TZARA (Tristan), rumen kökenli fransız yazar (Moineşti, Romanya, 1896 - Paris 1963) Simgecilikten etkilenerek ve alışılmadık bazı imgeler kullanarak rumence şiirler (Premiers Podmes, 1965) yazdıktan sonra Zürich'te (1916-1919) yıkıcılığa girişti. Dada akımını kurdu, bir dergi (Dada) ve bildiriler (Sepi Manifestes dada, 1924) yayımladı, akşam toplantıları, sergiler düzenledi ve uluslararası avangardın ilgi merkezi oldu. Dili zorlayarak yazdığı şiir kitaplarında (Vingt-Cinq Poemes, 1918; De nos oiseaux, 1923), oyunlarında (la Premiere Aventure cöleste de M. Antipyrıne, 1916; la Deuxieme Aventure de M. Antipyrine; le Coeur â gaz, 1921) şiirsel devrim, yaratıcılık coşkusuna eşlik etti. 1920'de Paris'e gelen Tzara, iki uzun yayın dönemi boyunca kendisini tümüyle dada'ya adayan Littörature" topluluğunca karşılandı. Sonra Tzara bu akıma önce kendisinin son verdiği sonucuna vardı Yalnız başına sürdürdüğü şiir serüvenim lAntılĞte (1923) ile özetledi. Moucho- ır de nuages (1924) adlı bir oyun, Tindicaleur des chemıns de coeur (1928) gibi şiir kitapları ve özellikle basit insanın büyük destanı niteliğini taşıyan l'Homme approximatıl (1931) adlı yapıtı, eyleminin ve temel ilkelerinin belirlenmesine katkıda bulunduğu gerçeküstücülüğe ulaşmasını sağladı (1930-1935). Düşsel düşünceyle güdümlü düşünce arasındaki ilişkileri aydınlatan deneyimsel bir düş olan Grains el issues (1935), otomatik yazının bir seçeneğini oluşturdu "Şiirin durumu üstüne deneme"sinde (1931) gerçeküstücülüğü devrimci gelenek içine oturttu. Ancak 1935'te ispanya da, sonra da işgal altondaki Avrupa'da militanlığa başlayarak eyleme katılan Tzara Komünist parti'ye üye oldu. Le Surröalisme et i'aprösguerre (1947) adlı konferansı, savaştan kaçanlara yöneltilen bir suçlama olmasına karşın güdümlü şiir kavramına karşı çıktı. Kaygı ve umudu dile getiren şiirleriyle (Midis gagnös, 1936; le Fruit permıs; la Face intârieure) çağın sıkıntılarına yöneldi. La Fuite (1947) adlı dramatik şiiri, lirik özyaşamöyküsü De mömoire d'homme (1950) ve bunu izleyen A haute flamme (1955) çocukluğun köklerıy le bağıntı kurarak şairin çağını kabullenmesini sağladılar (Juste Prösent, 1961). Ceuvrşs complötes'te (1975) toplanan, şiir (les Ecluses de la poösıe) ve sanat (le Pouvoir des images) ile ilgili yazıları yaratıcı edimi aydınlatır. Yaşamının son yıllarını, kendisine göre, yasaklara karşın şaire; içindeki dile getirme olanağı sağlayan anagramlar yardımıyla Villon'un gizini (le Secret de lAlton) çözmeye çalıştı.