SATİ a. (sanskritçe söze.).
1. Dul kalan kadının, sadakatini göstermek üzere ölen kocasının yakıldığı odun yığını üzerinde kendini yaktırarak onu ölümde de izlemek zorunda kalmasına yol açan hindu geleneği. (Hindistan’da çok eski zamanlardan beri uygulanan bu gelenek [daha İ.Ö. IV. yy.’da bundan söz edilmektedir], 1829'da resmen yasaklandı, ancak, XIX. yy.'da da uygulanmaktaydı. Bu kurban eylemi, genellikle çeşitli nedenlerden ötürü aile baskısıyla ya da dul kadının kendini ömrünün geri kalan bölümünde toplum ve ailesi içinde katlanmak zorunda kalacağı dışlanmış kişi durumundan kurtarmak istediği için uygulanıyordu.)
2. Sati geleneğine göre kendini kurban eden dul kadın.