Zebr veya Zebûr sözlükte; kitap, cüz, kitap yaprağı, yazı yazma, söz, yazı, Akıl, mektub, kuvvetli ve sağlam gibi manalara gelmektedir. Dinî literatürde ise Zebûr, Yüce Allah'tan Hz. Dâvûd'a vahy ile gelen mukaddes kitabın adıdır.

Allahü teala tarafından Davud aleyhisselama indirilmiştir. Beni İsrail'in peygamberlerinden olan Davud aleyhisselam, peygamberlikle sultanlığı kendinde toplamış bir peygamberdir (Bkz. Davud aleyhisselam ). Davud aleyhisselamın çok güzel ve tesirli sesi olup, kendisine İbrani dilinde Zebur kitabı geldi. Kur'an-ı kerimde mealen; "Hem Rabbin göklerde ve yerde kim varsa daha iyi bilir. Andolsun, peygamberlerin bir kısmını bir kısmına üstün kıldık. Dâvûd’a da Zebûr’u verdik." (İsra suresi: 55) buyrulmuştur.

Kurtubî, Zebûr’un ahkâm ve helâl-haram konularını içermeyen bir hikmet ve öğüt kitabı olduğunu ve 150 sûreden meydana geldiğini bildirmiştir.

Davud’un Zebur'u yetmiş ayrı makamda okuduğu, bu esnada İsrailoğulları'nın alimlerinin, halkın, cinlerin ve şeytanların gelip sıralar halinde arkasında durduğu, yabani ve yırtıcı hayvanların onun yakınına kadar geldiği, kuşların ona gölge yaptığı, o sırada suların akmayı ve rüzgarın esmeyi kestiği rivayet edilmiştir.

Davud aleyhisselamın çok güzel, pek yanık ve tatlı sesle okuduğu Zebur'u, dinleyenler hayran kalıp, kendinden geçerdi. Zebur okunacağı zaman, insanlar, cinler, ehil ve yırtıcı hayvanlar durur, kuşlar üzerlerine kanat gerer, rüzgar dinerdi.

Kur'an-ı kerimden önce indirilen Zebur ve diğer ilahi kitapların elde asılları olmayıp, hepsi zamanla tahrif veya yok edilmişlerdir.

Peygamberlere gönderilen dört büyük kitaptan biri olan Zebûr'un da asıl nüshası yoktur. Ancak eski Ahid'de yer Alan Mezamir'in Zebûr olabileceği söylenmektedir. Bunlar şiir şeklinde, manzum ahlâkî öğütler ve nasihatlardan ibarettir.

Kur'ân'da üç ayrı yerde "Zebûr" dan söz edilmektedir. "Dâvûd'a Zebûr'u verdik..." (Nisâ, 4/163), "Andolsun zikirden sonra Zebûr'da da "yeryüzüne iyi kullarım varis olacaktır." diye yazmıştık." (Enbiyâ, 21/105), "...Gerçekten biz, peygamberlerin kimini kiminden üstün kıldık; Dâvûd'a da Zebûr'u verdik." (İsrâ, 17/55).

Görüldüğü gibi her üç âyette de Hz. Dâvûd ve O'na gönderilen ilâhî kitap Zebûr'dan söz edilmektedir.