NOHUT a. (fars. notjüd'dan).
1. Telek biçiminde bileşik yapraklı, beyaz çiçekli tarım bitkisi. (Bil. a. Cicer arietinum; kele- bekçiçekligiller familyası.) [Bk. ansikl. böl.]
2. Bu bitkinin yuvarlak tanesi.
3. Nohut gibi, iri iri ve tane tane: Bedeninde nohut gibi kabarcıklar oluşmuş. || Nohut oda, bakla sofa, bir evin çok küçük olduğunu belirtmek için söylenir.

—El sant. Nohut bağlama, bir makreme düğümü. (Desen aralarına kabarıklık vermek ya da çiçek desenlerinin ortasına tohum yapmak amacıyla uygulanır. Beş, altı sıra örümcek bağlama yapıp, iplikleri üstten alta geçirdikten sonra sıkıştırarak yapılır. Yuvarlak düğme görünümlü bir bezemedir.) [Bezelye bağlama da denir.]

—ANSİKL. Nohut, bezelye ile bakla arası bir bitkidir. Anayurdu Akdeniz havzasıdır. Tarımı yapılan nohudun (C. arietinum) birçok çeşidi Anadolu ve İran’da yetiştiği gibi yabani nohutların yetişme merkezi de buralardır (Cicer pinnatifidum, C. ervoides, C. anatolicum, C. montbretii, C. flori- bundum, vb.). Anadolu tarım nohutları tanelerine göre başlıca üç tipe ayrılır: koyun nohudu (tane koyun başına benzediği için), bezelyemsi nohut (tam yuvarlak) ve karinalı yuvarlak nohut. En çok yetiştirilen alttür bu sonuncusudur.
Nohut Türkiye’de tanesi için yetiştirilir ve besleyici maddece zengin tanesi yiyecek olarak tüketilir (yemeklik nohut, leblebi). Bazı ülkelerde nohut yem bitkisi olarak yetiştirilir. Ot halindeyken ister yeşil, ister kuru olsun hayvanlarca sevilerek yenir. Hayvanı tavlandırdığı gibi süt verimini ve kalitesini de artırır.
Türkiye'de nohut hemen hemen her bölgede yetiştirilir. 1991 yılında 878 000 hektar alanda 855 000 t nohut elde edilmiş ve aynı yıl 367 0001 nohut yurtdışına satılmıştır.

—Mutf. Nohut, türk mutfağında sık kullanılan bir yiyecektir. Etli yemeği, salatası, humus’u yapıldığı gibi işkembe yahnisine, pilava katılabilir ve yahnisi yapılır. Bunların yanı sıra nohuttan leblebi yapımında yararlanılır. Kullanılmadan önce uzunca bir süre suda bekletilerek yumuşamasını sağlamak gerekir.