kafa
isim Arapça

1 . Baş (özellikle insan başı), ser.
2 . Hayvanlarda genellikle ağız, göz, burun, kulak gibi organların bulunduğu vücudun en ön bölümü.
3 . mecaz Görüş ve inançların etkisi altında beliren düşünme ve yargılama yolu, zihniyet:
"Kalbi ve kafasıyla daima yeni, daima genç kaldı."- Y. Z. Ortaç.
"İş adamı olduğu için bürokrasiyi ve memur kafasını iyiden iyiye kırmıştır."- F. R. Atay.
4 . mecaz Kavrama ve anlama yeteneği, zekâ, zihin:
"Kafasının faaliyetini fikirden ziyade işe vermiş."- Y. K. Beyatlı.
5 . Bellek.
6 . Çocuk oyunlarında kullanılan zıpzıp taşının veya cevizin büyük boyu.
7 . Mekanik bir bütünün parçası.

Atasözü, deyim ve birleşik fiiller
kafa atmak
kafa bulmak
kafa cilâlamak
kafa çekmek
kafadan gayrimüsellâh
kafa değiştirmek
kafa dinlemek
kafa eskitmek
kafa göz yarmak
kafa kafaya (veya baş başa) vermek
kafa kalmamak
kafa patlatmak
kafa sallamak
kafası almamak
kafası bozulmak
kafası bulanmak
kafası çalışmak
kafası dönmek
kafası dumanlanmak
kafası durmak
kafası düzelmek
kafası ile oynamak
kafası işlemek
kafası karışmak
kafası kazan (gibi) olmak
kafası kızmak
kafasına dank etmek (veya demek)
kafasına geçirmek
kafasına koymak
kafasına sığmamak
kafasına söz girmemek
kafasına uymak
kafasına vura vura
kafasına vur, ekmeğini elinden al
kafasına vurmak
kafasından çıkarmak
kafasından geçirmek
kafasında şimşek çakmak
kafasında tutmak
kafasını dinlemek
kafasını ezmek
kafasını işlemek
kafasını işletmek
kafasını kaldırmak
kafasını kaldırmamak
kafasını kaşıyacak vakti olmamak
kafasını kırmak
kafasını kullanmak
kafasını kurcalamak
kafasının bir tahtası noksan olmak
kafasının dikine gitmek
kafasının etini yemek
kafasının kontağı atmak
kafasını sokmak
kafasını taştan taşa çarpmak
kafasını toplamak
kafasını tütsülemek
kafasını uçurmak
(birinin) kafasını vurmak
kafası sarmamak
kafası sersem sepet (olmak)
kafası şişmek
kafası takılmak
kafası yerinde olmamak
kafası yerine gelmek
kafa tutmak
kafa ütülemek
kafa (veya kafasını) karıştırmak
kafa (veya kafasını) şişirmek
kafaya almak
kafaya çıkmak
kafa yapmak
kafayı (bir yere) vurmak
kafayı bulandırmak
kafayı bulmak
kafayı çalıştırmak
kafayı çekmek
kafayı değiştirmek
kafayı dinlemek
kafayı tütsülemek
kafayı üşütmek
kafayı yemek
kafa yok!
kafa yormak

Birleşik Sözler
kafa çıkışı
kafadar
kafa dengi
kafa içi
kafa işçisi
kafa kâğıdı
kafa koçanı
kafakol
kafatası
kafası boş
kafası bulutlu
kafası çatlak
kafası dumanlı
kafası iyi
kafası kıyak
kafası kontak
kafası küflü
kafası örümcekli
kafası tembel
kalın kafa
kuru kafa