yerleşmek
(-e durum ekiyle kullanılan fiil)

1 . Yerine iyice oturmak, yerinde sabit olmak.
2 . Yer bulup oturmak:
"Arabaya, birbirine sıkışarak yerleştiler."- S. F. Abasıyanık.
3 . Çalışmak için bir yere girmek.
4 . Bir yerde oturmaya, yaşamaya başlamak:
"Rıza böylece ahırın üst katındaki dairesine yerleşti."- H. Taner.
5 . (nesne almayan fiil) Eşyayı yerli yerine koymak.
6 . Rahat bir biçimde oturmak.
7 . mecaz Yaygın duruma gelmek, tutunmak:
"Demokrasinin ne suretle yerleşip kalabileceği hakkında garip fikirleri vardır."- H. E. Adıvar.
8 . (nesne almayan fiil, -e durum ekiyle kullanılan fiil), mecaz Alışılmak, kullanılır olmak.