TURHAL OVASI

Turhal, Karadeniz Bölgesinin , Orta Karadeniz Bölümünde yer almaktadır. Turhal Ovası ve yakın çevresinden oluşan çalışma alanı, Orta Karadeniz Bölümü’nün iç kısmında yer almaktadır. Ova kuzey, doğu ve batı yönden dağlarla, güneyden ise bir Ayranpınar Platosu’nun yamaçları ile çevrili bulunmaktadır. Turhal Ovası deniz seviyesinden yaklaşık 550 m yükseltiye sahip olup, çevre dağlık alanlarda yükseltiler 1250 m yi aşmaktadır. Sahanın sınırları bu dağlar ve platoluk alan üzerindeki doruk noktaları esas alınarak belirlenmiştir.
Turhal ve çevresinde, Karadeniz iklim özelliklerini yansıtan ormanlar (çam, kayın, ceviz, çınar, meşe, kızılcık, dağ kavağı vb) görülür. Karasal iklimin görüldüğü yerlerde ise bozkır bitki örtüsünün çeşitleri hakimdir. Genel olarak her iklim türünde görülen tarım ürünleri yetiştirilebilir.
Çalışma alanı potansiyel olarak orman sahası sınırları içerisinde olmasına rağmen, yüzyıllardır yapılan tahribatlar sonucu geniç alanlarda orman görüntüsü ortadan kalkmıştır. Nitekim, tahribatın nispeten sürekli ve ağırı olduğu alanlarda ormanın yerini çalı formunda bitkiler almıştır. Bu durum Buzluk Dağı’nın güneye bakan yamaçlarında, Mercimek Dağı’nın batıya bakan yamaçlarında belirgin olarak dikkati çekmektedir. Söz konusu alanların nispeten yüksek kesimlerinde bugün yayılış gösteren türler saçlı meşe (Quercus cerris), tüylü meşe (Quercus pubescens), adi ardıç (Juniperus oxycedrus), gürgen (Carpinus betulus) ve menengiçtir (Pistacia terebinthus). Dağların ovaya bakan alçak kesimlerinde ise ağırı tahribatın yol açtığı antropojen step görüntüsü manzaraya hakim durumdadır. Buralarda geven (Astragalus sp.), sığır kuyruğu (Verbascum), saman çiçeği (Helichrysum graveolens), sütleğen (Euphorbia) gibi otsu türlere çoğunlukla karaçalılar (Paliurus spina christi) eşlik etmektedir. Yörede ormanın nispeten yaygın olduğu saha ise Ayranpınar Platosu’nun kuzeye bakan yamaçlarıdır. Meşelerin ( özellikle Quercus pubescens) hakim olduğu bu ormanların önemli diğer türleri ise gürgen (Carpinus betulus) ve ardıçlardır (Juniperus oxycedrus). Kamat ve Hanife Dağlarının yüksek kesimlerinde ise sözkonusu türlere karaçamlar (Pinus nigra) eşlik etmektedir.
Turhal Ovası yakın çevresinde dağılış gösteren hemen tüm toprakların kum oranları fazla olup, bu değerler %43-%65 arasında değişmektedir. Toprakların silt oranları ise %19-39 arasında bulunmaktadır. Kum ve silt yüzdesi fazla olan toprakların yağmur damlası erozyonuna karşı dirençleri az olduğundan, özellikle bitki örtüsünün seyrek olduğu alanlarda bu erozyon tipi etkin durumdadır.