Psikolojik Tanıda Resmin Önemi

MsXLabs.org

Eğitim öğretim sürecinde öğrenciyi tanımak, eğitimin başarısını veya yönünü belirleyebilecek etkenlerden biridir. Öğrenciye rağmen program olamayacağı bir gerçek olduğuna göre, program geliştirme uzmanları veya öğretmenler öğrenciyi tanımak için değişik yöntemler kullanırlar. Bu yöntemlerden birisi de öğrencinin yapmış olduğu resimdir. Gerçekten çocuk gördüğünü mü resmediyor yoksa kendini rahatsız veya mutlu eden durumlar hakkında da yaptığı resimden ipucu bulmak mümkün mü?

Çizgilerin Yorumu
Resmin bırakacağı ilk izlenim son derece önemlidir. Resmin kâğıt üzerinde sunuluşunun önemi büyüktür. Örneğin, bir adam resminde ellerin kalçaya konması, ağza sigara konması, ayakların geniş olması, saldırganlık duygularının bir ifadesi olarak kabul edilir.

Özel Belirti ve İşaretler
1. BÜYÜKLÜK:
Çok büyük ve küçük resimler anlamlı olabilir.
Büyük Resimler: Sayfanın tümünü kaplayan büyük resimler çoğu kez iç kontrolü zayıf saldırgan çocuklar tarafından çizilmektedir. Hiperaktif çocuklar sayfanın tümünü kontrolsüz bir biçimde kullanırlar. Ender olarak çekingen, ürkek çocuklar zayıf benlik kavramlarıyla geniş figürlere yer vermekte ve daha güçlü olabilmeyi arzuladıklarını bu yolla dile getirirler.
Küçük Çizgiler: Birkaç santimetre büyüklüğündeki resimler korkak, çekingen, içe dönük çocukların ürünüdür. Küçük boyut, onların güvensizliklerinin simgesi olur. Bu çocuklar kendilerini güvensiz, yetersiz ve küçük görmektedirler. Ender olarak saldırgan çocuklar zayıf benlik imajı içinde küçük figürlere yer vermektedir.

ABARTILI ÇİZGİLER:

BAŞ: Resimdeki çok büyük ye da küçük kafa, zihinsel bakımdan kendisini yetersiz gören çocuklar tarafından çizilir. Büyük kafa resimleri genellikle yetenekli ve daha başarılı olmak için arzu duyan çocukların tercihidir.
AĞIZ: Ağzın önemi temel iletişim aracı olmasından kaynaklanır. Konuşma ve dil sorunu olan çocuklar bu eksiklikleriyle çok yakından ilgiliyseler, kalın çizgilerle büyük ağız resmi yaparlar. Çoğunlukla bağımlı çocukların resimlerinde ağız alanına saplandıkları dikkat çeker.
GÖZLER: Gözbebeği olmadan çizilen baş ve anlamsız gözler, görmeye bağlı öğrenme sorunu olan çocuklarca çizilir.
BURUN: Astımlı çocuklar çoğunlukla bu solunum güçlüğünden kaynaklanan sorunları nedeniyle burun çizgilerini vurgularlar.
KULAKLAR: Çok büyük kulaklar, işitme zorluğu olan çocuklar tarafından çizilebilir. Kuşkucu çocuklarda bunu abartabilir.
ELLER: Ellerin ihmali güvensizliği, çevreye uyumda zorluk çekmeyi simgeler
KOLLAR: Güvensizliği anlatır.
BACAKLAR: Çocuğun kendini desteksiz ve hareketsiz algılamasıdır.
AYAKLAR: Kendini güvensiz ve yardım muhtaç hissetmesi anlamındadır.
BURUN: Çocuğun güçsüzlüğünü temsil eder.
AĞIZ: İletişimde zorlanması anlamındadır.
DİŞLER: Aşırı saldırganlığın simgesi olabilir.
CİNSEL ORGANLAR: Aşırı çizilen cinsel organlar problemli ya da cinsel organıyla ilgili aşırı endişe sahibi ve dürtüleri zayıf çocuklardır.
EKSİK BIRAKILAN ÇİZGİLER
Çocuklar yakından ilgilendikleri ye da endişe duydukları beden kısımlarını ihmal edip eksik bırakabilirler. Eksik bırakmayı (omission) vurgulamamakla eş anlamlı görebiliriz.