helikopter

gövdesi üzerine yerleştirilmiş dik ya da dike yakın bir eksen çevresinde yatay düzlemde dönen ve bir ya da daha çok büyük pervanenin (rotor) yardımıyla hareket eden hava taşıtı.

Helikopterler, düşey doğrultuda kalkıp inebilirler, herhangi bir noktada havada asılı kalabilirler ve doğrultularını değiştirmeden her yönde hareket edebilirler.
Helikopter, uçmak için tasarımlanan ilk araçlardan biriydi. Leonardo da Vinci, uzun süre helikopterin ilk tasarımcısı olarak kabul edilmiştir, ama sonraları, da Vinci’den önce Çinlilerin ve AvrupalIların oyuncak helikopterler yaptıkları ortaya çıkarıldı. 1900u’den önce girişilen helikopter denemeleri, aracı ve üzerindeki yükü kaldırmaya yetecek güçte bir motorun bulunmaması nedeniyle başarısızlıkla sonuçlandı. Bu tür motorlar geliştirilmeye başladıktan sonra da helikopter tasarımcıları uzun süre denge ve denetim sorunlarıyla uğraşmak zorunda kaldılar.

1909’da Rusya’da, önde gelen uçak taşınmalarından Igor Skorsky, bir helikopter geliştirdi. Ama yalnızca kendi ağırlığını havalandırabilen bu taşıt pilot ve yük taşıyabilecek güçte değildi. 1923’te İspanyol uçak mühendisi Juan de la Cierva, helikopterin ilk örneklerinden biri olarak kabul edilen bir otojiri uçurmayı başardı. Gövdesinin üstünde serbest olarak hareket eden bir rotor ile ön bölümünde, bir motorun yardımıyla döndürülen pervanesi bulunan araç, dikine havalanamıyordu. Cierva’nın buluşu etkisini kısa sürede gösterdi.

1936’da Almanya’daki Focke-Achgellis Company, 1940’ta da Skorsky ilk helikopter türlerini uçurmayı başardılar. Helikopter tasarımının temel ilkeleri bir kez saptandıktan sonra, Avrupa’ da ve ABD’de çok hızlı gelişmeler kaydedildi. II. Dünya Savaşı’nda ve daha yaygın olarak da 1950-53 arasındaki Kore Savaşı sırasında helikopterden yararlanıldı. Sivil havacılık alanında ise helikopter, havaalanları ve kent merkezleri arasındaki kısa erimli ulaşım hizmetlerinde, engebeli arazilerde büyük malzemelerin taşınmasında ve kamu güvenliği (yangın, polis, kurtarma vb) alanlarında kullanılır.