Bâkî

Tam adı Mahmud Abdülbâkî (d. 1526, İstanbul - ö. 7 Kasım 1600, İstanbul), divan edebiyatının en büyük şairlerinden. Divan şiirine hem biçim hem de imge açısından canlılık ve yenilik getirmiş, daha yaşarken sultanü’ş-şuara (şairler sultanı) unvanını almıştır.

Babası müezzin olan Bâkî, bir saraçm yanında çırak olarak çalıştıktan sonra medreseye girdi. Dönemin ünlü müderrislerinden Karamanlı Ahmed ve Mehmed efendilerden ders aldı. Bir yandan da birçok ünlü edebiyatçıyla tanışarak şiir yazmaya başladı. Hocası Mehmed Efendi için yazdığı “Sümbül Kasidesi” ile ününü artırdı. 1553’te Süleymaniye Medresesi’nde Kadı- zade Ahmed Şemseddin Efendi’nin derslerine devam etmeye başladı ve onun koruması altına girdi.

DEVAMI.>> Baki