Şeddadiler
BENÎ ŞEDDAD olarak da bilinir, 10-12. yüzyıllarda Arran’da (Karabağ ve Gence yöresi) ve Anadolu’nun doğusunda hüküm süren Müslüman hanedan.

Hanedanın kurucusu, Kürt asıllı olduğu sanılan Muhammed bin Şeddad’dı (hd 951- 971). Şeddad, Azerbaycan’daki Müsafiri hükümdarı I. Merzuban’ın Rey Savaşı’nda (950) tutsak düşmesinden sonra Dvin’in (ya da Dovin, Erivan yakınlarında) denetimini ele geçirerek bağımsızlığını ilan etti (951). Ardından Azerbaycan’a egemen olduysa da 955’ten sonra gücünü yitirdi.

Şeddad’ın yerine geçen I. Ali Leşkeri (hd 971-978) Gence’yi Şeddadi egemenliği altına soktu. Merzuban bin Muhammed (hd 978-985) Gence’yi yönetim merkezi yaptı. Gürcüler, Ermeniler ve BizanslIlara karşı savaşan Şeddadiler, Tuğrul Bey’in Gence’ye girmesinden sonra Büyük Selçukluların egemenliğini tanıdılar (1055). Şeddadilerin Gence ve Dovin'de hüküm süren kolu, Melikşah'ın Gence’nin yönetimini Emir Savtigin’e bırakmasıyla son buldu (1075/ 76).

Ani’de 1072’de Menuçihr bin Şavur’un (hd 1072-1118) hükümdarlığı sırasında, Büyük Selçuklulara bağlı olarak başlayan Şeddadi egemenliği, kentin birkaç kez Gürcülerin eline geçmesine karşın 12. yüzyılın ikinci yarısına değin sürdü.