BOYUTLAMA

a. Metalürj. Toz metalürjisinde, parçaların sinterlenmesinden sonra gerçekleştirilen ve bu parçaları, daha kesin ölçüler elde etmek için bir kalibreden (ya da bir "kalibre” dişi kalıbından) geçirmeye dayanan işlem.

BOYUTLANDIRMA

a Kim müh Maddelerin istenilen nicelikte üretim ya da dönüştürümünü gerçekleştirmek için kimya mühendisliğinde kullanılan çeşitli aygıtların boyutlarını belirleme. (Kimyasal birimlerin boyutlandırılması, madde dönüştürme işlemleri sırasında görülen olguları, deneysel sonuçların bir modelleştirilmesiyle ifadeye olanak veren kimya mühendisliği bilgisine dayanır.)

BOYUTLANMAK

gçz. f. Soyut bir şey sözkonusuysa, nitelikçe, kapsamca ve durumca farklı yeni özellikler kazanmak.
♦ boyutlandırmak ettirg. f Bir şeyi (soyut) boyutlandırmak, ona boyut kazandırmak.

—inş. Yapı öğelerini ve bileşenlerini belirli boyutlara getirmek.

BOYUTLU

sıf. Nit. sıf. + boyutlu, say. sıf. + boyutlu, boyutu belirtilen nitelikte ya da sayıda olan: Büyük boyutlu bir olay. Üç boyutlu film.

BOYUTSAL

sıf. Boyuta ilişkin.

BOYUTSUZ

sıf. Ölçbil. Boyutları olmayan, dolayısıyla da sayısal değeri hiçbir birime bağımlı olmayan büyüklük.