Zulular,

Güney Afrika Cumhuriyetinin Natal yönetim bölgesinde yaşayan ve Anguni dili konuşan halk. Güney Bantular'ın bir kolu olan Zulularla Svaziler ve Zosalar (Xhosalar) arasında sıkı etnik, dilsel ve kültürel bağlar vardır.

Geleneksel uğraşları tahıl yetiştiriciliği olan Zulular, seyrek ağaçlı çayırlarda büyük sığır sürüleri de besler, sürülerini komşularının hayvanlarını yağmalayarak genişletirlerdi. Avrupalılar 19. yüzyıldaki uzun savaşların sonucunda Zuluların otlaklarını ve su kaynaklarını ellerinden aldılar. Böylece servetlerinin büyük bölümünü yitiren Zulular günümüzde genellikle beyazlara ait çiftliklerde ya da kentlerde ücretli işçi olarak çalışırlar.

Zulular 19. yüzyılın başında, reisleri Shaka önderliğinde Natal’daki komşu Anguniler'le birlikte güçlü Zulu Krallığı’m kurmadan önce, Anguni dillerinden birini konuşan çok sayıdaki klandan birini oluşturuyorlardı. Günümüzde de Zulularda temel toplumsal birim klanlardır. Her klan, kendi tarlaları ve sürüleri üzerinde hak sahibi olan ve klanın en yaşlı erkeğinin önderlik ettiği birkaç babayanlı aileden oluşur. Babanın otoritesinin son derece güçlü olması nedeniyle Zulular babaerkil bir halk olarak nitelenebilir. Dul kadınlar kayınbiraderleriyle evlenmeye zorlanabilir.

Reis barış zamanlarında yargıçlık görevi de yürütür. Genellikle reisin yakın akrabaları arasından seçilen
başkanlar (induna), klanın değişik A Bir Zulu şefi bölümlerinden sorumludur. Söz konusu klan sistemi, reislerin çoğuyla
akraba olan Zulu kralının yönetimi altındaki bütün Zulu topraklarında geçerliydi. Zulu Krallığı kurulduğu sırada reislerin çoğu kraliyet klanından kadınlarla evli olan ya da ayrılıkçı klan reislerinin yerine geçirilmiş kral soyundan kişilerdi. Kral genellikle otokrat hatta despot bir kişi olmasına karşın çevresinde güvenilir danışmanlar bulundurur, reisler ve başkanlar ise yönetsel ve yasal konularda krala önerilerde bulunmakla görevli bir kurul oluştururdu.

Reislerden oluşan mahkemelerin kararlarına yapılan itirazlar, kararlarında örf ve âdetlerle halkın isteklerini göz önünde bulundurması beklenen krala sunulurdu; kral büyük suç işleyenleri para cezasına çarptırırdı.

Son derece örgütlü askeri bir toplum oluşturan Zulularda erkek çocuklar yetişkinliğe yaş kümesi olarak bilinen gruplar halinde geçerlerdi. Her yaş kümesi Zulu ordusunun bir birimini oluşturur ve kralın doğrudan denetimi altındaki kraliyet kışlalarında yaşardı. Daha sonra alaylar (impi) oluşturan bu erkekler, ancak kral bütün yaş kümesine izin verdiği zaman evlenebilirlerdi.

Zulular, atalarına tapan ve yaratıcı bir tanrıya, cadılara ve büyücülere inanırlardı. Bütün Zuluları ilgilendiren büyülerden ve yağmur dualarından sorumlu olan kral, ekim, savaş, kuraklık ya da kıtlık dönemlerinde bütün Zulular adına kral soyunun atalarını yardıma çağıran ayinler düzenlerdi.

Sonradan Hıristiyanlığı benimseyen Zulular günümüzde bazıları büyük servet ve güç sahibi başkanlarca yönetilen bağımsız ya da ayrılıkçı kiliselere dağılmış durumdadırlar. Günümüzde kralın, reislerin ve askeri sistemin Zulu toplumu üzerindeki gücü ve önemi azalmıştır. Genç Zuluların çoğu Güney Afrika’nın başka yerlerinde iş aramak üzere Natal’dan ayrılmaktadır. Ama hemen hemen bütün Zulular büyük kıvanç duydukları geleneksel kültür ve tarihlerini unutmamaktaki kararlılıklarını korumaktadır.