Töre

sözcüğü Çağdaş Türkçenin Etimolojik Sözlüğü’nde “(~ Moğ töre kanun, devlet, özellikle Cengiz Han kanunu ) ~ Tü törü [viii, viii+ Uy, xi] gelenek, örf, kanun, düzen, nizam < Tü törü- düzene girmek, ıslah edilmek, düzelmek " (Nihai kökeni Türkçe olmakla birlikte -e biçimi muhtemelen Moğolcadan alınmıştır.) şeklinde incelenmiştir.

Türkiye Türkçesine töre sözcüğü iki farklı dilden geçmiştir. Birincisi, İbranice’den “töre, tora” Türkçeye yazılmasına bile gerek olmayan kesin kural, kanun anlamında; ikincisi, Moğalca’dan “devlet” anlamına gelen devletin kanunları gibi geçerli olan “tör” sözcüğüdür.

Türk Dil Kurumu’nun Türkçe Sözlüğü’nde ise töre:
1 . Bir toplulukta benimsenmiş, yerleşmiş davranış ve yaşama biçimlerinin,
kuralların, görenek ve geleneklerin, ortaklaşa alışkanlıkların, tutulan yolların
bütünü, âdet:
2 . Bir toplumdaki ahlaki davranış biçimleri, adap. olarak tanımlanmaktadır.
Töre kavramı ve yapısı kültürün içerisine o kadar yerleşmiştir ki bu alana ait “töre
bilimi” ifadesi bile gelişmiştir.

Töre bilimi: Yarar, iyi, kötü vb. sorunları inceleyen, töre ile ilgili bir davranış
yasası geliştirilen, neyin uğrunda savaşılmaya değer, yaşama neyin anlam kazandırdığı, hangi davranışın iyi ve hangisinin kötü olduğu gibi sorunları kendine konu edinen bilim, ahlak bilimi, ilmi ahlak, ahlakiyat, etik.