Güneydoğu Anadolu Bölgesinde şiddetli bir kara iklimi hüküm sürer. Yalnız kuzeydeki dağların koruyucu etkisi dolayısı ile kışın soğuk Doğu Anadolu’daki kadar sert değildir. En soğuk olan ay ocak ortalaması 2 derecenin altına düşmez. Buna karşılık, yazlar çok sıcak geçer. Diyarbakır’da da, Şanlıurfa’da da yazın ısının 46 dereceye yükseldiği olmuştur. Yağışlar kuzeydeki dağlara doğru gittikçe artar, güneye doğru azalır, sınırımızın ötelerinde 250 mm. nin altına düşer. Urfa’da 450, Diyarbakır’da 470 mm. olan yağış, Mardin’de yükseltinin etkisiyle, biraz daha artar (690 mm.) Güneydoğu Anadolu’ da yağışların büyük kısmı kışa düşer. Yaz yağışları ise % 2’yi geçmez.

Bölge orman örtüsü bakımından fakirdir. Yağış azlığı bu bölgede orman örtüsünün fazla gelişmesine imkan vermemiştir. Ormanın alt sınırı bölgenin batısında (Gaziantep Yaylası’nda) 500 metre civarındadır, doğuya doğru 1.300 metreye yükselir. Bölgede ormanın, üst sınırı ise 2.300 -2.400 metredir. Güneydoğu Anadolu’da en yaygın bulunan ağaç çeşidi mazı meşesidir. Bunlar bodur ağaç ve çalı kümeleri görünüşündedirler.

Çukur alanların doğal bitki örtüsü bozkır görünümündedir. Diyarbakır havzasında, Urfa düzlüklerinde otlar kavurucu, sürekli yaz sıcaklarının etkisi altında kalır. İlkbaharda kısa bir zaman içinde gelişirse de, yağışların kesilmesi üzerine, yaz başında kururlar. Güneydoğu Toroslar’ının güneye bakan yamaçlarında çalılık bozkırlar görülür.

Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nin iki önemli akarsuyu olan Fırat’la Dicle, kaynaklarını Doğu Anadolu Bölgesi’nden alırlar .Her ikisi de siyasi sınırlarımız dışında (Basra körfezinde) denize dökülür. Bu iki nehrin de Güneydoğu Anadolu Bölgesi’ne ait olan kolları önemsizdir. Fırat Batıda Gaziantep Yaylası’ndan gelen bazı kollar alır. Diclenin doğudan aldığı önemli kollardan Batman, Garzan, Botan çaylarının da kaynakları Doğu Anadolu Bölgesi sınırları içindedir. Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nin bazı küçük akarsuları da güneyde Suriye düzlüklerinde son bulur.

bozkırdır