BALIK
a. (bal, bağlanmak’tan bağlanmış). Duvar, kale; şehir, kent.

—ANSİKL. Orhun yazıtlarında ve uygur yazmalarında çevresi kerpiç (balçık) duvarlarla çevrili kentler balık diye adlandırılmıştır. Bu sözcüğü kullanarak Uygurlar şehir adları oluşturdular: Bişbalık > Beş-balık (beş şehir), Yangıbalık (yeni şehir), Baranasbahk (Hindistan’daki Benares şehri) vb. Uygurca metinlerde aynı anlamda kullanılan kent sözcüğü, zamanla balık sözcüğünün yerine geçti. Divanü lügat İt-Türk'te balık’ın saray ve şehir anlamında olduğu ve bu sözcüğü yalnız Mecusiler’in ve Uygurlar’ın kullandığı belirtilmiştir Sözcük Oğuz Kağan destanı’nın uygur harfli yazmasında da yer almaktadır.