Balık avlama, üretme ya da satma uğraşı.
Dünya nüfusunun beslenmesinde büyük rolü bulunan bir gıda sanayiidir. Ticarî balıkçılık ve amatör balıkçılık olmak üzere ikiye ayrılır. Birçok ülkenin ekonomisinde önemli yeri olan ticarî balıkçılık, genellikle açık denizlerde ve orta tonajlı gemilerle yapılır. Tutulan balıkların %88'i deniz, %12'si ise tatlı su balıklarıdır. Balıkçılıkta birinci sırayı alan Japonya'yı ABD, Sovyetler Birliği, Norveç, İngiltere, Kanada ve İspanya izler.

Yalnız Japonya'nın avladığı balık miktarı yılda 10 milyon tonun üstündedir. Bu ülkelerin balıkçı filoları, tutulan balıkları yerinde işleyebilecek aygıtlarla donatılmış durumdadır. Türkiye'de avlanan balıkların büyük bir kısmı Marmara Denizi'nden ve Boğazlardan, üçte biriyse Akdeniz ve Karadeniz'den elde edilir (yılda toplam 325.000 ton kadar). Çevre kirlenmesi, aşırı ve dikkatsiz avlanma gibi nedenlerden ötürü, birçok balıkçılık alanında balıkların soyları tükenmektedir. Bu olumsuz gelişmeyi durdurmak amacıyla çeşitli önlemler alınmakta, balık avcılığını düzenleyen yasalar çıkartılmaktadır.

Birleşmiş Milletler'e bağlı Besin ve Tarım Örgütü'nün (FAO) düzenlediği bilgilere göre, dünyada tutulan balıkların %43'ü taze olarak, %20'si tütsülenerek, %17'si çeşitli besinlere katılarak, %9'u konserve biçiminde pazarlanmakta, kalanıysa başka amaçlarla kullanılmaktadır. II. Dünya Savaşı'nı izleyen dönemde birçok ülke, balıkçılık filolarını genişletti ve geliştirdi. Bir spor dalı olarak değerlendirilen amatör balıkçılıkta da avlanma yöntemleri, oltalar vb. konularda gelişmeler görüldü. 20. yüzyılda amatör balıkçılık alanındaki önemli bir gelişme, olta çubuklarına makaraların yerleştirilmesi ve metal parçaların eklenmesi oldu.