Keller, Helen (Adams)

(d. 27 Haziran 1880, Tuscumbia, Alabama - ö. 1 Haziran 1968, Westport, Connecticut, ABD),
kör ve sağır kişilerin eğitiminde önemli bir örnek olarak tanınan ABD’li yazar ve eğitimci.

Ağır bir hastalık sonucu 19 aylıkken kör ve sağır oldu; bir süre sonra da konuşma yetisini yitirdi. Altı yaşlarındayken ailesi, eğitimiyle ilgili olarak Alexander Graham
Bell’e danıştı ve Mart 1887’de Anne Mansfield Sullivan (es Macy), Helen’in eğitimini üstlendi. Önceleri kör olan, ama gördüğü tedavi sonucu kısmen iyileşen Sullivan, o zamanlar 20 yaşındaydı ve Boston'daki Perkins Körler Ökulu’nu bitirmişti. Sağır dilsiz alfabesindeki kabartıları Helen’in avucunun içine bastırarak bir ay içinde ona nesnelerin adlarını öğretmeye başladı. Daha sonra Helen, titreşimleri duymak amacıyla parmaklarını Sullivan’ın gırtlağına koyarak konuşmayı da öğrendi. Gerek Sulli- van’dan gördüğü aralıksız eğitim, gerekse Boston’daki Horace Mann Sağırlar Okulu ile New York kentindeki Wright-Humason Konuşma Okulu’nda aldığı dersler sonucunda, Braille alfabesiyle okuyup yazmaya başladı ve zamanla olağan eğitim programını başarıyla izleyebilecek duruma geldi.

Dersleri, Sullivan’ın eline “yazması” yoluyla izleyerek 1904’te, Cambridge’deki (Massachusetts) Radcliffe College'ı üstün başarı derecesiyle bitirdi.
Daha sonra bütün zamanını sağır ve körlere destek sağlamaya adadı. Sesi genellikle anlaşılmaz olduğundan bir çevirmenin yardımıyla konuşmalar yaparak dünyayı dolaştı ve benzer sakatlıkları olan kişiler için eğitim olanaklarını artırmaya çalıştı. Yazdığı pek çok kitap arasında The Story of My Life (1902; Karanlığın içinden, 1965), Teacher: Anne Sullivan Macy (1955; Öğretmenim Anne Sullivan Macy) ve Helen Keller s Journal (1938; Helen Keller'ın Günlüğü) sayılabilir. Sullivan ile Keller’ın öyküsünü anlatan Oscar ödüllü The Miracle Wor- ker (1962; Karanlığın İçinden) filmi ise, William Gibson’un aynı adlı oyununa (1959) dayanır.