BEYAZ

sıf. ve a. (ar. beyaz).

1. Rengi gökkuşağındaki tüm renklerin karışmasından oluşan, kar ve süt rengindeki şey için kullanılır; ak: Tebeşir beyazdır. Duvara bir kat daha beyaz sürdüm. Beyazlar ona yakışmış. Beyazlan ilaca koydum.
2. SİYAH’a, SARl’ya karşıt olarak, ortak özellikleri genellikle tenlerinin beyazlığı olan (ancak bu, tek ortak özellikleri değildir) kimse, topluluk; kimi zaman da onların bulundukları bölge için kullanılır: Irkçı beyaz azınlık yönetimi. Beyaz Afrika.
3. Göreceli olarak açık renkte olan ve aynı türden, ancak koyu tondaki bir şeye karşıt olarak açık tonda olan şey için kullanılır: Beyaz şarap. Beyaz üzüm. (Siyah üzüme karşıt olarak). Beyaz cam (renkli cama karşıt olarak).
4. Bronzlaşmamış kimse için kullanılır: Ne kadar beyazsın; hiç yanmamışsın.

• Beyaz adam, beyaz ırktan olan, genellikle avrupalı.
• Beyaz cam — BEYAZCAM.
• Beyaz eşya - BEYAZEŞYA.
• (Yazıyı) beyaz etmek, beyaza çekmek, onu müsveddeden temiz kâğıda geçirmek.
• Beyaz gece, Kuzey kutbu’nda altı ay boyunca güneşin batmadığı zamanlar.
• Beyaz ırk, Avrupa, Kuzey Amerika, Güney ve Batı Asya ile Kuzey Afrika’da yaşayan açık tenli ırk.
• Beyaz ihtilal, barışçıl amaçlarla bir konuyu aydınlatmak için hükümet ya da kurumlarca yayımlanan kitap.
• Beyaz oy, olumlu, onaylayıcı oy.

DEVAMI Beyaz Nedir?