KAR
a. Denize.
1. Eskiden Dicle ve Fırat nehirlerinde kullanılan yelkenli tekne.
2. Makara ve boğata yapımında kullanılan bir ağaç türü.
KAR
a. (ar. kad). Esk. Kapıyı çalma.
—Esk. tıp. Doktorun muayene etmek istediği yere parmağı ile vurması. ||
Kar-ı esabi, doktorun muayene edilecek yere sol elinin iç kısmını koyarak, sağ elinin parmağı ile sol elinin üzerine vurması.
Kaynak: Büyük Larousse