Carnot Döngüsü!

Carnot döngüsü veya çevrimi, ısı motorlarında, bir motorda kullanılan gaz bir akışkanın basınç ve sıcaklıklarındaki değişimlerden oluşan döngüsel dizilim olarak tanımlanır. 19. yüzyılın başlarında Fransız mühendis Sadi Carnot tarafından tasarlandı. İlgili döngü, yüksek ve düşük sıcaklık arasında çalışan tüm ısı motorlarının performans standardı olarak kullanılır. Çevrim içinde, motorun çalışma maddesi dört ardışık değişiklik geçirir: sabit yüksek sıcaklıkta ısıtılarak genleşme; tersinir adyabatik genişleme; sabit bir düşük sıcaklıkta soğutularak sıkıştırma; ve tersinir adyabatik sıkıştırma. Motor yüksek sıcaklıkta genleşme sırasında (ısı kaynağından) ısı alır, tersinir adyabatik genişleme sırasında düşük sıcaklıkta sıkıştırma sırasında ısıyı (ısı alıcıyı) reddeder ve tersinir adyabatik sıkıştırma sırasında ısı alır. Net çalışma çıktısının ısı girdisine oranı, ısı kaynağının ve ısı kaynağının sıcaklıkları arasındaki farkın, ısı kaynağının sıcaklığına bölünmesiyle eşittir. Söz konusu eşitlik Carnot'un prensibini temsil eder. Bu, iki sıcaklık arasında çalışan herhangi bir motorun en büyük oranıdır.