KISSA

a. (ar. kıssa). Esk.
1. Hikâye, fıkra.
2. Olay.
3. Macera.
4. Kıssadan hisse, anlatılan bir olaydan alınacak ders. || Kıssadan hisse almak, çıkarmak, anlatılan bir öyküden ya da gerçek bir olaydan ders almak.
5. Kıssa-gû, kıssa -güzar, hikâye anlatan kimse. || Kıssa-han -> KISSAHAN. || Kıssa-perdaz, hikâyeler uyduran.

KISSAHAN

a. (ar. jc/şşa ve fars. t) Esk.
Hikâye anlatıcısı, masalcı.