alev

genellikle kolay tutuşan bir gaz ile havanın kanşımı olan, kendi kendine yayılan ve hızla tepkimeye girerek ısı, çoğu kez de ışık yayan gaz kütlesi. Alevin yayılması, ısı iletimi ve yayınım gibi iki temel kuramla açıklanır. Isı iletiminde ısı, yanma olayının gerçekleştiği alev ucundan yanmamış yakıt ve hava karışımının bulunduğu iç bölüme doğru ilerler.

Yanmamış karışım tutuşma noktasına kadar ısıtıldığında, alevin uç bölümünde yanmaya başlar; bu tepkimeden doğan ısı gene iç bölüme iletilir ve böylece bir kendi kendine yayılma çevrimi oluşur. Yayınımda ise, alev ucunda oluşan ve kolayca tepkimeye giren moleküllerin alevin iç bölümüne yayılıp kanşımı tutuşturmasıyla buna benzer bir çevrim başlar.

Bir caz ve hava karışımındaki yanıcı gaz yüzdesi belli bir minimumun üstünde ve bir maksimumun altında olmadıkça alev söner. Bu minimum ve maksimum gaz yüzdesi tutuşabilirliğin alt ve üst sınırlandır. Örneğin, doğal gaz ve hava karışından, gaz oranı yaklaşık yüzde 4’ten az ve yaklaşık yüzde 15’ten çok olduğunda alevi besleyemez.