Arama

Kedinin Gözüyle - Tek Mesaj #19

kompetankedi - avatarı
kompetankedi
VIP Bir Dünyalı
22 Aralık 2006       Mesaj #19
kompetankedi - avatarı
VIP Bir Dünyalı
Kızıma:


Ne düşler kurardım ne alışık olmadığım duygulara hazırlardım oysaki kendimi.Bundan 3 hafta öncesine kadar.

Kader ağlarını örerken ben habersiz o haberi aldım içimi eriten. Bebeğime ait doktorların sözlerini... İnsanın yaşı yada başı hiç önemli değil bilirmisiniz. Her an tecrübe heran bir öğreti bizim için, ben bunun en acısını tattım şimdilik. Allah kimseye göstermesin. Bir baba adayı eline alamadan kaybetti bebeğini.. Her şey allah'tandı. 7.nci ayında tattırdı bu acı şarabı bize... Koşturduk nafile kaderimize 2 hafta boyunca doktor doktor dolaştık nafile.. Yazgıyı değiştiremesemde çaresizlikle kalmanın acısıyla isyanlar büyütüm içimde. Sonra düşündüm neden ben..onu gectim neden 7.nci haftasında farkedildi bu durum ya doğsaydı ya farkedilmeseydi ve ondan sonra cekilseydi bir dolu ızdırap ve acılar diyerek avundum. Takdiri ilahi biz kullarını sınar su fani dünyada benide sınadı acı saraptan banada tattırdı.

Önce tüm kapıları kapattı, tüm olumsuz cevapları katar katar etti doktorların ağzından. Çözüme giden yolda cırpındım ama nafile. Tüm umutlarımız eridi ve olası doğumdan sonra oluşacak acılara dayanamıyacak olan yüreğimi hazırlamaya calışırkenken, birden kulu zorda olan bize hızır yetişti ve doktorlar bebeği almaya karar verdiler. Şimdi kaybettik bebeğimizi.. üzüldük buruk sevinçle acı dolu gececek dünyaya acmadı bebeğim izgözlerini. Allah bu kullarına reva görmedi ve test etti bizi bu acıylave sevinçle karışık günleri....

Güzel Allah' ım kimseye dermanı olmayan dert vermesin. Kimse düşmesin çaresiz. Kimse inancını yitirmesin isyanına yenik düşmesin. Her şey allah tan. Şimdi düşünüyorumda ya bunları bize göstermeseydide bebeğimiz acı kaderiyle doğsaydı. Tedavisi olmayacak acı dolu yaşama gözlerini açsaydı... Dayanamazdım..

Biz kulları her zaman herhalimize şükretmeli. Allah ne doktora muhtaç etsin nede doktorsuz bıraksın. Hastane köşelerinde gördüğüm öyle zor durumlar vardı ki..Heleki avuç içi kadar bir bebeğin küvezdeki yaşam mücadelesi hayata asılmasını doktorların mücadelesini sizlere anlatabilecek o duyguyu yaşatabilecek kelimeleri kuramam. Sadece avuciçi kadar bir yaşamanın hayata asılmasının büyüklüğünü o ufacık bedenin çırpınışlarını görmek kendi acımı unutturdu..

Allah kimseyi acıyla terbiye etmessin.

Saygılarımla
BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 1 üye beğendi.
Son düzenleyen kompetankedi; 23 Aralık 2006 19:50