Karla Karışık Gözyaşı Yağıyor
Karanlık bastı sen gidince kaldırımları
Kalakaldım sokak ortasında
Gidiş istikametindeki ay hazirandı
Üzülme,zaten bitmesi geren bir sevdaydı…
Sonra aylardan temmuz oldu
Festival havası vardı sokaklarda
Bıraktığın sokağın ortasından bir meyil kaymadı düşüncelerim
Farkındaydım olması imkansızdı…
Sonra ağustos eylül ekim kasım derken
Sökülen gönül yaraları dikiş tutmaz oldu
dökülen sararmış anılarda cabası
Kuşlarla birlikteyken uğranılan bir akşam üstü
Kışın habercisiydi aslında kasımdan…
Aralık kapıyı aralayıp girerken bacadan
Sobanın dumanından zehirlenmesini ümit ederdik
Ama her aralık ayının ardı ocaktı ve öldürürdük bir önceki seneyi
Yeni seneye merhaba derken
Aslında geçen seneden hiçbir fark gözetmeyeceğini bilirdik
Şimdi aylardan benim doğduğum ay
Dışarısı kar boran…
Ve ben sobanın başında oturmuş üşürken seni düşünüyorum
Eksi bilmem kaç dereceye düşerken sıcaklık
Sokaklarda karla karışık göz yaşı hüküm sürüyor…
Uzat ellerini üşüyorum…
Osman Coşkun
