Soğuktur Koynu Yalnızlığın…..
eğilmiş gövdesinden ağaç;
fırtınalar yasta…
selam durmuş ormanlar..
soluksuz,
dönende gün….geceye…
anlamak…hani var ya…
anlamak….
sessizce yaşamakmış….
yormadan…..
ve
insanmış yorulmak…
dokunmak istersin,
hayata…
pencerelerde,
tütün şavkları vardır..
solursun derinden…dumanı..
aslında…
sana dokunmaktadır hayat
ve
soğuktur koynu yalnızlığın
yetmez düşlerin dostluğu
kıvrılırsın,
çaresizce geceye…
yorgun bedenin..kırgındır..
tek bir ağaç kalmıştır..
gövdesinden meyveli…
ve
başlamıştır..tüketme günleri…
17/07/2006 ege altun
