KEL ALİÇO

(d. 1845, Plevne - ö. 1922, Edirne)
Kel Aliço; Türk tarihinin yetiştirdiği pehlivanların en önemli temsilcisidir. 27 yıl Kırkpınar Başpehlivanlığı yapmıştır.

Aliço 1844 yılında Bulgaristan,ın Lofça Kasabasında doğmuş çocukluğunu orada geçirmiştir. Büyük pehlivan Aliço, güreşe Bulgaristan'da başlamıştır. Güreşe oldukça meraklı olan halası, onu pehlivan yapmak istiyor bu sebeple de ona çok iyi bakıyordu. Aliço, arkadaşlarıyla devamlı güreş tutar her seferinde onları yenerdi. Bazen arkadaşları iki kişi bir olup, Aliço ile güreşiyor ama yinede yenmeye muvaffak olamıyorlardı.

Aliço, Lofça'nın yemyeşil ormanlarının temiz havasının itinalı bakımı sayesinde gün geçtikçe gelişmişti. O zamanlar Bulgaristan'da, düğünlerde gençler arasında güreşler yapılıyor, Aliço bu güreşlerede katılarak karşısına çıkan rakipleri yeniyordu. Aliço Bulgaristan'dan yurdumuza 93 harbi sonunda başlayan göçlerle kardeşi Kara İbo ile birlikte gelmiştir. Kardeşi Kara İbo güreşmiyordu. Güreşmekten vazgeçmeyen Aliço'nun ünü yayılmaya başlamıştı. Ünü kendiside bir güreşçi olan Osmanlı Padişahı Abdülaziz'in kulağına kadar gelmiştir. Padişah Abdülaziz Aliço ile güreşe tutuşmuştur. Aliço padişah Abdülaziz'i kündeye getirmiş ama atmamıştır. Bunun üzerine padişah ona neden atmadığını sorar. Aliço'da: " Senin karşında nice düveller var, onlar atamıyor da ben nasıl atayım." cevabını vermiştir. Bu cevaptan hoşlanan padişah, Aliçoyu 15 altınla ödüllendirerek yanına, saraya "saray pehlivanı" olarak almıştır.

Kırkpınar'da aralıksız 27 yıl başpehlivanlığı kazandı. 70 yaşındayken kendisine meydan okuyan çırağı Adalı Halil'i yendiğinde Adalı, Aliço'dan 25 yaş küçüktü. Abdülaziz’in tahttan indirilişinden sonra yeniden Rumeli çayırlarına döndü. Adalı Halil gibi, geleceğin en büyük pehlivanlarından birini bulup yetiştirdi. Güreş yaşamını kapattıktan sonra köyüne çekildi. 1922 yılında tifo hastalıgından öldü. Mezarı İpsala'nın Aliçopehlivan köyündedir.