Yok -ku, -ğu
sıfat
1 . Bulunmayan, mevcut olmayan (nesne, kimse vb.), var karşıtı.
2 . Yasak:
"İçki, sigara yok."- .
3 . isim Olmayan, bulunmayan şey:
"Sen yoktan anlamaz mısın?"- .
4 . edat "Hayır" anlamında kullanılan bir söz:
"Geldiler mi? -Yok, daha gelmediler."- .
5 . bağlaç Birbirine karşıt iki cümleden, ikincisinin başına getirilen bir söz:
"Verdiler, ne âlâ; yok vermediler, döner gelirsin."- .
6 . bağlaç Birinin söylediği sözlerden genelde kuşkulanıldığında veya sözler hafifsendiğinde kullanılan bir söz:
"Yok kâğıdı kalmamış, yok mürekkebi iyi değilmiş, hasılı bir alay bahaneler!"- .
"Yok ben seni adam ettim, yok haddini bil, yok üstümüze düşeni yapalım."- A. İlhan.
7 . edat Savunulan bir düşünceyi doğrulayan sözün başına getirilir:
"Yok, doğrusu iyi adam, kim ne derse desin."- .
Atasözü, deyim ve birleşik fiiller
- yok canım
- yok devenin başı (veya pabucu veya nalı)
- yok etmek
- yok olmak
- yok satmak
- yoktan var etmek
- yokum
- yok yok
Birleşik Sözler
- yok pahasına
- yok yere
- yok yoksul
- yokoğluyok
- vara yoğa
- varı yoğu
