KİTLE
a. (ar. kütleden).
1. Bir yerde birikmiş insan topluluğu; belli nitelikteki insanların oluşturduğu topluluk; yığın, kütle: Göstericiler miting atanına kitleler halinde girdiler. Büyük bir seyirci kitlesi. Emekçi kitleler. Halk kitleleri.
2. Yığın, topak; kütle: Doktor muayeneden sonra eline sert bir kitle geldiğini söyledi.
—Siyas. bil. Kitle partisi, bir siyasal ideoloji çevresinde çok sayıda ve iyi örgütlenmiş yandaşı olan parti.
—Topbil. Kitle toplumu, kurumların çoğunluğunun, toplumsal yapılarla farklılaşmamış, benzeşik grup olarak görülen toplum üyelerine yöneldiği toplumsal örgütlenme tipi.
Kaynak: Büyük Larousse