Tardu Flordun

Küçük yaştan bu yana babamla Türkiye'nin hemen hemen bütün şehirlerini dolaştım. Yeşilçam döneminde setlerine giderdim. Bunun kokusunu almak vardır ya bundan mutlaka etkilenmişimdir ama babam beni asla desteklemedi. Babam sadece bana o dönemler dedi ki; 'Oyuncu olursan özel bir oyuncu olursun.' Özel oyuncu olmak ne demek diye düşündüm. Kendi tarzını yaratmış oyuncu sayısı az. Babamın bana demek istediği şey buydu. Ben çok fazla girişken bir insan değilim ve olmadım. Mesleğimde iddialıyım, kendime çizdiğim bir yol var ve oradan gidiyorum. Kendi mesleğimde kimseye imrenmiyorum, çünkü kendimle yarışıyorum. Ben kendi yolumda gittiğim için başka birinin benim yoluma çıkıp bana kötülük yapmaya çalışması anlamıyorum. Ardında yatan anlamı biliyorum ama yine de anlam veremiyorum. Bu noktada kırılıyorum.

Genelde beni Ermeni zannediyorlar. Sen Ermeni misin, Rum musun diye soruyorlar. Bu soru bana çok geliyor. Tardu, eski Türkçe'de, karanlıktan gelen ışık demek. Eski Türkçe, öz Türkçe bir kelime. Flordun da, dedem Balkanlar'dan gelmiş, orada bir kasaba adı. Bir gün İzmit'te Hamlet'i oynuyoruz. Oyun bitti, İstanbul'a gideceğiz, tren bekliyorum... Biri benim peşimden koşuyor, bana seslenecek, onu hissediyorum ama ben olduğumdan da emin değil. Ben döndüm, 'Sizi tebrik ediyorum. Bu kadar güzel Türkçe'yi konuşan bir yabancı tanımıyorum' dedi. İzah ettim ben Türk'üm dedim. Adam bu sefer 'Ama adınız Tarder Flardet değil mi?' dedi. Beni Rumen oyuncu bile zannettiler.

Bunun nedenlerini kimse bilmiyor. Başıma bir tane böyle talihsiz olay geldi diye, bu bütün hayatıma mál edilmemeli. Bu bende bir alışkanlık yaratmış falan da değil. Detayları bilinmeyen bir hikaye o... Etik bir durum var ortada. Bir arkadaşınızın kız arkadaşı, sizinle birlikte olmak için zorlarsa ve arkadaşınız da kafası güzel bir şekilde armut gibi bakarsa, bir kopma yaşıyorsunuz. Benim yaptığım bir hata. Evet bunu yaptım ama cezasını da çektim. Hepsi bu. Gerçek samimiyetin nerede olduğunu gördüm. Her Türk erkek oyuncunun -Allah korusun tabii ki- 3-5 gün bile olsa orayı görmesi gerek. Oraya "Merhaba, ben geldim, ben oyuncuyum, aktörüm" diyerek girmek olmuyor işte. Böyle girersen, tehlikeli.

İnsanın hayatta çaresiz kaldığı anlar olabiliyor. Bu kadının 150 bin dolara ihtiyacı var. Ve çocuğunun hayatı söz konusu. Ne zamanı var ne de yapacağı başka bir şey... Sıkışmış durumda. Yani bir annenin içinde bulunduğu durumu ve şartlarını düşünürsek, bu ahlaksız teklifi kabul etmesi çok da iğrenç gelmiyor bana. Daha kadını bilmeden, tanımadan sorguluyoruz; bu yanlış! Toplum olarak yargısız infaz yapmayı çok seviyoruz. Ne yazık ki bunu gerçek hayatta ben de yaşadım.