Ziyaretçi
Arama
Kütahya hakkında bilgi verir misiniz?
Güncelleme: 30 Nisan 2010 Gösterim: 13.656 Cevap: 5
Ziyaretçi
13 Mayıs 2009
Mesaj #1
Ziyaretçi
13 Mayıs 2009
Mesaj #2
Ziyaretçi
İç Anadolu iklim özellikleri görülen Kütahya'da yıllık sıcaklık ortalaması 10,6 °C'dir. En yüksek sıcaklık, 38,6º ,En düşük ölçülen sıcaklık ise –28,1º dir.Yıllık sıcaklık farkı 66,7ºC ile büyük bir fark gösterir. Yağışlar karasal iklime bağlı olarak, kış, ilkbahar ve sonbaharda görülür. Yazları genellikle kuraktır. Yıllık ortalama yağış miktarı 540 mm.dir. En yağışlı ay aralık, en kurak ay ağustostur. Yağışların %38,8 i kış, %29,4 ‘ü İlkbahar, %12,5 ‘i yaz, %19,3 ‘ü sonbahar aylarında düşer. Kış aylarında, sıcaklığın düşük ve yükseltinin fazla olması nedeniyle yağışlar, genellikle kar şeklinde, diğer mevsimlerde yağmur şeklindedir. Kar yağışlı günlerin, yıllık ortalama sayısı 19 gündür. Kar kalınlığı ortalama 12 cm civarındadır.
Bölge Ege Bölgesi Yüzölçümü 11.977 km² Nüfus 565.884[1] ― Şehir nüfusu 347.073[1] ― Köy nüfusu 218.811[1] Nüfus yoğunluğu 47.25 kişi/km² Plaka kodu 43 Alan kodu 0274 Vali Şükrü Kocatepe
Sponsorlu Bağlantılar
Ziyaretçi
13 Mayıs 2009
Mesaj #3
Ziyaretçi
1-KÜTAHYA' NIN KONUMU VE KOMŞULARI:
Kütahya ve çevresi, Ege Bölgesinin (İç Batı Anadolu) bölümünde yer alır. Ege Bölgesinin bu bölümü, İç Anadolu Bölgesiyle asıl Ege Bölgesi arasında bir eşik durumundadır. Eşiğin bariz karakteri ortalama yüksekliği 1200 metre civarındaki yaylalardan ibaret oluşudur. Bu sebepden coğrafya diliyle "Kütahya Yaylaları" diye anılır.
Kütahya, kuzeyinde Bursa, kuzey doğusunda Bilecik, doğusunda Eskişehir ve Afyon, güneyinde Uşak, batısında Manisa ve Balıkesir illerimizle çevrilidir.
38° 70’ ve 39° 80’ kuzey enlemleri ile 29° 00’ ve 30° 30’ doğu boylamları arasında yeralan Kütahya İli 11 875 km2 lik yüzölçümüyle Türkiye topraklarının % 1.5 ’nu kaplamaktadır.
2-KÜTAHYA' NIN YÜZEY ŞEKİLLERİ:
Kütahya, dağların ve platoların ağırlıkta olduğu bir topoğrafik yapıya sahiptir. Topraklarının % 57,5 ini dağlar, % 11 ini ovalar, % 31,5 ini de platolar oluşturmaktadır.
3-KÜTAHYA' NIN DAĞLARI:
Kütahya' da bulunan başlıca dağlarımız şunlardır:
- İl merkezinin hemen güneyinde bulunan Yellice Dağı (1764 mt) ve Gümüş Dağı (1901 mt)
- İlin kuzeyinde bulunan Yeşil Dağ (1533 mt)
- İlin batısında bulunan Eğrigöz Dağı (2181 mt)
- İlin doğusunda bulunan Türkmen Dağı (1829 mt)
- Murat Dağı (2312 mt)
- Şaphane Dağları (2121 mt) ve Simav Dağı (1800 mt)
4-KÜTAHYA' NIN OVALARI:
İlin önemli ovaları Kütahya, Köprüören, Tavşanlı, Altıntaş, Aslanapa, Gediz, Simav ve Örencik ovalarıdır.
Kütahya ovası deniz seviyesinden ortalama 930 metre yüksekliktedir. kuzeybatı-güneydoğu ucu arasındaki mesafe 25 km. 'dir. En geniş yeri 5,5 km en dar yeri 1 km 'dir. 93 km2 'lik bir alanı kaplıyan ova, eski ve yeni alüvyonlardan oluşur. Ovanın suları Porsuk Çayı ve kolları tarafından Karadenize akıtılır.
Kütahya ovası, batısındaki Yoncalı çukurluğunda hafif tepelik bir eşik ile ayrılır. Yoncalı çukurluğunun orta kısmında kuzey-güney yönünde uzanan kırık hattı boyunca yer yer sıcak çamur ve sıvak su kaynakları mevcuttur.
Köprüören ovası, Kütahya ovasının kuzeybatısındadır. Uzunluğu 6 km, genişliği 4 km 'dir. Rakımı 1000 metre olan ovayı felent çayı sulamaktadır.
Tavşanlı ovası, diğer ovalardan daha alçaktır. Deniz seviyesinden yüksekliği 840 metredir. Akarsu ağının sıklığı, Tavşanlı ovasını doğu kesminde fazla girintili çıkıntılı olmasına sebep olmuştur.
Örencik ovası, ilin kabaca orta kesimindeki bir çöküntü alanına yayılan bu ova, Aslanapa ovasından bir eşikle ayrılır. Bu ovadan Koca Su çayı kaynaklanır.
Simav ovası, ilin güneybatısında yer alır. Ovanın taban yüksekliği 800 metredir. İl sınırlarında da devam eden ovanın uzunluğu 15,5 km, genişliği 9 km dir.
5-KÜTAHYA' NIN AKARSU VE GÖLLERİ:
Kütahya topraklarının büyük bölümünün dağlık alanlardan oluşması, Ege, Marmara ve Karadenize dökülen bazı akarsuların doğduğu yer olma özelliğini kazandırmıştır. İl topraklarının çoğunluğu susurluk havzasında bulunmaktadır. Diğer kesimlerde ise Sakarya ve Gediz havzalarına girer.
Kirmasti, Koca su (Adırnaz), Kocaçay ve Simavın suları Marmara Denizine, Felent ve Porsuk çayının suları Sakarya nehri vasıtasıyla Karadenize, Gediz çayı ise Ege Denizine dökülür.
Porsuk çayı Murat Dağının kuzey doğusundan doğar. İl topraklarındaki en uzun nehirdir.
Gediz çayı Batı Anadolu' nun ikinci önemli suyudur. Murat ve Eğrigöz dağlarının eteklerinden doğar.
Koca su Gediz ilçesinin doğusundan, Murat dağının kuzeyindeki bölgeden kaynaklanır. Tavşanlı' da il topraklarını terk eder.
Koca çay, Simav 'ın kuzeyinden doğar, Emet çayına katılır.
Akarsuların debileri yüksek debilere erişmez. Porsuk 8,1 m3/sn ve Koca su ise 6,5 m3/sn dir. Bunun yanı sıra akarsularda rejim düzensizliği dikkat çekicidir. Akarsuların beslenmesinde yeraltı suları da rol oynar.
Kütahya' da bulunan tek doğal göl Simav gölüdür. Simav' ın kuzeybatısında 5 km2 lik bir alana sahip olan gölün bir bölümü sazlık ve bataklıktır. Bunun dışında yapay oluşturulmuş baraj gölleri vardır. Bunlar:
a) Porsuk Baraj Gölü: Sulama ve taşkın önleme amaçları için Porsuk çayı üzerine kurulmuştur. Bir bölümü Eskişehir il sınırları içinde yer alır. Yüksekliği 49,70 metre ve su depolama hacmi 525 milyon m3 dür.
b) Enne Baraj Gölü: Porsuk çayının bir kolu olan Felent çayı üzerine kurulan Enne barajından içme suyu olarak yararlanılmaktadır. Temelden yüksekliği 24,50 metre ve su depolama hacmi 7 milyon m3 dür.
c) Kayaboğazı Baraj Gölü: İçme ve sulama amaçlı kullanılmaktadır.
d) Söğüt Barajı Gölü: İçme ve sulama amaçlı kullanılmaktadır.
e) Çavdarhisar Baraj Gölü: İçme ve sulama amaçlı kullanılmaktadır. Bunların dışında Pazarlar, Çalköy, Belkavak, Sofular, Karagür, Çerte ve Kuruçayda birer gölet mevcuttur. Kızık ve Altıntaş' da baraj yapımları devam etmektedir.
6-KÜTAHYA' NIN BİTKİ ÖRTÜSÜ:
Bitki örtüsü bakımından Kütahya ve çevresi Akdeniz, Karadeniz ve İç Anadolu bölgelerinin bitki örtüsü özlliklerinden üçünü birden üzerinde taşır.
İlde ormanlar yaygındır. Ormanlarda görülen ağaç türleri daha çok karaçam, meşe ve ardıçtır.
Ormanlar özellikle platolarda görülür. Bu platolarda iklim şartlarına en iyi uyum sağlayan ağaç türü olan karaçam il ormanlarında yaygın bir şekilde görülür. Karaçam ormanlarının en iyi geliştiği yerler Yellice dağı ile Gümüş dağı eteklerinde yer alan platolardır.
Karaçam ormanları bu dağlık kütleleri çevreleyen plotalarda kesintisiz yayılır ve doğudaki yüksek plotaları kaplayan ormanlarla birleşir. Karaçam ormanları arasında bazı platolarda yer yer meşe türleri karışsa da özellikle Gümüş dağının doğu eteklerindeki yüksek platolarda karaçam saf bitki örtüsü olarak görülür.
Ormanların alt kesimlerini kaplayan ağaç türü ise ardıç ve daha aşağı kesimlerde meşedir. Toprak örtüsünün zayıfladığı yerlerde meşenin yerini ardıç çalılıkları alır. Saçlı meşe, mazı meşesi, Lübnan meşesi görülen türlerdir.
Kütahya' nın ikliminde görülen çeşitliliği, iklimine bağlı olarak bitki örtüsünde de görmek mümkündür. Bitki örtüsünü dört bölümde inceleyebiliriz.
a) Yarı nemli ormanlar sahası: Yellice, Gümüş, Türkmen dağı kuzey yamaçları ve bilhassa vadi içlerinin bitki örtüsüdür. Ancak Yellice dağının kuzey yamaçları ile 1500 metre üzerinde kalan kesimlerinde bu ormanlar şehre yakın olduğu için büyük ölçüde tahrip edilmiştir.
b) Kuru orman sahası: Kuru ormanlar Kütahya ve çevresindeki bitki örtüsünün esasını teşkil ederler. Dağların 1500-1600 metreden yüksek yerlerinin haricinde bölgenin hemen tamamında yaygındırlar. Kuru ormanların hakim ağaç türleri karaçam, meşe ve ardıç türleridir.
c) Kuru ormanlar sahasının sınırlı kesimlerinde kendini gösteren kızılçam toplulukları ile bazı bitki türleri Kütahya ve çevresinin bitki örtüsünün ayrı bir özelliğini teşkil eder.
d) Köprüören ve Kütahya ovaları ile Yeşildağ kütlesi güneyindeki tepelik saha arasında kalan yaylalar bugün bitki örtüsünden mahrum step görünümündedir. Bunun nedeni çevrede köylerin sık olması ve toprakların kahverengiliğindendir.
7-KÜTAHYA' NIN TEKTONİK YAPISI:
Simav ve Emet çevresi ile Merkez ilçenin güneybatısında sık sık depremlere neden olan tektonik çukurlar ve kırık dizisi içinde, diğer kesimler ise ikinci ve üçüncü derecede deprem bölgeleri içinde yer alır.
8-KÜTAHYA' NIN İKLİMİ:
Kütahya' nın iklimi Ege, Marmara ve İç Anadolu arasında "geçiş iklimi" özelliğini gösterir. İkliminde her üç iklim tipinin özelliklerini görmek mümkündür. Sıcaklık şartları daha çok İç Anadolunun karasal iklim şartlarını andırmakta ise de sep ikliminin dışında kalır. Kurak iklim ile nemli iklim arasındaki "geçiş iklimi" tipine girer.
Kütahya' da ortalama sıcaklık ölçümleri aylara göre değişir. Yıllık ortalaması 10,6 oC 'dir. Yüksekliği 1000 metrenin altında olan ovalar Kütahya 'nın en ılıman yerleridir. Buralardan yaylalara ve dağlık kesime doğru girdikçe sıcaklık yavaş ve düzenli bir biçimde azalma gösterir.
9-KÜTAHYA' NIN YAĞIŞ DURUMU:
Kütahya' da yıllık ortalama yağış miktarı 568 mm' yi bulur. Ancak bu değer bazı yerlerde azalırken bazı yerlerde ortalamanın üzerine çıkar. İlin genelinde yağışlar 400 ile 1100 mm arasında değişir. Farklılığın en önemli nedeni yükseklik farklarıdır.
En çok yağış alan yerler Gümüş, Yellice, Yeşil ve Türkmen dağlarıdır.
Alçak yaylalar ile ovalık alanlar ilin az yağış alan kesimleridir. Bunların yağış ortalaması 400-600 mm arasında değişir.
En yağışlı ay Aralık, en kurak ay Ağustos' dur. Eylül ile birlikte yağışlar artmaya başlar ve en yüksek seviyeye Aralık ve Ocak ayında erişir. Yağışların % 38,8 kış mevsiminde, % 29,4 ilk baharda, % 19,3 sonbaharda, % 12,5 yaz aylarında görülür.
Kütahya' nın rakımının yüksek oluşu ve kış sıcaklık değerlerinin düşük oluşu kar yağışlarını olağan getirmektedir. İlimizde 19 gün kar yağışlı geçer. Kar yağışı en çok Ocak, Şubat ve Mart aylarında görülür. İlin karla örtülü olduğu günler ortalaması 31 gündür.
10-KÜTAHYA' NIN RÜZGARLARI:
Kütahya' da hakim rüzgar yönü kuzeydir. Yıldız adı verilen kuzey rüzgarı her yıl ortalama 2944 kez görülür. Bunu karayel (kuzeybatı) izler. Daha sonra lodos (güneybatı) rüzgarı görülür. Ortalama rüzgar hızı 1,7 m/sn' dir. Ölçülen en yüksek rüzgar hızı 27,6 m/sn ile karayele aittir
Kütahya ve çevresi, Ege Bölgesinin (İç Batı Anadolu) bölümünde yer alır. Ege Bölgesinin bu bölümü, İç Anadolu Bölgesiyle asıl Ege Bölgesi arasında bir eşik durumundadır. Eşiğin bariz karakteri ortalama yüksekliği 1200 metre civarındaki yaylalardan ibaret oluşudur. Bu sebepden coğrafya diliyle "Kütahya Yaylaları" diye anılır.Kütahya, kuzeyinde Bursa, kuzey doğusunda Bilecik, doğusunda Eskişehir ve Afyon, güneyinde Uşak, batısında Manisa ve Balıkesir illerimizle çevrilidir.
38° 70’ ve 39° 80’ kuzey enlemleri ile 29° 00’ ve 30° 30’ doğu boylamları arasında yeralan Kütahya İli 11 875 km2 lik yüzölçümüyle Türkiye topraklarının % 1.5 ’nu kaplamaktadır.
2-KÜTAHYA' NIN YÜZEY ŞEKİLLERİ:
Kütahya, dağların ve platoların ağırlıkta olduğu bir topoğrafik yapıya sahiptir. Topraklarının % 57,5 ini dağlar, % 11 ini ovalar, % 31,5 ini de platolar oluşturmaktadır.
3-KÜTAHYA' NIN DAĞLARI:
Kütahya' da bulunan başlıca dağlarımız şunlardır:
- İl merkezinin hemen güneyinde bulunan Yellice Dağı (1764 mt) ve Gümüş Dağı (1901 mt)
- İlin kuzeyinde bulunan Yeşil Dağ (1533 mt)
- İlin batısında bulunan Eğrigöz Dağı (2181 mt)
- İlin doğusunda bulunan Türkmen Dağı (1829 mt)
- Murat Dağı (2312 mt)
- Şaphane Dağları (2121 mt) ve Simav Dağı (1800 mt)
4-KÜTAHYA' NIN OVALARI:
İlin önemli ovaları Kütahya, Köprüören, Tavşanlı, Altıntaş, Aslanapa, Gediz, Simav ve Örencik ovalarıdır.
Kütahya ovası deniz seviyesinden ortalama 930 metre yüksekliktedir. kuzeybatı-güneydoğu ucu arasındaki mesafe 25 km. 'dir. En geniş yeri 5,5 km en dar yeri 1 km 'dir. 93 km2 'lik bir alanı kaplıyan ova, eski ve yeni alüvyonlardan oluşur. Ovanın suları Porsuk Çayı ve kolları tarafından Karadenize akıtılır.
Kütahya ovası, batısındaki Yoncalı çukurluğunda hafif tepelik bir eşik ile ayrılır. Yoncalı çukurluğunun orta kısmında kuzey-güney yönünde uzanan kırık hattı boyunca yer yer sıcak çamur ve sıvak su kaynakları mevcuttur.
Köprüören ovası, Kütahya ovasının kuzeybatısındadır. Uzunluğu 6 km, genişliği 4 km 'dir. Rakımı 1000 metre olan ovayı felent çayı sulamaktadır.
Tavşanlı ovası, diğer ovalardan daha alçaktır. Deniz seviyesinden yüksekliği 840 metredir. Akarsu ağının sıklığı, Tavşanlı ovasını doğu kesminde fazla girintili çıkıntılı olmasına sebep olmuştur.
Örencik ovası, ilin kabaca orta kesimindeki bir çöküntü alanına yayılan bu ova, Aslanapa ovasından bir eşikle ayrılır. Bu ovadan Koca Su çayı kaynaklanır.
Simav ovası, ilin güneybatısında yer alır. Ovanın taban yüksekliği 800 metredir. İl sınırlarında da devam eden ovanın uzunluğu 15,5 km, genişliği 9 km dir.
5-KÜTAHYA' NIN AKARSU VE GÖLLERİ:
Kütahya topraklarının büyük bölümünün dağlık alanlardan oluşması, Ege, Marmara ve Karadenize dökülen bazı akarsuların doğduğu yer olma özelliğini kazandırmıştır. İl topraklarının çoğunluğu susurluk havzasında bulunmaktadır. Diğer kesimlerde ise Sakarya ve Gediz havzalarına girer.
Kirmasti, Koca su (Adırnaz), Kocaçay ve Simavın suları Marmara Denizine, Felent ve Porsuk çayının suları Sakarya nehri vasıtasıyla Karadenize, Gediz çayı ise Ege Denizine dökülür.
Porsuk çayı Murat Dağının kuzey doğusundan doğar. İl topraklarındaki en uzun nehirdir.
Gediz çayı Batı Anadolu' nun ikinci önemli suyudur. Murat ve Eğrigöz dağlarının eteklerinden doğar.
Koca su Gediz ilçesinin doğusundan, Murat dağının kuzeyindeki bölgeden kaynaklanır. Tavşanlı' da il topraklarını terk eder.
Koca çay, Simav 'ın kuzeyinden doğar, Emet çayına katılır.
Akarsuların debileri yüksek debilere erişmez. Porsuk 8,1 m3/sn ve Koca su ise 6,5 m3/sn dir. Bunun yanı sıra akarsularda rejim düzensizliği dikkat çekicidir. Akarsuların beslenmesinde yeraltı suları da rol oynar.
Kütahya' da bulunan tek doğal göl Simav gölüdür. Simav' ın kuzeybatısında 5 km2 lik bir alana sahip olan gölün bir bölümü sazlık ve bataklıktır. Bunun dışında yapay oluşturulmuş baraj gölleri vardır. Bunlar:
a) Porsuk Baraj Gölü: Sulama ve taşkın önleme amaçları için Porsuk çayı üzerine kurulmuştur. Bir bölümü Eskişehir il sınırları içinde yer alır. Yüksekliği 49,70 metre ve su depolama hacmi 525 milyon m3 dür.
b) Enne Baraj Gölü: Porsuk çayının bir kolu olan Felent çayı üzerine kurulan Enne barajından içme suyu olarak yararlanılmaktadır. Temelden yüksekliği 24,50 metre ve su depolama hacmi 7 milyon m3 dür.
c) Kayaboğazı Baraj Gölü: İçme ve sulama amaçlı kullanılmaktadır.
d) Söğüt Barajı Gölü: İçme ve sulama amaçlı kullanılmaktadır.
e) Çavdarhisar Baraj Gölü: İçme ve sulama amaçlı kullanılmaktadır. Bunların dışında Pazarlar, Çalköy, Belkavak, Sofular, Karagür, Çerte ve Kuruçayda birer gölet mevcuttur. Kızık ve Altıntaş' da baraj yapımları devam etmektedir.
6-KÜTAHYA' NIN BİTKİ ÖRTÜSÜ:
Bitki örtüsü bakımından Kütahya ve çevresi Akdeniz, Karadeniz ve İç Anadolu bölgelerinin bitki örtüsü özlliklerinden üçünü birden üzerinde taşır.
İlde ormanlar yaygındır. Ormanlarda görülen ağaç türleri daha çok karaçam, meşe ve ardıçtır.
Ormanlar özellikle platolarda görülür. Bu platolarda iklim şartlarına en iyi uyum sağlayan ağaç türü olan karaçam il ormanlarında yaygın bir şekilde görülür. Karaçam ormanlarının en iyi geliştiği yerler Yellice dağı ile Gümüş dağı eteklerinde yer alan platolardır.
Karaçam ormanları bu dağlık kütleleri çevreleyen plotalarda kesintisiz yayılır ve doğudaki yüksek plotaları kaplayan ormanlarla birleşir. Karaçam ormanları arasında bazı platolarda yer yer meşe türleri karışsa da özellikle Gümüş dağının doğu eteklerindeki yüksek platolarda karaçam saf bitki örtüsü olarak görülür.
Ormanların alt kesimlerini kaplayan ağaç türü ise ardıç ve daha aşağı kesimlerde meşedir. Toprak örtüsünün zayıfladığı yerlerde meşenin yerini ardıç çalılıkları alır. Saçlı meşe, mazı meşesi, Lübnan meşesi görülen türlerdir.
Kütahya' nın ikliminde görülen çeşitliliği, iklimine bağlı olarak bitki örtüsünde de görmek mümkündür. Bitki örtüsünü dört bölümde inceleyebiliriz.
a) Yarı nemli ormanlar sahası: Yellice, Gümüş, Türkmen dağı kuzey yamaçları ve bilhassa vadi içlerinin bitki örtüsüdür. Ancak Yellice dağının kuzey yamaçları ile 1500 metre üzerinde kalan kesimlerinde bu ormanlar şehre yakın olduğu için büyük ölçüde tahrip edilmiştir.
b) Kuru orman sahası: Kuru ormanlar Kütahya ve çevresindeki bitki örtüsünün esasını teşkil ederler. Dağların 1500-1600 metreden yüksek yerlerinin haricinde bölgenin hemen tamamında yaygındırlar. Kuru ormanların hakim ağaç türleri karaçam, meşe ve ardıç türleridir.
c) Kuru ormanlar sahasının sınırlı kesimlerinde kendini gösteren kızılçam toplulukları ile bazı bitki türleri Kütahya ve çevresinin bitki örtüsünün ayrı bir özelliğini teşkil eder.
d) Köprüören ve Kütahya ovaları ile Yeşildağ kütlesi güneyindeki tepelik saha arasında kalan yaylalar bugün bitki örtüsünden mahrum step görünümündedir. Bunun nedeni çevrede köylerin sık olması ve toprakların kahverengiliğindendir.
7-KÜTAHYA' NIN TEKTONİK YAPISI:
Simav ve Emet çevresi ile Merkez ilçenin güneybatısında sık sık depremlere neden olan tektonik çukurlar ve kırık dizisi içinde, diğer kesimler ise ikinci ve üçüncü derecede deprem bölgeleri içinde yer alır.
8-KÜTAHYA' NIN İKLİMİ:
Kütahya' nın iklimi Ege, Marmara ve İç Anadolu arasında "geçiş iklimi" özelliğini gösterir. İkliminde her üç iklim tipinin özelliklerini görmek mümkündür. Sıcaklık şartları daha çok İç Anadolunun karasal iklim şartlarını andırmakta ise de sep ikliminin dışında kalır. Kurak iklim ile nemli iklim arasındaki "geçiş iklimi" tipine girer.
Kütahya' da ortalama sıcaklık ölçümleri aylara göre değişir. Yıllık ortalaması 10,6 oC 'dir. Yüksekliği 1000 metrenin altında olan ovalar Kütahya 'nın en ılıman yerleridir. Buralardan yaylalara ve dağlık kesime doğru girdikçe sıcaklık yavaş ve düzenli bir biçimde azalma gösterir.
9-KÜTAHYA' NIN YAĞIŞ DURUMU:
Kütahya' da yıllık ortalama yağış miktarı 568 mm' yi bulur. Ancak bu değer bazı yerlerde azalırken bazı yerlerde ortalamanın üzerine çıkar. İlin genelinde yağışlar 400 ile 1100 mm arasında değişir. Farklılığın en önemli nedeni yükseklik farklarıdır.
En çok yağış alan yerler Gümüş, Yellice, Yeşil ve Türkmen dağlarıdır.
Alçak yaylalar ile ovalık alanlar ilin az yağış alan kesimleridir. Bunların yağış ortalaması 400-600 mm arasında değişir.
En yağışlı ay Aralık, en kurak ay Ağustos' dur. Eylül ile birlikte yağışlar artmaya başlar ve en yüksek seviyeye Aralık ve Ocak ayında erişir. Yağışların % 38,8 kış mevsiminde, % 29,4 ilk baharda, % 19,3 sonbaharda, % 12,5 yaz aylarında görülür.
Kütahya' nın rakımının yüksek oluşu ve kış sıcaklık değerlerinin düşük oluşu kar yağışlarını olağan getirmektedir. İlimizde 19 gün kar yağışlı geçer. Kar yağışı en çok Ocak, Şubat ve Mart aylarında görülür. İlin karla örtülü olduğu günler ortalaması 31 gündür.
10-KÜTAHYA' NIN RÜZGARLARI:
Kütahya' da hakim rüzgar yönü kuzeydir. Yıldız adı verilen kuzey rüzgarı her yıl ortalama 2944 kez görülür. Bunu karayel (kuzeybatı) izler. Daha sonra lodos (güneybatı) rüzgarı görülür. Ortalama rüzgar hızı 1,7 m/sn' dir. Ölçülen en yüksek rüzgar hızı 27,6 m/sn ile karayele aittir
Ziyaretçi
13 Mayıs 2009
Mesaj #4
Ziyaretçi
1-TARIM:
Kütahya' da güneybatı-kuzeydoğu doğrultusunda uzanan ovalar, tarımsal üretimin merkezi durumundadır. İlimiz arazisinin % 53' lük alanı ormanlık arazilerden oluşmakta iken tarım yapılan araziler ise toplam il alanının ise % 34' ünü oluşturmaktadır.
1991 Yılı Genel Tarım Sayımı geçici sonuçlarına göre köyde oturan 2152 ailenin % 88,2' si olan 72507 kişi tarımsal faaliyet de bulunmaktadır. Bunların % 99,1' i olan 71870 kişi hem tarım hem de hayvancılık yapmaktadır. % 0,93' ü olan 677 kişi ise sadece hayvancılık yapmaktadır.
Kütahya' da toprak yapısı ve iklim tarımsal gelişmeyi olumsuz yönde etkileyen iki faktördür. Kışlar soğuk, yazlar ise genellikle kuraktır. Büyük bölümü sığ olan topraklar, kış ve bahar yağışları sırasında yeterince su depolayamamakta, bunun sonucunda önemli miktarda toprak nadasa bırakılmaktadır.
1998 Yılı verilerine göre ilimizdeki işletme büyükleri aşağıdadır.
İşletme Büyüklüğü
Dekar
Aile Sayısı
(Kişi)
%
Oranı
0-10
11 506
14,0
11-25
21 696
26,4
26-50
27 499
33,4
51-75
11 670
14,2
76-100
5 177
6,3
101-200
4 027
4,9
200' den fazla
657
0,8
2-TAHIL ÜRETİMİ:
İlimizde egemen tarım yöntemi nadaslı kuru tarımdır. Bu nedenle tarla bitkileri içinde tahıl önemli yer tutmaktadır. Tahıl üretimi genellikle kuru tarım yöntemiyle yapılmaktadır. Başlıca tahıl ürünleri buğday ve arpadır. Buğday ve arpa yetiştirilen alanlar, tarıma ayrılan il topraklarının % 40 'ını oluşturmaktadır.
Arpa ve buğday dışında tarla bitkileri olarak; mısır, nohut,, fasulye, burçak, şeker pancarı, kenevir, haşhaş, ayçiçeği, soğan ve patates de üretilir. Ayrıca biber, patlıcan, domates, lahana, ıspanak gibi sebze türleri ile üzüm, elma, şeftali, vişne ve çilek gibi meyve türleri yetiştirilmektedir.
İlimizde arpa ve buğday ekimi sırasında bunlarla dönüşümlü (bir yıl tahı, bir yıl baklagil) olarak baklagillerin üretimi de yapılmaktadır. En çok ekimi yapılan baklagil türü nohuttur. Başta Tavşanlı olmak üzere Simav, Gediz, Aslanapa ve Merkez ilçede ekimi yapılır. İlde üretilen nohutlardan Tavşanlı leblebisi meşhurdur.
3-ENDÜSTRİ BİTKİLERİ:
Kütahya' da endüstri bitkilerinin üretimi sınırlıdır. Sulama imkanlarının sınırlı olması ve arazinin engebeli olması bunun ana sebebidir. Haşhaş ve kenevir ilimizin geleneksel endüstri bitkileridir. Buna ek olarak Cumhuriyetin ilk yıllarından beri şeker pancarı üretimi yapılmaktadır. 1953 yılına kadar Kütahya' ya bağlı bir ilçe durumunda olan Uşak' da 1926 yılında şeker fabrikasının faaliyete geçmesi ile ilde pancar ekimi başlamıştır.
1954 yılında Kütahya şeker fabrikasının açılması ile Aslanapa, Emet, Gediz ve Altıntaş başta olmak üzere pancar ekimi yaygınlaşmıştır.Son yıllarda ayçiçeği, soğan, ve patates ekimi de yaygınlık kazanmaktadır.
4-SEBZE ÜRETİMİ:
İlimizde en çok iklim ve toprak şartlarına uygun sebze türlerinden lahana, marul, ıspanak, pırasa, turp, kabak ve salatalık yetiştirilmektedir. Genellikle sulanabilen arazilerle yerleşim yerlerinin çevresindeki taban topraklarda yetiştirilen bu ürünlerde verim oldukça yüksektir. Daha çok yerel tüketime yönelik yapılan sebze yetiştiriciliği son yıllarda önem kazanmış, ekim alanları artmaya başlamıştır.
5-MEYVE ÜRETİMİ:
Çok büyük ölçekli olmamakla birlikte ilimizde meyve üretimi yapılmaktadır. Yumuşak çekirdekli meyvelerden armut, elma, ayva ve muşmula, taş çekirdeklilerden iğde, vişne, kayısı, kızılcık, kiraz, şeftali ve zerdali, sert kabuklulardan ceviz, kestane, badem, üzümsü meyvelerden çilek, üzüm ve dut yetiştirilmektedir.
Elma, armut, ayva, erik ve vişne ilin tümünde, kiraz Merkez ilçe, Şaphane ve Simav' da, dut Emet' de, ceviz ise Simav ve yöresinde yaygın olarak yetiştirilmektedir.
Evliya Çelebi seyahatnamesinde, sultanbağı bahçelerinde 17 çeşit armut yetiştiğinden, çeşit çeşit kirazlardan övgüyle bahseder.
1997 Yılı verilerine göre ilimizde üretilen ürünlerin miktarları aşağıdadır.
Ürün Adı
Ekim Yapılan Arazi
Ha
Alınan Ürün
Ton
Buğday
175 900
478 150
Arpa
63 810
177 577
Nohut
27 102
38 693
Şeker Pancarı
9 277
364 061
Elma
---
28 367
Vişne
---
10 666
Armut
---
7 905
Kiraz
---
3 525
Domates
---
23 273
Sivri Biber
---
8 315
Yeşil Fasulye
---
3 802
6-HAYVANCILIK:
Kütahya' da zengin sayılabilecek bir hayvan varlığı bulunmaktadır. Hayvancılıkta, temelde aile tüketimini karşılamaya yönelik olan geleneksel yapı sürmektedir. Bir çok ailede ek gelir elde etmek amacıyla az sayıda küçük baş ve büyük baş hayvan beslemekte veya tavuk yetiştirilmektedir.
İlimiz hayvancılığı giderek geleneksel yapıdan kurtulmakta, melezleme ile sığır ırklarının ıslahı yanında yurt dışından et ve süt verimi yüksek montofon, holstein vb damızlık sığır türlerinin ithali ve üretimi yoluna gidilmektedir.
İlde yaygın olarak küçük baş hayvan bilhassa koyun yetiştiriciliği ön plandadır. En fazla dağlıç ve karaman türü koyun yetiştirilmektedir. İkinci sırayı keçi (kıl keçisi ve tiftik keçisi) almakla birlikte ormanlara zarar vermesi nedeniyle üretimi özendirilmediği için sayısı günden güne azalmaktadır.
Kümes hayvanı üretimi genellikle aile ihtiyacını karşılamak veya küçük miktarlarda ek gelir elde etmek için yapılmaktadır. Çoğunlukla yetiştirilen ırklar verimsiz, kümesler ilkel, besleme yetersizdir. Aşılama yaptırılmadığı için sık sık salgın hastalıklar ortaya çıkmaktadır. Ancak son yıllarda modern tavuk işletmeleri kurulmaya ve yaygınlaşmaya başlamıştır. Başta Tavşanlı yöresi olmak üzere tavukçuluğa önem verilmeye ve bunun sonucunda yumurta ve piliç üretiminde gözle görülür artışlar kaydedilmeye başlanmıştır.
Kütahya' nın arıcılığa müsait bir bitki örtüsü vardır. Özellikle dağlık kesimlerde eskiden kara kovanlarla yapılan arıcılığın yerini son yıllarda modern kovanlar ve bilinçli üretim teknikleri almıştır. Bal üretimi ve kovan sayısı yıldan yıla artış göstermektedir.
Ürün Adı
Mevcut
Baş
Kesilen
Baş
Et
Ton
Süt
Ton
Yumurta
Adet
Büyükbaş
153 638
59 044
3 526
219 954
---
Küçükbaş
524 600
---
---
---
---
Tavuk
1 108 242
---
---
---
173 591 000
7-SU ÜRÜNLERİ:
İlimiz topraklarında çıkarak Karadeniz, Marmara ve Ege denizine dökülen akarsularımızda ve bu akarsuların üzerinde kurulu bulunan barajlar nedeniyle oluşan göl ve göletlerde başta sazan olmak üzere inbalığı, yayın, tatlı su kefali, aynalı sazan, kadife, gümüş, karagöz isimli balıklar bulunmaktadır. İlimizde amatör balıkçılık yaygındır.
Ayrıca Porsuk barajı ve Enne barajının balık tutma hakkı bir kısım balıkçı esnafına ihale edilmektedir. İlimizde projeli alabalık üretim tesisleri de bulunmakta ve sayıları artmaktadır.
8-ORMANCILIK:
Ormanlık alanlar Türkiye topraklarının % 26' sını oluşturmaktadır. Buna karşılık Kütahya ilinde ormanla kaplı alanların miktarı tüm arazilerin % 53' üne ulaşmaktadır. Kütahya orman alanlarında alt orman işletme müdürlüğü faaliyet göstermekte ve ormancılık hizmetleri yürütülmektedir. Bunlar Kütahya, Domaniç, Emet, Simav, Tavşanlı ve Gediz' de kurulu bulunmaktadır.
Kütahya' da orman alanları Kuru ormanlar, Baltalık ormanlar, Bozuk sahalar, orman içi ve kenarı açık alanlar olarak sınıflandırılır.
Ormanlarımızdan tomruk, direk, tel direği, lif, yonga ve yakacak odun üretimi yapılır. Ormanlarımızın yangından korunması için vatandaşlarımızın bilinçlendirilmesine ve koruma önlemlerinin alınmasına çalışılmaktadır.
Orman alanlarımızın çoğaltılması için tabii ve suni (dikme) ağaçlandırma çalışmaları hızla sürmektedir.
Kütahya
Orman
Durumu
Koru
Baltalık
Ormanlık Alan
Ha
Açıklık Alan
Ha
Toplam
Alan
Ha
Normal
Ha
Bozuk
Ha
Normal
Ha
Bozuk
Ha
Kütahya İl Toplamı
292 615
234 815
3 850
81 312
612 592
543 688
1 156 280
9-YERALTI KAYNAKLARI:
Kütahya sahip olduğu yeraltı kaynaklarının hem tür olarak çeşitliliği hem de rezerv olarak zenginliği ile yurdumuzun en önde gelen illeri arasındadır. Varlıkları çok uzun zamandır beri bilinen ve işletilen bu madenler her zaman ilin sosyal ve iktisadi gelişmesinin itici gücü olmuşlardır. İlde bulunan belli başlı madenlerİ Linyit, Borasit (Kolemanit), Alümit (Şap), Manyezit, Krom, Demir ve Gümüştür.
Madencilik sektörü, tarım sektörü hariç tutulursa, ilde imalat sektörü ile birlikte en fazla istihdam imkanı oluşturan sektördür.
Madencilik sektöründe; gümüş üretimini amaçlayan "Etibank Kütahya 100.Yıl Gümüş Madeni İşletmesi" linyit çıkarımı ile uğraşan TKİ-GLİ müessesesi ve SLİ müesseseleri ile sayıları yirmiyi aşan ve giderek artan özel sektör linyit işletmeleri mevcuttur. Bunun yanında Manyezit üretimi yapan Kümaş İşletmesi ve daha iki özel sektör kuruluşu, Bor tuzlarından Kolemanit üreten Emet Etibank Kolemanit İşletmesi, Antimuan üreten üç özel sektör kuruluşu, Alümit cevheri işleyen Dostel A.Ş., Grafit işleyen bir özel sektör kuruluşu ildeki madencilik kuruluşlarının başlıcalarıdır.
Kütahya' da çıkartılan linyitler düşük kalorilidir. Fakat yeraltından çıkarılması açık işletme adı verilen bir yöntemle yapılabildiği ve taşınması kolay olduğu için ekonomiktir. Ayrıca rezerv bakımından yurdumuzun sayılı linyit kaynaklarındandırlar. Tunçbilek linyitleri 100 Milyon Ton, Seyitömer linyitleri 60 Milyon Ton rezerve sahiptir.
Kolemanit yatakları Emet ilçemizde bulunur. Bor minerallerinden üretilen Kolemanit madenler içerisinde en geniş kullanım alanına sahip madendir. Etibank tarafından 1958' den beri işletilmektedir.
Çelik endüstrisinin en önemli ara madenlerinden olan Krom, Türkiye' de ilk olarak Kütahya' nın kuzeybatısındaki yörede bulunmuştur. Günümüzde en önemli krom madenleri Tavşanlı ilçe sınırları içerisindedir. Bu konuda Osmanlı Arşivlerinde de belgeler mevcuttur. A. MKT. Um fonu, 263 Dosya No, 82 Vesika No' ya kayıtlı belgede:
"Kütahya Dağardı kazasında çıkan Krom Madeninin Londra' ya nakledilmesi ve fiyatı konusunda çıkan anlaşmazlığın halli" diye bir karara rastlıyoruz ki bu şunu gösteriyor. Çok eski zamanlardan beri Kütahya' da Krom madeni çıkartılıyor ve satılıyor.
Kimya dilinde Alüminit olan şap, Şaphane ilçesinde çıkartılmaktadır. Zaman zaman üretime ara verilen madende Osmanlı İmparatorluğu zamanından beri üretim yapılmaktadır.
Altıntaş, Çavdarhisar ve Örencik civarlarında mermer yatakları işletilmektedir.
Günümüzde turizm sektörünün gelişmesiyle birlikte değeri gittikçe artan bir diğer yeraltı zenginliği de sıcak su kaynaklarıdır. Türkiye' de ilk defa jeotermal enerjiye dayalı olarak Simav' da şehrin ısıtılması ve seracılık tesisleri yapımı gerçekleştirilmiştir.
10-SANAYİİ VE ÇİNİCİLİK:
Kütahya ili, tarih boyunca çok uzun bir süre tarım sektörünün üretim, gelir ve geçim yönünden ağırlıklı olduğu bir il hüviyeti göstermiştir. Tarım halen nisbi ağırlığını sürdürmekle birlikte Cumhuriyet döneminde ilimiz madencilik ve sanayii yönünde önemli gelişme göstermiştir. Osmanlı İmparatorluğu döneminde Kütahya' nın çinicilik, dokumacılık ve dericilik merkezi olduğu bilinmektedir. Ancak atölye üretimi düzeyinden gerçek anlamda sanayileşmeye Cumhuriyet döneminde geçilmiştir.
Kütahya' da fabrika boyutlarında ve doğrudan pazara üretim yapan büyük ölçekli ilk sanayii tesisi 1926' da kurulan Sümerbank Seramik Fabrikası olmuştur.
1950' li yıllardan sonra Kütahya' da hızlı sanayileşme hamlesi olmuştur. Bugün ilimizdeki sanayiinin bel kemiğini teşkil eden TKİ-GLİ (1958), Şeker Fabrikası (1954), Kütahya Gübre Sanayii (1954), Tunçbilek Termik Santralı (1956), Etibank Kolemanit İşletmesi (1958) hep bu dönemin öncü sanayii kuruluşlarıdır.
İlimizdeki imalat sektörünün en belirgin özelliği maden, orman ve toprağa bağlı olmasıdır. Büyük ölçekli kamu kuruluşları bu alanda öncü, örnek ve sürükleyici rol oynamışlardır.
Özel sektör kuruluşlarının faaliyete başlaması 1960' lı yıllardan sonraya rastlar. Ancak son yıllarda özel sektör yatırımları hız kazanmıştır.
Son 15 yılda bir kaçı hariç imalat sanayii yatırımlarının hemen tamamı özel sektör tarafından gerçekleştirilmiştir. Organize Sanayii Bölgesinin alt yapısının bitime yaklaşması (1998) ile sanayii yatırımlarında patlama olması beklemek hayalcilik olmayacaktır.
Kütahya' da son yıllarda üretimi artan ve dünyaya açılan porselen, çini ve seramik sanayiide gelişimi göz önüne alınırsa istihdam olanaklarını artırmada en önemli sanayii kollarından birini teşkil etmektedir.
Simav ilçesinde ormancılık sektörü gelişmiştir. Çeşitli kereste imalathanelerinin yanı sıra sunta ve yonga levha fabrikası önemli tesislerdir. Bu ilçemizde halı dokumacılığı da yaygındır.
Kütahya, Türkiye' de atölye tipi sanayiinin en ileri olduğu illerden birisidir.
11-TİCARET:
Kütahya' da ticari şirketlerin faaliyet alanları, ilin genel ekonomik yapısına uygun olarak madencilik, taşımacılık, yem-un sanayii, kiremit ve tuğla sanayii, gıda maddeleri imalatı, ağaç sanayii imalatı, ambalaj, tekstil ticareti ve pazarlaması önde gelmektedir.
İlimiz çevresindeki nispeten daha gelişmiş olan şehirlerin etkisi altında kalmaktadır. Gediz' in Uşak' a yakın olması bu çevrenin ticari hayatında bu ilin önemli etkisinin olmasına neden olmuştur. Aynı şekilde Tavşanlı' nın Bursa' ya yakın oluşu, Simav' ın Merkez' e uzak olması bir çok ilçemizin ticari faaliyetlerini başka illere yöneltmelerine neden olmuştur.
Ancak özellikle son yıllarda çiniciliğin çok gelişmiş olması nedeniyle ticari hayatına önemli katkısı olmaktadır. Özellikle yaz aylarında iç ve dış turizme yönelik imalat yapan çinicilik ve porselen sektörü ticari hayata canlılık kazandırmaktadır.
Kütahya-Eskişehir karayolu üzerinde kurulmakta olan Çiniciler Çarşısının faaliyete geçmesinin Kütahya' nın tanıtımına ve ticari faaliyetlerin artmasına katkıda bulunacağına kesin gözüyle bakılmaktadır.
12-ULAŞIM:
Kütahya ili coğrafi konum itibariyle tarih boyunca ulaşım hatları üzerinde bir geçiş bölgesi, bir düğüm noktası olma özelliği göstermiştir. Bir kaç yüzyıl Anadolu eyaletlerinin merkezi olması, milli kurtuluş savaşındaki önemli yeri, ağırlıklı olarak bulunduğu coğrafyadan kaynaklanmaktadır.
Kütahya ilimizin 483 Km uzunluğunda devlet yolu, 428 Km uzunluğunda il yolu olmak üzere toplam 911 Km yol ağımız mevcut olup Bursa Karayolları Bölge Müdürlüğü yol ağının % 20' sini teşkil etmektedir. Kütahya ilimiz sınırları içerisinde yer alan 483 Km' lik devlet yollarının % 97' si, 428 Km' lik il yollarının % 78' i asfalttır.
Marmara bölgesini Akdeniz bölgesine bağlayan en önemli geçiş noktalarından biri olmasına karşılık, Eskişehir-Kütahya, Kütahya-Afyon, Balıkesir-Kütahya, Bursa-Kütahya gibi ana yol bağlantılarının istenilen standartta yapılmaması veya gecikerek yapılması ilin gelişimi yavaşlatmıştır.
İlimiz şu andaki durumu ve sahip olduğu potansiyel göz önüne alındığında karayolları yönünden istenilen düzeyde değildir.
Yeterli vasıfta olmamakla birlikte Marmara' yı Akdeniz' e, İç Anadolu 'yu da Ege' ye bağlayan yolların kavşak noktasıdır. Kütahya yollarının kalitesinin yükseltilmesiyle birlikte gelişmesinin daha hız kazanacağı kesindir.
Kütahya ili demiryolları ulaşımı yönünden de bir düğüm ve kavşak noktasıdır. İl merkezi Alayunt istasyonundan ayrılan bir hatla Haydarpaşa-Konya-Adana demiryoluna, Kütahya-Balıkesir hattı ile de Bandırma-İzmir demiryoluna bağlanmıştır. İlimizden trenle şu anda bütün ana merkezlere ulaşmak mümkündür.
Kütahya' da henüz havalimanı bulunmamaktadır.
13-KÜTAHYA VE TURİZM
Tarihi ve tabii güzellikleri ve şifalı kaplıcaları ile Kütahya büyük bir turizm potansiyeline sahiptir. Ünü her geçen gün dünyaya yayılmakta olan ve atalar mirası el sanatımız çiniciliğin de Kütahya ekonomisine olduğu kadar turizme katkısı gün geçtikçe artmaktadır.
Ancak sahip olduğu büyük potansiyele rağmen Kütahya, Türkiye turizminden hak ettiği payı bugüne kadar alabilmiş değildir. Bundan tanıtım eksikliği kadar, turizme gereken önemin verilmemesi de etkili olmuştur.
Kütahya ekonomisine önemli katkı sağlayan çini ürünlerinin pazarlama yeri halen İstanbul ve turistik sahil şehirleridir. Turistlerin beğenerek aldıkları bu ürünlerin imal edildikleri yeri, geleneksel el sanatının sanatkarlarını da görmek isteyecekleri açıktır. Ancak turistin doğrudan Kütahya' ya ilgisi çekilmemiştir.
Halbuki denizi, güneşi, dinlenmeyi tercih eden turistler kadar, belki de daha fazlası geleneksel el sanatları tarihi mekanlar ve yerel yiyeceklere de ilgi duyan turistler çoktur.
İlimizde yapımı devam etmekte olan Çiniciler Çarşısının Kütahya' nın tanıtımına çok büyük katkısı olacaktır. Hem tarihten süzülüp gelen bir el sanatının pazarlama imkanları arttırılacak, hem de çarşı bizzat tarihi bir görünümde yapıldığından görenlerin ilgi ve hayranlığını çekecektir.
Kütahya' da güneybatı-kuzeydoğu doğrultusunda uzanan ovalar, tarımsal üretimin merkezi durumundadır. İlimiz arazisinin % 53' lük alanı ormanlık arazilerden oluşmakta iken tarım yapılan araziler ise toplam il alanının ise % 34' ünü oluşturmaktadır.1991 Yılı Genel Tarım Sayımı geçici sonuçlarına göre köyde oturan 2152 ailenin % 88,2' si olan 72507 kişi tarımsal faaliyet de bulunmaktadır. Bunların % 99,1' i olan 71870 kişi hem tarım hem de hayvancılık yapmaktadır. % 0,93' ü olan 677 kişi ise sadece hayvancılık yapmaktadır.
Kütahya' da toprak yapısı ve iklim tarımsal gelişmeyi olumsuz yönde etkileyen iki faktördür. Kışlar soğuk, yazlar ise genellikle kuraktır. Büyük bölümü sığ olan topraklar, kış ve bahar yağışları sırasında yeterince su depolayamamakta, bunun sonucunda önemli miktarda toprak nadasa bırakılmaktadır.
1998 Yılı verilerine göre ilimizdeki işletme büyükleri aşağıdadır.
İşletme Büyüklüğü
Dekar
Aile Sayısı
(Kişi)
%
Oranı
0-10
11 506
14,0
11-25
21 696
26,4
26-50
27 499
33,4
51-75
11 670
14,2
76-100
5 177
6,3
101-200
4 027
4,9
200' den fazla
657
0,8
2-TAHIL ÜRETİMİ:
İlimizde egemen tarım yöntemi nadaslı kuru tarımdır. Bu nedenle tarla bitkileri içinde tahıl önemli yer tutmaktadır. Tahıl üretimi genellikle kuru tarım yöntemiyle yapılmaktadır. Başlıca tahıl ürünleri buğday ve arpadır. Buğday ve arpa yetiştirilen alanlar, tarıma ayrılan il topraklarının % 40 'ını oluşturmaktadır.Arpa ve buğday dışında tarla bitkileri olarak; mısır, nohut,, fasulye, burçak, şeker pancarı, kenevir, haşhaş, ayçiçeği, soğan ve patates de üretilir. Ayrıca biber, patlıcan, domates, lahana, ıspanak gibi sebze türleri ile üzüm, elma, şeftali, vişne ve çilek gibi meyve türleri yetiştirilmektedir.
İlimizde arpa ve buğday ekimi sırasında bunlarla dönüşümlü (bir yıl tahı, bir yıl baklagil) olarak baklagillerin üretimi de yapılmaktadır. En çok ekimi yapılan baklagil türü nohuttur. Başta Tavşanlı olmak üzere Simav, Gediz, Aslanapa ve Merkez ilçede ekimi yapılır. İlde üretilen nohutlardan Tavşanlı leblebisi meşhurdur.
3-ENDÜSTRİ BİTKİLERİ:
Kütahya' da endüstri bitkilerinin üretimi sınırlıdır. Sulama imkanlarının sınırlı olması ve arazinin engebeli olması bunun ana sebebidir. Haşhaş ve kenevir ilimizin geleneksel endüstri bitkileridir. Buna ek olarak Cumhuriyetin ilk yıllarından beri şeker pancarı üretimi yapılmaktadır. 1953 yılına kadar Kütahya' ya bağlı bir ilçe durumunda olan Uşak' da 1926 yılında şeker fabrikasının faaliyete geçmesi ile ilde pancar ekimi başlamıştır.
1954 yılında Kütahya şeker fabrikasının açılması ile Aslanapa, Emet, Gediz ve Altıntaş başta olmak üzere pancar ekimi yaygınlaşmıştır.Son yıllarda ayçiçeği, soğan, ve patates ekimi de yaygınlık kazanmaktadır.
4-SEBZE ÜRETİMİ:
İlimizde en çok iklim ve toprak şartlarına uygun sebze türlerinden lahana, marul, ıspanak, pırasa, turp, kabak ve salatalık yetiştirilmektedir. Genellikle sulanabilen arazilerle yerleşim yerlerinin çevresindeki taban topraklarda yetiştirilen bu ürünlerde verim oldukça yüksektir. Daha çok yerel tüketime yönelik yapılan sebze yetiştiriciliği son yıllarda önem kazanmış, ekim alanları artmaya başlamıştır.
5-MEYVE ÜRETİMİ:
Çok büyük ölçekli olmamakla birlikte ilimizde meyve üretimi yapılmaktadır. Yumuşak çekirdekli meyvelerden armut, elma, ayva ve muşmula, taş çekirdeklilerden iğde, vişne, kayısı, kızılcık, kiraz, şeftali ve zerdali, sert kabuklulardan ceviz, kestane, badem, üzümsü meyvelerden çilek, üzüm ve dut yetiştirilmektedir.
Elma, armut, ayva, erik ve vişne ilin tümünde, kiraz Merkez ilçe, Şaphane ve Simav' da, dut Emet' de, ceviz ise Simav ve yöresinde yaygın olarak yetiştirilmektedir.
Evliya Çelebi seyahatnamesinde, sultanbağı bahçelerinde 17 çeşit armut yetiştiğinden, çeşit çeşit kirazlardan övgüyle bahseder.
1997 Yılı verilerine göre ilimizde üretilen ürünlerin miktarları aşağıdadır.
Ürün Adı
Ekim Yapılan Arazi
Ha
Alınan Ürün
Ton
Buğday
175 900
478 150
Arpa
63 810
177 577
Nohut
27 102
38 693
Şeker Pancarı
9 277
364 061
Elma
---
28 367
Vişne
---
10 666
Armut
---
7 905
Kiraz
---
3 525
Domates
---
23 273
Sivri Biber
---
8 315
Yeşil Fasulye
---
3 802
6-HAYVANCILIK:
Kütahya' da zengin sayılabilecek bir hayvan varlığı bulunmaktadır. Hayvancılıkta, temelde aile tüketimini karşılamaya yönelik olan geleneksel yapı sürmektedir. Bir çok ailede ek gelir elde etmek amacıyla az sayıda küçük baş ve büyük baş hayvan beslemekte veya tavuk yetiştirilmektedir.
İlimiz hayvancılığı giderek geleneksel yapıdan kurtulmakta, melezleme ile sığır ırklarının ıslahı yanında yurt dışından et ve süt verimi yüksek montofon, holstein vb damızlık sığır türlerinin ithali ve üretimi yoluna gidilmektedir.
İlde yaygın olarak küçük baş hayvan bilhassa koyun yetiştiriciliği ön plandadır. En fazla dağlıç ve karaman türü koyun yetiştirilmektedir. İkinci sırayı keçi (kıl keçisi ve tiftik keçisi) almakla birlikte ormanlara zarar vermesi nedeniyle üretimi özendirilmediği için sayısı günden güne azalmaktadır.
Kümes hayvanı üretimi genellikle aile ihtiyacını karşılamak veya küçük miktarlarda ek gelir elde etmek için yapılmaktadır. Çoğunlukla yetiştirilen ırklar verimsiz, kümesler ilkel, besleme yetersizdir. Aşılama yaptırılmadığı için sık sık salgın hastalıklar ortaya çıkmaktadır. Ancak son yıllarda modern tavuk işletmeleri kurulmaya ve yaygınlaşmaya başlamıştır. Başta Tavşanlı yöresi olmak üzere tavukçuluğa önem verilmeye ve bunun sonucunda yumurta ve piliç üretiminde gözle görülür artışlar kaydedilmeye başlanmıştır.
Kütahya' nın arıcılığa müsait bir bitki örtüsü vardır. Özellikle dağlık kesimlerde eskiden kara kovanlarla yapılan arıcılığın yerini son yıllarda modern kovanlar ve bilinçli üretim teknikleri almıştır. Bal üretimi ve kovan sayısı yıldan yıla artış göstermektedir.
Ürün Adı
Mevcut
Baş
Kesilen
Baş
Et
Ton
Süt
Ton
Yumurta
Adet
Büyükbaş
153 638
59 044
3 526
219 954
---
Küçükbaş
524 600
---
---
---
---
Tavuk
1 108 242
---
---
---
173 591 000
7-SU ÜRÜNLERİ:
İlimiz topraklarında çıkarak Karadeniz, Marmara ve Ege denizine dökülen akarsularımızda ve bu akarsuların üzerinde kurulu bulunan barajlar nedeniyle oluşan göl ve göletlerde başta sazan olmak üzere inbalığı, yayın, tatlı su kefali, aynalı sazan, kadife, gümüş, karagöz isimli balıklar bulunmaktadır. İlimizde amatör balıkçılık yaygındır.
Ayrıca Porsuk barajı ve Enne barajının balık tutma hakkı bir kısım balıkçı esnafına ihale edilmektedir. İlimizde projeli alabalık üretim tesisleri de bulunmakta ve sayıları artmaktadır.
8-ORMANCILIK:
Ormanlık alanlar Türkiye topraklarının % 26' sını oluşturmaktadır. Buna karşılık Kütahya ilinde ormanla kaplı alanların miktarı tüm arazilerin % 53' üne ulaşmaktadır. Kütahya orman alanlarında alt orman işletme müdürlüğü faaliyet göstermekte ve ormancılık hizmetleri yürütülmektedir. Bunlar Kütahya, Domaniç, Emet, Simav, Tavşanlı ve Gediz' de kurulu bulunmaktadır.
Kütahya' da orman alanları Kuru ormanlar, Baltalık ormanlar, Bozuk sahalar, orman içi ve kenarı açık alanlar olarak sınıflandırılır.
Ormanlarımızdan tomruk, direk, tel direği, lif, yonga ve yakacak odun üretimi yapılır. Ormanlarımızın yangından korunması için vatandaşlarımızın bilinçlendirilmesine ve koruma önlemlerinin alınmasına çalışılmaktadır.
Orman alanlarımızın çoğaltılması için tabii ve suni (dikme) ağaçlandırma çalışmaları hızla sürmektedir.
Kütahya
Orman
Durumu
Koru
Baltalık
Ormanlık Alan
Ha
Açıklık Alan
Ha
Toplam
Alan
Ha
Normal
Ha
Bozuk
Ha
Normal
Ha
Bozuk
Ha
Kütahya İl Toplamı
292 615
234 815
3 850
81 312
612 592
543 688
1 156 280
9-YERALTI KAYNAKLARI:
Kütahya sahip olduğu yeraltı kaynaklarının hem tür olarak çeşitliliği hem de rezerv olarak zenginliği ile yurdumuzun en önde gelen illeri arasındadır. Varlıkları çok uzun zamandır beri bilinen ve işletilen bu madenler her zaman ilin sosyal ve iktisadi gelişmesinin itici gücü olmuşlardır. İlde bulunan belli başlı madenlerİ Linyit, Borasit (Kolemanit), Alümit (Şap), Manyezit, Krom, Demir ve Gümüştür.
Madencilik sektörü, tarım sektörü hariç tutulursa, ilde imalat sektörü ile birlikte en fazla istihdam imkanı oluşturan sektördür.
Madencilik sektöründe; gümüş üretimini amaçlayan "Etibank Kütahya 100.Yıl Gümüş Madeni İşletmesi" linyit çıkarımı ile uğraşan TKİ-GLİ müessesesi ve SLİ müesseseleri ile sayıları yirmiyi aşan ve giderek artan özel sektör linyit işletmeleri mevcuttur. Bunun yanında Manyezit üretimi yapan Kümaş İşletmesi ve daha iki özel sektör kuruluşu, Bor tuzlarından Kolemanit üreten Emet Etibank Kolemanit İşletmesi, Antimuan üreten üç özel sektör kuruluşu, Alümit cevheri işleyen Dostel A.Ş., Grafit işleyen bir özel sektör kuruluşu ildeki madencilik kuruluşlarının başlıcalarıdır.
Kütahya' da çıkartılan linyitler düşük kalorilidir. Fakat yeraltından çıkarılması açık işletme adı verilen bir yöntemle yapılabildiği ve taşınması kolay olduğu için ekonomiktir. Ayrıca rezerv bakımından yurdumuzun sayılı linyit kaynaklarındandırlar. Tunçbilek linyitleri 100 Milyon Ton, Seyitömer linyitleri 60 Milyon Ton rezerve sahiptir.
Kolemanit yatakları Emet ilçemizde bulunur. Bor minerallerinden üretilen Kolemanit madenler içerisinde en geniş kullanım alanına sahip madendir. Etibank tarafından 1958' den beri işletilmektedir.
Çelik endüstrisinin en önemli ara madenlerinden olan Krom, Türkiye' de ilk olarak Kütahya' nın kuzeybatısındaki yörede bulunmuştur. Günümüzde en önemli krom madenleri Tavşanlı ilçe sınırları içerisindedir. Bu konuda Osmanlı Arşivlerinde de belgeler mevcuttur. A. MKT. Um fonu, 263 Dosya No, 82 Vesika No' ya kayıtlı belgede:
"Kütahya Dağardı kazasında çıkan Krom Madeninin Londra' ya nakledilmesi ve fiyatı konusunda çıkan anlaşmazlığın halli" diye bir karara rastlıyoruz ki bu şunu gösteriyor. Çok eski zamanlardan beri Kütahya' da Krom madeni çıkartılıyor ve satılıyor.
Kimya dilinde Alüminit olan şap, Şaphane ilçesinde çıkartılmaktadır. Zaman zaman üretime ara verilen madende Osmanlı İmparatorluğu zamanından beri üretim yapılmaktadır.
Altıntaş, Çavdarhisar ve Örencik civarlarında mermer yatakları işletilmektedir.
Günümüzde turizm sektörünün gelişmesiyle birlikte değeri gittikçe artan bir diğer yeraltı zenginliği de sıcak su kaynaklarıdır. Türkiye' de ilk defa jeotermal enerjiye dayalı olarak Simav' da şehrin ısıtılması ve seracılık tesisleri yapımı gerçekleştirilmiştir.
10-SANAYİİ VE ÇİNİCİLİK:
Kütahya ili, tarih boyunca çok uzun bir süre tarım sektörünün üretim, gelir ve geçim yönünden ağırlıklı olduğu bir il hüviyeti göstermiştir. Tarım halen nisbi ağırlığını sürdürmekle birlikte Cumhuriyet döneminde ilimiz madencilik ve sanayii yönünde önemli gelişme göstermiştir. Osmanlı İmparatorluğu döneminde Kütahya' nın çinicilik, dokumacılık ve dericilik merkezi olduğu bilinmektedir. Ancak atölye üretimi düzeyinden gerçek anlamda sanayileşmeye Cumhuriyet döneminde geçilmiştir.Kütahya' da fabrika boyutlarında ve doğrudan pazara üretim yapan büyük ölçekli ilk sanayii tesisi 1926' da kurulan Sümerbank Seramik Fabrikası olmuştur.
1950' li yıllardan sonra Kütahya' da hızlı sanayileşme hamlesi olmuştur. Bugün ilimizdeki sanayiinin bel kemiğini teşkil eden TKİ-GLİ (1958), Şeker Fabrikası (1954), Kütahya Gübre Sanayii (1954), Tunçbilek Termik Santralı (1956), Etibank Kolemanit İşletmesi (1958) hep bu dönemin öncü sanayii kuruluşlarıdır.İlimizdeki imalat sektörünün en belirgin özelliği maden, orman ve toprağa bağlı olmasıdır. Büyük ölçekli kamu kuruluşları bu alanda öncü, örnek ve sürükleyici rol oynamışlardır.
Özel sektör kuruluşlarının faaliyete başlaması 1960' lı yıllardan sonraya rastlar. Ancak son yıllarda özel sektör yatırımları hız kazanmıştır.
Son 15 yılda bir kaçı hariç imalat sanayii yatırımlarının hemen tamamı özel sektör tarafından gerçekleştirilmiştir. Organize Sanayii Bölgesinin alt yapısının bitime yaklaşması (1998) ile sanayii yatırımlarında patlama olması beklemek hayalcilik olmayacaktır.
Kütahya' da son yıllarda üretimi artan ve dünyaya açılan porselen, çini ve seramik sanayiide gelişimi göz önüne alınırsa istihdam olanaklarını artırmada en önemli sanayii kollarından birini teşkil etmektedir.
Simav ilçesinde ormancılık sektörü gelişmiştir. Çeşitli kereste imalathanelerinin yanı sıra sunta ve yonga levha fabrikası önemli tesislerdir. Bu ilçemizde halı dokumacılığı da yaygındır.
Kütahya, Türkiye' de atölye tipi sanayiinin en ileri olduğu illerden birisidir.
11-TİCARET:
Kütahya' da ticari şirketlerin faaliyet alanları, ilin genel ekonomik yapısına uygun olarak madencilik, taşımacılık, yem-un sanayii, kiremit ve tuğla sanayii, gıda maddeleri imalatı, ağaç sanayii imalatı, ambalaj, tekstil ticareti ve pazarlaması önde gelmektedir.
İlimiz çevresindeki nispeten daha gelişmiş olan şehirlerin etkisi altında kalmaktadır. Gediz' in Uşak' a yakın olması bu çevrenin ticari hayatında bu ilin önemli etkisinin olmasına neden olmuştur. Aynı şekilde Tavşanlı' nın Bursa' ya yakın oluşu, Simav' ın Merkez' e uzak olması bir çok ilçemizin ticari faaliyetlerini başka illere yöneltmelerine neden olmuştur.
Ancak özellikle son yıllarda çiniciliğin çok gelişmiş olması nedeniyle ticari hayatına önemli katkısı olmaktadır. Özellikle yaz aylarında iç ve dış turizme yönelik imalat yapan çinicilik ve porselen sektörü ticari hayata canlılık kazandırmaktadır.
Kütahya-Eskişehir karayolu üzerinde kurulmakta olan Çiniciler Çarşısının faaliyete geçmesinin Kütahya' nın tanıtımına ve ticari faaliyetlerin artmasına katkıda bulunacağına kesin gözüyle bakılmaktadır.
12-ULAŞIM:
Kütahya ili coğrafi konum itibariyle tarih boyunca ulaşım hatları üzerinde bir geçiş bölgesi, bir düğüm noktası olma özelliği göstermiştir. Bir kaç yüzyıl Anadolu eyaletlerinin merkezi olması, milli kurtuluş savaşındaki önemli yeri, ağırlıklı olarak bulunduğu coğrafyadan kaynaklanmaktadır.
Kütahya ilimizin 483 Km uzunluğunda devlet yolu, 428 Km uzunluğunda il yolu olmak üzere toplam 911 Km yol ağımız mevcut olup Bursa Karayolları Bölge Müdürlüğü yol ağının % 20' sini teşkil etmektedir. Kütahya ilimiz sınırları içerisinde yer alan 483 Km' lik devlet yollarının % 97' si, 428 Km' lik il yollarının % 78' i asfalttır.Marmara bölgesini Akdeniz bölgesine bağlayan en önemli geçiş noktalarından biri olmasına karşılık, Eskişehir-Kütahya, Kütahya-Afyon, Balıkesir-Kütahya, Bursa-Kütahya gibi ana yol bağlantılarının istenilen standartta yapılmaması veya gecikerek yapılması ilin gelişimi yavaşlatmıştır.
İlimiz şu andaki durumu ve sahip olduğu potansiyel göz önüne alındığında karayolları yönünden istenilen düzeyde değildir.
Yeterli vasıfta olmamakla birlikte Marmara' yı Akdeniz' e, İç Anadolu 'yu da Ege' ye bağlayan yolların kavşak noktasıdır. Kütahya yollarının kalitesinin yükseltilmesiyle birlikte gelişmesinin daha hız kazanacağı kesindir.
Kütahya ili demiryolları ulaşımı yönünden de bir düğüm ve kavşak noktasıdır. İl merkezi Alayunt istasyonundan ayrılan bir hatla Haydarpaşa-Konya-Adana demiryoluna, Kütahya-Balıkesir hattı ile de Bandırma-İzmir demiryoluna bağlanmıştır. İlimizden trenle şu anda bütün ana merkezlere ulaşmak mümkündür.
Kütahya' da henüz havalimanı bulunmamaktadır.
13-KÜTAHYA VE TURİZM
Tarihi ve tabii güzellikleri ve şifalı kaplıcaları ile Kütahya büyük bir turizm potansiyeline sahiptir. Ünü her geçen gün dünyaya yayılmakta olan ve atalar mirası el sanatımız çiniciliğin de Kütahya ekonomisine olduğu kadar turizme katkısı gün geçtikçe artmaktadır.
Ancak sahip olduğu büyük potansiyele rağmen Kütahya, Türkiye turizminden hak ettiği payı bugüne kadar alabilmiş değildir. Bundan tanıtım eksikliği kadar, turizme gereken önemin verilmemesi de etkili olmuştur.
Kütahya ekonomisine önemli katkı sağlayan çini ürünlerinin pazarlama yeri halen İstanbul ve turistik sahil şehirleridir. Turistlerin beğenerek aldıkları bu ürünlerin imal edildikleri yeri, geleneksel el sanatının sanatkarlarını da görmek isteyecekleri açıktır. Ancak turistin doğrudan Kütahya' ya ilgisi çekilmemiştir.
Halbuki denizi, güneşi, dinlenmeyi tercih eden turistler kadar, belki de daha fazlası geleneksel el sanatları tarihi mekanlar ve yerel yiyeceklere de ilgi duyan turistler çoktur.
İlimizde yapımı devam etmekte olan Çiniciler Çarşısının Kütahya' nın tanıtımına çok büyük katkısı olacaktır. Hem tarihten süzülüp gelen bir el sanatının pazarlama imkanları arttırılacak, hem de çarşı bizzat tarihi bir görünümde yapıldığından görenlerin ilgi ve hayranlığını çekecektir.
Ziyaretçi
2 Nisan 2010
Mesaj #5
Ziyaretçi
30 Nisan 2010
Mesaj #6
Ziyaretçi
KÜTAHYA’NIN GENEL ÖZELLİKLERİ<<<
KÜTAHYA’NIN GENEL ÖZELLİKLERİ
Yüzölçümü: 11.875 km²
Nüfus: 714.000 (2000)
İl Trafik No: 43
Kütahya gelişmekte olan sanayisi, zengin yer altı ve yerüstü kaynakları, üniversitesi, termal kaynakları, el sanatları ve tarihi ile önemli bir turizm potansiyeli oluşturmaktadır. Kütahya’yı gezerken....
Dünyanın İlk Antik Borsasının Çavdarhisar İlçesindeki Aizanoi’de kurulduğunu,
Zeus Tapınakları içinde Dünya’da en sağlam korunagelmiş tapınağın Aizanoi’de olduğunu,
Dünyadaki İlk Toplu İş Sözleşmesi’nin 13 Temmuz 1766’da Kütahya’da imzalandığını,
Avrupa ve Dünyadaki ilk ve tek Çini Müzesinin Kütahya’da olduğunu,
Evliya Çelebi’nin Kütahya’lı olduğunu,
Osmanlı Devletinin kurucusu Osman Gazi’nin büyükannesi, Hayme Ana’nın türbesinin Domaniç İlçesi Çarşamba Köyü’nde olduğunu,
Kütahya’nın Germiyan Beyliğine 130 yıl başkentlik, Osmanlı Anadolu Beylerbeyliğine 400 yıl merkezlik yaptığını,
Türkiye’nin en önemli porselenlerinin Kütahya olduğunu,
Kütahya’daki termal kaynakların bin bir derde deva olduğunu...... unutmayın.
Technorati Profile
Bu Yazı İçin Yapılan Yorumlar (1) :: Yorum Yaz! :: Bağlantı
KÜTAHYA’NIN GENEL ÖZELLİKLERİ
Yüzölçümü: 11.875 km²
Nüfus: 714.000 (2000)
İl Trafik No: 43
Kütahya gelişmekte olan sanayisi, zengin yer altı ve yerüstü kaynakları, üniversitesi, termal kaynakları, el sanatları ve tarihi ile önemli bir turizm potansiyeli oluşturmaktadır. Kütahya’yı gezerken....
Dünyanın İlk Antik Borsasının Çavdarhisar İlçesindeki Aizanoi’de kurulduğunu,
Zeus Tapınakları içinde Dünya’da en sağlam korunagelmiş tapınağın Aizanoi’de olduğunu,
Dünyadaki İlk Toplu İş Sözleşmesi’nin 13 Temmuz 1766’da Kütahya’da imzalandığını,
Avrupa ve Dünyadaki ilk ve tek Çini Müzesinin Kütahya’da olduğunu,
Evliya Çelebi’nin Kütahya’lı olduğunu,
Osmanlı Devletinin kurucusu Osman Gazi’nin büyükannesi, Hayme Ana’nın türbesinin Domaniç İlçesi Çarşamba Köyü’nde olduğunu,
Kütahya’nın Germiyan Beyliğine 130 yıl başkentlik, Osmanlı Anadolu Beylerbeyliğine 400 yıl merkezlik yaptığını,
Türkiye’nin en önemli porselenlerinin Kütahya olduğunu,
Kütahya’daki termal kaynakların bin bir derde deva olduğunu...... unutmayın.
Technorati Profile
Bu Yazı İçin Yapılan Yorumlar (1) :: Yorum Yaz! :: Bağlantı
Benzer Konular
| 3 Kasım 2014 / Ziyaretçi Soru-Cevap |
| 24 Mayıs 2011 / Misafir Cevaplanmış |
| Kapat Saat: 10:22 Hoş Geldiniz Ziyaretçi
Benzer Konular
Son MesajlarYenile Yükleniyor... |
Sayfa 0.097 saniyede 9 sorgu ile oluşturuldu