Türkiye ormanlarının bitki, ağaç ve hayvan türleri hakkında bilgi verir misiniz?

turkiyedeki orman alanlarında var olan bitki örtusu ağac turleri ve hayvanlar nelerdir

Türkiye Ağaç Türleri (Bitki Coğrafyası)

Sarıçam, Kuzey Anadolu'nun yüksek dağlık kesimlerinde saf yada karışık ormanlar kurmakla birlikte, küçük adacıklar halinde iç ve güney bölgelerimize kadar ulaşır. Ülkemizde bulunan sarıçam ormanlarının kapladığı alan 757.426 Hektardır.

Adını, levhalar halinde ayrılan gövde kabuğunun tilki sarısı renginden alır. Narin gövdeli, sivri tepeli ve ince dallı bir ağaçtır. Yetişkin bireylerinin boyu 40 metreyi aşar. kendine özgü kabuk renginin dışında, ince yapraklarının kısalığı ve mavimsi yeşil rengi ilk bakışta diğer çam türlerinden ayırt edilecek özellikleridir.

Kayın

Daha çok kuzey bölgelerimizde doğal yayılış göstermekle birlikte kayın ağacı güneydeki Amanoslar'da da yayılış gösterir. Saf yada göknar, ladin, çam ve meşelerle karışık geniş ormanlar kurar. Ülkemizde 713.842 Ha. koru ve 1.555 Ha. baltalık kayın ormanı bulunmaktadır. 40 m. boya ulaşabilen kayınların düzgün ve silindirik gövdeleri vardır. 6-9 cm uzunluktaki dalgalı kenarlı elips şeklindeki yapraklarının sonbahardaki kırmızı rengi çok etkileyicidir. Yağlı meyveleri doğada yaban hayvanları için önemli bir besin kaynağıdır.

Türkiye'de doğal olarak yetişen türleri; Doğu Kayını (Fagus orientalis), Avrupa Kayını (Fagus silvatica)

Karaçam

Bütün kıyı bölgelerimizin dağlık kesimlerinde saf ya da karışık ormanlar kurar, hatta stebe kadar sokulur.Ülkemizde 2.527.685 hektar saf karaçam ormanı bulunmaktadır. Gövdesinin ve dallarının kalınlığı, gri ve derin çatlaklı kabuğu, iğne yapraklarının koyu yeşil rengi ile diğer çam türlerinden ayrılır.30-35 m'ye kadar boylanabilir.

Doğal olarak yetişen dört alt türü; Anadolu karaçamı (P.nigra var. Pallisiana Y), Ehrami karaçam (P.nigra var. Pyramidata E.T), Ebe çamı (P.nigra var seneriana, E.T) ve büyük kozalaklı karaçam (P.nigra var. Yaltıriana E.T) dır.

Sedir

Batı, Orta ve Doğu Toroslarda doğal olarak bulunur, kuzeyde Erbaa ve Niksar yörelerinde küçük ve izole bir yayılış gösterir. Dört sedir türünden biri olan Toros sedirinin dünya üzerindeki en geniş doğal ormanları Türkiye'dedir. Ülkemizde 109.440 hektar Sedir ormanı bulunmaktadır. 40 m'ye kadar boylanabilir.Gençlikte piramide benzer bir forma sahip olan ağacın tepesi zamanla bozulur ve yayvanlaşır. İğne yaprakları kısa, sivri, batıcı ve kısa sürgün denilen tutam üzerinde birçoğu biraradadır.

Fıçı ya da yumurta biçimindeki kozalakları olgunlaşınca pulları göknarlarda olduğu gibi dağılır ve eksenleri sürgün üzerinde kalır .

Kızılçam

Dünyadaki en geniş yayılışı Türkiye'dedir. Esas olarak Akdeniz ve Ege Bölgelerinde geniş ormanlar kurmakla birlikte, Batı ve Orta Karadeniz Bölgesi'nde de lokal yayılış gösterir. Ülkemizde 3.729.866 hektar saf Kızılçam ormanı bulunmaktadır. Deniz seviyesinden 1000-2000 m yüksekliğe kadar ulaşan Kızılçam, ışığı seven hızlı büyüyen bir çam türüdür. 20 m'ye kadar boylanabilir.Kalın ve genellikle koyu kızıl renkteki genç sürgünlerinden dolayı bu adı alır.

Genel görünüş olarak yine güney bölgelerimizde yetişen Halep ç***** (P.halepensis, N) benzer .

Göknar

40m'ye kadar boylanabilen göknarlar, kendine özgü formu, gövde kabuğu iğne yaprakları ve hatta kokusu ile Çamgiller familyasının diğer türlerinden ayırt edilebilir. Yapraklarının alt yüzeyinde beyaz çizgiler vardır.Kozalaklar sonbaharda olgunlaşınca pulları dökülür. Ülkemizde 213.652 hektar saf göknar ormanı bulunmaktadır.

Dünya üzerindeki 40 türünden dördü;

Doğu Karadeniz göknarı (A. Nordmanniana, Y),
Batı Karadeniz göknarı (A.bornmuelleriana E,Y),
Kazdağı göknarı (A.equi-trojani E,N),
Toros göknarı (A.cilicica E,Y)

Ülkemizde doğal yayılış gösterir.

Ladin

Kuzey yarıkürenin ılıman ve soğuk bölgelerinde yayılış gösteren ladinin 40 değişik türü ve bu türlere ait varyete ve formları vardır. Uzaktan bakıldığında göknara benzese de piramide benzer tepesi ve sarkık dalları ile ondan ayırt edilebilir. Boyu 40-50 m'ye kadar ulaşabilir. İğne yaprakları kısa, sivri uçlu ve kesitli dört köşedir. Olgunlaşmış kozalağının pulları dağılmaz.

Ülkemizde Doğu Karadeniz dağlarının denize bakan yüksek kesimlerinde saf ya da karışık ormanlar kuran türü Doğu ladinidir (P. Orientalis, Y). Ülkemizde 146.300 hektar saf Ladin ormanı bulunmaktadır.

Fıstıkçamı

Tipik bir Akdeniz ağacı olan fıstıkçamı, özellikle Batı ve Güney Anadolu'da ormanlar kurar. Ülkemizde 46.490 hektar saf fıstıkçamı ormanı bulunmaktadır.Olgun bireyleri 15-20 m boyundadır.

Gençlikte yuvarlak, yaşlılıkta şemsiye gibi tepesiyle diğer çamlardan ilk bakışta ayırt edilebilir. Tohumları oldukça büyüktür. Halk arasında "çam fıstığı" diye adlandırılan tohumları Batı Anadolu yöresindeki köylüler için önemli bir gelir kaynağıdır.

Ardıç

Sürüngen çalılardan büyük ağaçlara kadar çok çeşitli türleri olan ardıç, hemen hemen bütün bölgelerimiz yüksek dağlık kesimlerinde doğal yayılış gösterir. Bazıları servi gibi pul yapraklara, bazıları da batıcı iğne yapraklara sahiptir.

Ülkemizde 1.100.492 hektar saf ardıç ormanı bulunmakta ve önemli doğal türleri;

Katran ardıcı (J. Oxycedrus, Y),
Adi ardıç (J. Communis, N),
Finike ardıcı (J.phoenicia, N),
Kokulu ardıç (J.foetidissima, Y),
Sabin ardıcı (J. Sabina, N),
Boylu ardıç (J. Excelsa, Y) dır.

Porsuk

Avrupa, Akdeniz ülkeleri ve Kafkasya'da yayılış gösteren porsuk ağacı ülkemizde ülkemizde kuzeyden güneye birçok yörede görülür. Kendi başına büyük ormanlar kurmaz. Kayın, göknar, ladin ormanlarında tek tek veya küçük gruplar halinde bulunur. Bazen küçük bir çalı, bazen sık dallı yuvarlak tepeli bir ağaç formunda görülür.

Esnek odunu, eski çağlarda yay yapımında kullanılmıştır. Yaprak ve genç sürgünlerinde "taksol" adlı zehirli bir alkoloid vardır. Buna karşın tohumunun kırmızı renkli kapçığı zehirsizdir ve yenir.

Servi

Dünya üzerindeki nadir doğal ormanlarının bir bölümü de ülkemizin güneyindedir. Fıstık çamı ile birlikte Akdeniz'in doğal peyzajını karakterize eder.

Türkülere konu olmuş inceliği, uzun boyu (30-35 m) ve koyu yeşil yaprak dokusu ile uzaklardan dikkati çeker. Ülkemizde 599 hektar saf servi ormanı bulunmaktadır. Küçük bir futbol topuna benzeyen kozalakları ve birbiri örtecek şekilde üst üste yerleşmiş pul yaprakları ile diğer iğne yapraklılardan farklıdır. Türkiye'de doğal olarak yetişen alt türü Dallı servidir. (C.sempervirens var. Horizontalis, N).

Meşe

Ülkemizin hemen her bölgesinde türlerine bağlı olarak yayılış gösterir. 25m boya ve 2m çapa erişebilen geniş tepeli ağaçlardan, 3-5 m boya sahip çalılara kadar değişen türleri vardır. Yaprakları da formları gibi değişkenlik gösterebilir, loplu, dişli ya da düz kenarlıdır. Ülkemizde 747.856 hektar koru ve 4.984.149 hektar baltalık meşe ormanı bulunmaktadır.

"Palamut" adı verilen silindirik meyveleri bir kadeh içinde yer alır. Odunlarının anatomik özelliklerine göre kırmızı meşeler, ak meşeler ve herdem yeşil meşeler olmak üzere üçe ayrılan meşelerin 18 türü bulunmaktadır.

Bunlardan önemli olanları;

Saplı meşe (Q, robur, Y),
Sapsız meşe (Q, petraea, Y),
Saçlı meşesi (Q, cerris, Y),
Kasnak meşesi (Q, vulcanica, E,T),
Pırnal meşesidir (Q ilex, N).

Gürgen

Trakya, Ege, Marmara Bölgesi, Kuzey Anadolu ve Doğu Anadolu Bölgesi'nde yayılış gösterir. Genellikle kuzey ve güney kıyı bölgelerimizin karışık ormanlarında bulunur. Ülkemizde 7.170 hektar koru, 1.031 hektar baltalık gürgen ormanı bulunmaktadır. Girintili grimsi kabuklu gövdelere sahip ağaç ya da ağaçcıklardır. Yumurta biçimindeki yapraklarının kenarları dişlidir. Yaklaşık 1 cm uzunluğunda, sivri uçlu ve sert kabuklu meyveleri, yaprağı andıran üç toplu bir meyve örtüsüyle kaplıdır.

Türkiye'de iki türü doğal olarak bulunmaktadır;

Adi gürgen (C. Betulus, Y) 20 m'ye kadar ulaşabilir.
Doğu gürgeni (C. Orientalis, Y) ise 5-6 m boya sahip bir ağaçcıktır

Kızılağaç

Trakya, Marmara çevresi, Batı Karadeniz ve Doğu Karadeniz'de saf ve karışık olarak yayılış gösteren kızılağaç, boyu 20 m'yi aşabilen, esmer kabuklu, seyrek dallı bir ağaçtır. Daha çok serin bölgelerde ve nemli dere yataklarının bulunduğu yerlerde görülür. Ülkemizde 66.357 hektar koru, 297 hektar baltalık kızılağaç ormanı bulunmaktadır. Uzunluğu 4-9 cm genişliği 3-7 cm arasında değişen ters yumurta biçimli ve testere dişli yaprakları vardır. Köklerinde bulunan, havanın serbest azotunu bağlayan yumrular nedeniyle toprakları azotça zenginleştirir.

Türkiye'de geniş bir dağılım gösteren adi kızılağacın başlıca alt türleri;

Doğu kızılağacı (A. Glutinosa var. Oriantalis, Y),
Sakallı kızılağaçtır (A. Glutinosa var. Barbata, Y).

Akçaağaç

Adını, açık renkli odunundan alan akçaağaçların Türkiye'de 9 türü yetişir. Kanatlı meyveleri kelebeğe benzediği için bazı bölgelerde "kelebek ağaçları" olarak da anılmaktadır. Yaşlı bireylerinin boyları türüne göre 10-30 m arasında değişebilir. Yaprak şekilleri de türüne göre değişiklik gösterir ve genellikle lopludur. Sarımsı yeşil renkteki çiçekleri salkım halindedir.

Türkiye'de yetişen bazı türleri;

Çınar yapraklı akçaağaç (A. Platanoides, Y),
Ova akçaağacı (A. Campestre, Y),
Tatar akçaağacı (A. Tatarcium, Y)
Fransız akçaağacıdır (A.monspessulanum, N).

Dişbudak

Trakya, Doğu ve Batı Karadeniz Bölgesi, Marmara ve Ege Bölgesi'nde yayılış gösterir. Türüne göre maksimum boyu 10-30 m arasında değişebilen dolgun ve düzgün gövdeli yuvarlak tepeli ağaçlardır. Ülkemizde 4.690 hektar koru, 743 hektar baltalık dişbudak ormanı bulunmaktadır. Genellikle sulak ya da derin toprağa sahip yerlerde bulunur. Olgun bireyleri gri kabuklu ve derin çatlaklıdır. Genellikle elips ve kenarları ince dişli olan yaprakları, bir sap üzerinde birarada bulunur. Beyaz çiçekleri salkım, meyveleri de dar ve uzun şerit şeklindedir.

Türkiye'de doğal olarak yetişen üç türü ;

Adi dişbudak (F. Excelsior, Y),
Sivri meyveli dişbudak (F. Angustifola, Y),
Çiçekli dişbudaktır. (F. Ornus, Y).

Huş

Anadolu'nun kuzeydoğusundaki yüksek kesimlerde tek başına ya da başka ağaçlarla karışık olarak bulunan huşlar 10-20 m'ye kadar boylanabilen çeşitli türlere sahip, soğuğa dayanıklı ağaçlardır. Ülkemizde 263 ha. Saf huş ormanı bulunmaktadır. Dalları, ağaç yaşlandıkça sarkık bir görünüm alır. Beyaz renkli gövde kabuğu en karakteristik özelliklerindendir. Yumurta ya da üçgen biçimindeki yaprakları genellikle sivri uçlu ve kenarları dişlidir.

Türkiye'de doğal olarak yetişen türleri;

Adi huş (B.pendula, N).
Kızılağaç yapraklı huş (B.medwediewii,N).
Kafkas tüylü huş (B.litwinowii, N).

Ihlamur

Marmara, Batı Karadeniz, Orta Toroslar ve Kuzey Anadolu'da yayılış gösterir. Özellikle kuzey ve batı bölgelerimizdeki ormanlarda rastlanan sık dallı, geniş tepeli ağaçlardır. Boyları 20-30 m'ye kadar ulaşabilir. Büyüklüğü 5-10 cm arasında değişen yaprakları genellikle yürek şeklinde ve çarpık, kenarları dişli ve uzun saplıdır. Sarkık çiçek demetleri sarımsı bir renge ve karakteristik bir kokuya sahiptir. Çok geç açan bu çiçekler (Haziran-Temmuz) kurutularak çay gibi içilir.

Türkiye'de yetişen türleri;

Gümüş ıhlamur (T.tomentosa, Y).
Büyük yapraklı ıhlamur (T.platyphyllos, N).
Kafkas ıhlamurudur (T.rubra, Y).

Sığla

Dünya üzerindeki tek doğal yayılış alanı Türkiye'nin güneybatısı ile Rodos adasıdır. Saf ya da başka ağaçlarla karışık ormanlar kurar. Ülkemizde 1.348 hektar saf sığla ormanı bulunmaktadır. Ortalama 15-20 m'ye kadar boylanabilen sığla, kalın dallı ve geniş tepeli bir ağaçtır. İlk bakışta çınarı andırır. Yaşlandıkça, kabuğu koyulaşır ve derin çatlaklı bir görünüm alır. Dallara uzun saplarla bağlanan yaprakları genellikle beş lopludur. Gövdesinden çıkarılan balzam kozmetik ve eczacılıkta kullanılır.

Kavak

Türkiye'nin hemen her bölgesinde yayılış gösterir. Türüne göre, form, büyüklük ve yaprak şekli bakımından farklılıklar gösterir. Yaygın bir şekilde yetiştirilen servi kavağı, neredeyse gövdeye paralel uzanan dallarıyla sütunsu bir görünüme sahiptir. Türkiye'de bulunan doğal türleri genellikle geniş tepelidir. Yaprakları düz ya da dişli, üçgen, oval ya da kalp biçimlidir.

Doğal yayılış gösteren türleri;

Karakavak (P.nigra, Y),
Akkavak (P.alba, Y),
Titrek kavak (P.tremula Y),
Fırat kavağıdır (P.euphratica, N).

TABİAT ANITLARI

Tabiat olaylarının meydana getirdiği özelliklere ve bilimsel değere sahip ve milli park esasları dahilinde korunan tabiat parçalarıdır.

Samandere Şelalesi Tabiat Anıtı (Bolu)
Mızıkçam Tabiat Anıtı (Kütahya)
Bığbığ Orman Sarmaşığı Tabiat Anıtı (Adana)
Asarlık Tepeleri Tabiat Anıtı (Ankara)
Anadolu Kestanesi Tabiat Anıtı (İzmir)
Eskipazar Türbe Çamı Tabiat Anıtı (Bolu)
Araç Turbe Çamı Tabiat Anıtı (Kastamonu)
Fosil ardıç Tabiat Anıtı (Konya)
Titrek Kavak Tabiat Anıtı (Konya)
Koca Katran Tabiat Anıtı (Mersin)
Taşdede Pırnal Meşesi Tabiat Anıtı (İzmir)
Dokuz Kardeşler Çamı Tabiat Anıtı (Çamkırı)
Barla Sedir Ağacı Tabiat Anıtı (Isparta)
Kunduracı Çınarı Tabiat Anıtı (İzmir)
Kızılcaelmaaltı Meşesi Tabiat Anıtı (Sinop)
Ana Ardıç Tabiat Anıtı (Mersin)
Çatal Sedir Tabiat Anıtı (Burdur)
Söğüt Yaylası Ulu Ardıç Tabiat Anıtı (Isparta)
Meşe Ağacı Tabiat Anıtı (Adapazarı)
Görkemli Meşe Tabiat Anıtı (Sinop
Teos Menengici Tabiat Anıtı (İzmir)
Ulu Kavak Tabiat Anıtı (Aydın)
Güney Şelalesi Tabiat Anıtı (Aydın)
Subaşı Havuzlar Çınarı Tabiat Anıtı (İstanbul)
Kızılağaç Köyü Lübnan Sediri Tabiat Anıtı (Antalya)
Koca Kaplan Lübnan Sediri Tabiat Anıtı (Antalya)
Şah Ardıç Tabiat Anıtı (Antalya
Koca Sedir Tabiat Anıtı (Antalya)
Söğüt Köyü Çınarı Tabiat Anıtı (Muğla)
Bayır Servi Ağacı Tabiat Anıtı (Muğla)
Bayır Çınarı Tabiat Anıtı (Muğla)
Ovacık Köyü Anadolu Kestanesi Tabiat Anıtı (Muğla)
Ulu Meşe Tabiat Anıtı (İzmir)
Çatal Çam Tabiat Anıtı (Isparta)
Aslan Ardıç Tabiat Anıtı (Antalya)
Karamık Köyü Sedir Ağacı Tabiat Anıtı (Antalya)
Beldeğirmen Köyü Çınar Ağacı Tabiat Anıtı (Kastamonu)
Oniki Kardeşler Tabiat Anıtı (Kastamonu)
Erenler Çamı Tabiat Anıtı (Kastamonu)
Kıranı Evliya Ardıcı ( Gümüşhane)
Ali Ağanın Kavağı ( Gümüşhane)
Yarendere Fıstık Çamı ( İzmir)
İlk Kurşun Çınarı ( İzmir)
Yemişçi Çınarı ( İzmir)
Fıstık Çamı ( İzmir)
Örümcek Ormanı Ladini (1) (Gümüşhane)
Örümcek Ormanı Ladini (2) (Gümüşhane)
Örümcek Ormanı Ladini (3) (Gümüşhane)
Örümcek Ormanı Ladini (4) (Gümüşhane)
Örümcek Ormanı Göknarı (1) (Gümüşhane)
Örümcek Ormanı Göknarı (2) (Gümüşhane)
Örümcek Ormanı Göknarı (3) (Gümüşhane)
Örümcek Ormanı Göknarı (4) (Gümüşhane)
Kadınlar Kuyusu Koca Menegici (İzmir)

Bilimsel ve estetik açıdan ulusal ve uluslararası ender bulunan tabii ve kültürel kaynak değerlerini koruma, dinlenme ve turizm alanlarına sahip alanlardır.

* Yozgat Çamlığı Milli Parkı ( Yozgat)
* Karatepe Aslantaş Milli Parkı ( Adana)
* Soğuksu Patara Milli Parkı ( Ankara)
* Kuşcenneti Milli Parkı ( Balıkesir)
* Uludağ Milli Parkı ( Bursa)
* Yedigöller Milli Parkı ( Bolu)
* Dilek Yarımadası-Menderes Deltası Milli Parkı ( Aydın)
* Spil Dağı Milli Parkı (Manisa)
* Kızıldağ Milli Parkı (Isparta)
* Termessos Milli Parkı (Antalya)
* Kovada Gölü Milli Parkı (Isparta)
* Munzur Vadisi Milli Parkı (Tunceli)
* Beydağları Sahil Milli Parkı (Antalya)
* Gelibolu Yarımadası Tarihi Milli Parkı (Çanakkale)
* Köprülü Kanyon Milli Parkı (Antalya)
* Ilgaz Dağı Milli Parkı ( Kastamonu)
* Başkomutan Tarihi Milli Parkı (Afyon)
* Göreme Tarihi Milli Parkı (Nevşehir)
* Altındere Vadisi Milli Parkı (Trabzon)
* Boğazköy Alacahöyük Milli Parkı (Çorum)
* Nemrut Dağı Milli Parkı (Adıyaman)
* Beyşehir Gölü Milli Parkı (Konya)
* Kazdağı Milli Parkı (Balıkesir)
* Kaçkar Dağları Milli Parkı (Rize)
* Hatila Vadisi Milli Parkı (Artvin)
* Karagöl-Sahara Milli Parkı (Artvin)
* Altınbeşik Mağarası Milli Parkı (Antalya)
* Honaz Dağı Milli Parkı (Denizli)
* Aladağlar Milli Parkı (Niğde, Adana,Kayseri)
* Marmaris Milli Parkı (Muğla)
* Saklıkent Milli Parkı (Muğla)

Kestane

Kuzey Anadolu ve Marmara Bölgesi'nde yayılış gösterir. Türkiye'de doğal olarak yetişen tek kestane türü olan "Anadolu kestanesi" 30 m boya erişebilen, geniş tepeli bir ağaçtır. Ülkemizde 25.278 hektar koru, 3.614 hektar baltalık kestane ormanı bulunmaktadır. Gençken düzgün olan gövde kabukları yaşlandıkça çatlaklı bir görünüm alır. Mızraksı yapraklarının kenarları kaba dişlidir. Çiçekleri önemli bir bal kaynağı olan kestanenin meyvesi de ekonomik değere sahiptir