Göktürklerde müzik kültürü hakkında bilgi verir misiniz?

Alıntı

Misafir adlı kullanıcıdan alıntı

yha bizim müzik odevimiz varda admin bey sümerlerde müzilği yaptım ama göktürklerde müziği bulamadım sizden yardım istiyorum cevaplarsanız sevinirim

TARİHSEL SÜREÇ İÇERİSİNDE TÜRK MÜZİK KÜLTÜRÜ
Bilindiği gibi Türk kültürünün ve dolayısıyla Türk müzik kültürünün tarihteki ilk kökenleri Orta Asya’ da Altaylar’ da olup, ilkçağın derinliklerine kadar uzanır. Ortaya çıkarılan en son, en yeni ve en geçerli insanbilimsel bulgulara, kazıbilimsel buluntulara ve kültür tarihi bilgilerine göre Altaylılar Türkler’ in atalarıdır; yani Ön-Türkler’ dir.


1- Altaylılar Döneminde Türk Müzik Kültürü (MÖ. 4000’ e kadar)
Ezgisel yapı sade, ritmik yapı ise çeşitliydi. Form çoğunlukla tekrarlama ve başkalaşma şeklindeydi. İnsan sesi ve şarkı, çalgıdan önce gelirdi. İnsan sesine ve şarkıya, davul ve def eşlik ederdi. Boru ve Kopuzun ilk örneklerine erişildi. Şaman müziği denilen büyüsel-dinsel-törensel müzik giderek belirginleşti.


2- Hunlar-Göktürkler ve Uygurlar Döneminde Türk Müzik Kültürü


a) Hunlar Döneminde (MÖ. 4.-3. Yy, MS. 3. Yy-557)
Türk müzik kültürü devlet ve kamu eliyle sonraki dönemlerin tümüne temel oluşturacak biçimde yapılandı. Hun kağanlığına bağlı ilk devlet askeri müzik topluluğu olarak Tuğ Takımı (Mehterin atası) kuruldu. İlk devlet sivil müzikçiler topluluğu olarak, Kopuzcu Ozanlar bulunduruldu. (Aşıklık geleneğinin başlangıçları) Dinsel müzik- Dünyasal müzik (dindışı)-Sivil müzik- Askeri müzik- Sanat müziği- Halk müziği gibi ilk ana ayrışmalar başladı. Davul-zurna ikilisi oluşup birbiri ile kaynaşmaya başladı. Şaman müziği, Tuğ müziği, Ozan müziği, Şölen-oyun-eğlence müziği gibi türleşmeler belirginleşti. Yakındoğu (İran) ve Uzakdoğu (Çin) müzikleri etkileşim içine girdi.


b) Göktürkler Döneminde (552- 745)
Türk müzik kültürü yapısı ve niteliğinin yanı sıra devletin adıyla da bir müzik kültürü oldu. Halk ve Sanat müziklerinde kullanılan perde sayıları arttı, ezgi yapıları genişledi; vokal- sözel müziklere “yır”, çalgısal müziklere “kök” denildi. Sanat müziğinde daha incelikli ve sanatlı bir üslup gözlenmeye başladı. 2 telli kopuzun yanı sıra “ıklığ” denilen yaylı (oklu) kopuz gelişti. Göçebe müzik kültüründen yarı göçebe- yarı yerleşik müzik kültürüne geçildi. İlk büyük Türk müzikçileri yetişip, kalıcı etkinliklerde bulundu. Bunların en ünlülerinden biri “Sacuk Akari” 560’^lı yıllarda 12 perdeli Türk müziği ses sistemini ve Türk müziği modlarını (çığır) Çinli müzikçilere tanıttı.

Devamını da getirirseniz mutlu olurum...

UYGURLAR'DA MÜZİK
Şarkı ve dansa yatkınlıklarıyla tanınan Uygurlar için müzik aletleri, yaşamlarının vazgeçilmez bir parçasıdır. Hemen hemen bütün Uygur ailelerinde bir iki müzik aleti bulunur.
Uygurların geleneksel müzik aletlerinin çeşitleri oldukça fazladır, telli, yaylı, üflemeli ve vurmalılar olmak üzere dört ana kategoriden onlarca çeşit vardır.

Çeşitleri en zengin olan telli çalgılar arasında tambur, revap, dutar ve kanun; yaylı çalgılar arasında ecek, hoştar, satar; üflemeli çalgılar arasında zurna ve ney, vurmalı çalgılar arasında da daf, nahra, taş vs bulunuyor. Uygurların bütün müzik aletleri için birer rivayet vardır.

Örneğin, tamburun Uygurların uğur tanrısı Hızır tarafından koyun bağırsaklardan yapıldığı söyleniyor. Uygur çalgılarının en uzunu olan taburun boyu bir metreyi geçer. Dut veya gül ağacından yapılan tamburun beş teli vardır. Bir rivayete göre, Damollah Sayip Belih adlı Uygur müzisyen tamburu çalarken, etrafında yüzlerce tarlakuşu uçuşmuş, tamburun güzel sesine bayılan bu kuşların çoğu tambura çarparak ölmüş. Bu rivayet, tamburun çekiciliğini anlatır.

Revap, Uygurlar arasında en yaygın kullanılan müzik aletidir. Kuzu, at, eşek veya büyük yılan derisiyle kaplı, sapı ve gövdesi hayvan kemiklerinden yapılan ve özgün desenleri bulunan revap, bir çalgı olmanın yanı sıra, aynı zamanda başlı başına bir sanat eseridir.

Tarihi kayıtlara göre eskiden 37 teli bulunan kanunların günümüzde tel sayısı 20'dir. En çok teli bulunan Uygur çalgısı olma özelliğini taşıyan kanun, 12 Makam'ın seslendirilmesinde vazgeçilmez bir alet durumundadır.

Eskiden "Harzak" olarak adlandırılan ecek, Uygurların en kısa çalgısıdır. Dört teli bulunan ecek, keman yayıyla çalınır.

Şekil itibariyle tambura benzeyen satarın bir ana teli ve sayıları 9 ile 13 arasında değişen yardımcı teli vardır. Hoştar ise, ecek ile kemanın birleşimi olarak kabul edilir.

Genellikle "el davulu" olarak adlandırılan tef, kuzu veya eşek derisi örtülü çerçevesinde çok sayıda küçük demir veya bakır halkası vardır. Vurmalılar arasında yer alan nahra ise, bir zamanlar savaşlarda moral vermek için kullanılmıştır. Deve ya da dana derisiyle örtülü nahra, 6'lı takımlar halinde çalınır ve şaman dansının başlıca unsurudur.

Uygur müzik aletleri, günümüzde Çin ulusunun müzik hazinesinin parlak incileri olarak kabul edilir.