PROTOKOL, -İÜ a. (fr. protocole).
1. Resmi törenlerde mevki sıralaması, selamlaşma, öncelik hakkı gibi konularda uyulması gereken kuralların tümü; bu kuralları uygulamakla görevli bölüm: Protokole uymak. Protokol görevleri.
2. Bu kurallara bağlı olarak törende bulunanların tümü: Ûn sıra protokole ayrıldı.
3. Bir kurulda, bir oturumda alınan kararları gösteren ve imza sahibi tarafların karşılıklı onayını belirten tutanak: Bir anlaşmanın protokolü.
4. Günlük yaşamda, kişisel ilişkilerde nezaket kurallarına sıkı sıkıya bağlılık; resmiyet: Bizbizeyiz, protokole ne gerek var?
5. Protokole dahil, resmi törenlere katılma hakkı olan kimseler için kullanılır.
—Bilş. Özellikle bilişim ağlarında, iki program, iki sistem ya da iki bilgisayar arasındaki bilgi alışverişlerine ilişkin, çoğu kez standartlaştırılmış tanım.
—Cerr. Ameliyat protokolü, her ameliyat için önceden belirlenmiş ve iyi düzenlenmiş bir plana uygun olarak cerrahın yapması gereken ardışık işlemlerin tümü; ameliyat sırasında yapılan işlerin yazılı özeti.
—Mant. Protokol önermeleri — TUTANAK ÖNERMELERİ.
—Paleogr. BizanslI ve latin yazarlarda, tomarlar üzerine yapıştırılan ilk kâğıt yaprak.
—Ruhbil. Bir testin yapılışını ya da bir deneyin aşamalarını tam olarak gösteren betimleme.
—Tarım. Deney protokolü, bir bitki çeşidinin davranışını, bir gübrenin ya da bir tarım ilacının etkisini incelemeye yarayan deneme düzeni için gerekli kural ve önlemlerin tümü.
—Uluslarar. huk. Bir antlaşmanın ardından, onu tamamlayan ve ayrıntılarını düzenleyen bazı olguları saptamak için kabul edilen hükümler.
—ANSİKL. Türkiye Cumhuriyeti devlet protokolünde sıra şöyledir:
1. Cumhurbaşkanı;
2. TBMM başkanı;
3. Başbakan;
4. Cumhurbaşkanlığı konseyi üyeleri;
5. Genelkurmay başkanı;
6. ana muhalefet partisi başkanı;
7. eski Cumhurbaşkanları;
8. TBMM başkanvekilleri;
9. Anayasa mahkemesi başkanı;
10. Yargıtay 1. başkanı;
11. Danıştay başkanı;
12. Bakanlar kurulu üyeleri;
13. kuvvet komutanları;
14. orgeneraller ve oramiraller;
15. YÖK başkanı...
Kaynak: Büyük Larousse