aklınıza geldiğinde heyecanlandığınız, görmediğinizde özlediğiniz, hatırasıyla dahi kederlerinizi unuttuğunuz, kendisinden bahsederken yüzünüzü tebessümün çevrelediği ve gönlünüzün huzurla dolduğu birileri var mı hayatınızda?
yoksa!! kendinize bir bakın, başkalarının hayatında ne kadar yer ettiğinizi, sizi hatırlayanlarda ne denli bir duygu bıraktığınızı, sevginin müsbet veya menfi etkileşimini, gönül kazanma becerinizi, ''kalp kırmanın kabeyi yıkmakla'' eşdeğer tutup tutmadığınız, yüreğinizde kötülüğe dair bir şeylerin varolup olmadığını kontrol edin!! ''hayat insana herzaman gülmüyor''
bazen kara bulutlar dolaşır üzerimizde, umutların bittiğini sandığımız anlarda anlamsız karamsarlıklar kaplar yüreğinizi, neden olduğunu bilmezsiniz, yada nedeni aşikardır, belli veya belirsiz bir sebebi vardır hüznünüzün, ama etkisi aynıdır somurtmaya başlarsınız, hiçbirşey açmaz sizi çareler üretmeye koyulursunuz, '' sinemaya mı gitmeli, yada sahilde mi dolaşmalı, yok yok akşama fasıllı bir yemek yemeliyim, aa tek başımada olmazki der içinizdeki aradığınız duygu!.. tiyatroya mı gitsem acaba; yok, olmuyor, yalnız çekilmiyor hiçbir şey, ama canım kimseylede konuşmak istemiyor'' bu tarz monologlardan sonra ne yapsanız kabullendiremezsiniz kendinize sonra kararsız kalırsınız tek başınıza. aniden, sevinçle bezenmiş bir heyecan kaplar yüreğinizi 'o'nu hatırlamışsınızdır çünkü, 'onu' arasam, ya çok iyi olur, muhakkak gelir diyerek heyecanınızı mutluluk belirtileriyle dışa yansıtırsınız, 'o' kederinizi dinleyen, hüznünüze ortak olan, gülümsemesiyle sizi mutlu eden, sadece varolduğun için olsa dahi şükredersiniz, iyiki var allahım diye dualar edersiniz, gecenin bir vaktide olsa çekinmeden arayabildiğiniz nadidelerinizdendir çünkü.
çevrenizde böyleleri varsa kendinizi şanslı hissetmelisiniz ve ayrıcalıklı; dostluklar, arkadaşlıklar ve bütün iyi ilişkiler önemlidir buyüzden. kolayca elde edilebilecek kazanımlar değildir, işte buyüzden çok kıymetlidirler, değerleri iyi bilinmeli kaybedilmemeli, yoksa bile sahip olmak için çaba sarfedilmeli.
düşünsenize; güzelliklerin bittiği bir zamanda, size yakın olan, yüreğinizin bir yanını verdiğiniz ismini söylerken bile mutluluğunuzu gülümsemenizi saklıyamadığınız ve hatırladığınızda onunla yaşadığınız anları hayal ettiğiniz, dürüst ve samimi olduğu için hatıralarıyla düşündüğünüz; yokluğunda, varlığınızı anlamsız saydığınız biri gelir aklınıza. hadi canım sende! artık kimseye güvenilmez bu zamanda boşa söylenmemiştir. çünkü, bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar azdır vefakar dostların sayısı. vefa artık bir semt adı dediklerinde, göğsünüzü kabartarak atılsanız ve varlığından onur duyduğunuz gönüldaşınızın, dostunuzun olduğunu söyleseniz, hatta sayesinde onun gibi temiz yürekli insanlarla tanıştığınızı ve gönül insanlarının hiç bitmeyeceğinden emin olduğunuzu bütün çoşkunuzla söyleseniz hoş olmaz mı sizce....!
hadi şimdi bir düşünün, etrafınıza bakın sahi çevrenizde bir elin parmaklarını geçecek kadar dostunuz yok mu.? vardır! artık size düşen kıymet bilmektir, değer vermektir, onu veya onları kaybetmemek için elinizden geleni yapmaktır. yoksa bile enkısa zamanda edinin, gülüşünüzü ve gözyaşlarınızı paylaştığınız biri yada birileri olsun etrafınızda. hayat ''paylaşmakla'' güzeldir. ''paylaşıldıkça artan tek şey sevgidir''
nedersiniz.?
dostunuz yada dostlarınız olsa, sevseniz onları, yalnız kalmasanız hiç, sevginiz artsa hep sonra sevgi yine sevgi yine sevgi olsa.. daha ne olsun, paylaşmaya değmez mi.?
Dostluk nedir?
