Arama

Karolenjler

Güncelleme: 16 Kasım 2012 Gösterim: 3.911 Cevap: 1
buz perisi - avatarı
buz perisi
VIP Lethe
6 Ağustos 2012       Mesaj #1
buz perisi - avatarı
VIP Lethe
Karolenjler
MsXLabs.org & MORPA Genel Kültür Ansiklopedisi
Sponsorlu Bağlantılar

Orta Çağ'da Fransa, Almanya ve İtalya'da egemen olan sülale. En parlak dönemini Charlemagne (I. Karl) zamanında yaşamıştır. Bu sülâleden gelen ilk hükümdar, Merovenjlerin saray nâzırıyken son Merovenj hükümdarını tahttan indiren (751) ve 754 yılında papanın elinden kral olarak taç giyen Kısa Pepin'dir (751-768). Pepin ölünce, ülkesi iki oğlu (Carloman ve Charlemagne) arasında bölündüyse de Carloman'ın 771'de ölmesi üzerine, Charlemagne tüm Merovenj ülkesine egemen oldu ve 800 yılında, Papa III. Leo'nun elinden Romalılar imparatoru Carolus Augustos unvanıyla taç giydi. Ölümünden sonra yerine oğlu Dindar Louis (814-840) geçti. Onun ölümü üzerine Karolenjler İmparatorluğu, Verdun Antlaşması ile (843) üç oğlu arasında paylaştırıldı. Ludwig, Almanya; Charles, Fransa; Lothar, İtalya kralı oldu. Karolenjler soyundan gelen hükümdarlar Fransa'da (754-978), Almanya'da (754-911), İtalya'da (774-901) egemenlik sürdüler.

BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 1 üye beğendi.
In science we trust.
ölmez fenerli - avatarı
ölmez fenerli
Ziyaretçi
16 Kasım 2012       Mesaj #2
ölmez fenerli - avatarı
Ziyaretçi
Karolenjler

Sponsorlu Bağlantılar
Fransa'yı, Almanya'yı ve İtalya'yı yıllarca yöneten soylu bir aile (751-987).

Fransa'da Merovenjler döneminde Ostrazya (Austrasie) ve Nöstria (Neustrie) adlarıyla anılan iki ayrı krallık ortaya çıkmıştı. Fakat bu kralların ülkelerinde hemen hiç otoriteleri kalmamış, sözleri geçmez olmuştu. Halk tarafından "tembel krallar" adı takılan bu güçsüz hükümdarlar devletlerinin yönetimini adım adım saray bakanlarına bıraktılar.

Bu yetki devri süreci ilk olarak Ostrazya'da gerçekleşti ve 7. yüzyılda saray bakanlığı soylu bir ailenin eline geçti. Böylelikle kral sülalesinin yanında babadan oğula geçen bir de "saray bakanlığı sülalesi" ortaya çıktı. 8. yüzyılda krallığı bütünüyle ele geçiren bu sülaleye "Karolenjler" adı verildi.

Saray bakanlarından 2. Pepin Nöstria'ya karşı kazandığı bir zaferden sonra iki krallığın da saray bakanlığını eline geçirdi ve sonrasında Hıristiyanlığı yaymak için çalıştı. Yerine oğlu Charles Martel saray bakanı oldu.

Charles Martel doğuda Ren ırmağını geçerek Saksonlar üzerine bir sefer yaptı. Almanya'yı bütünüyle Ostrazya'ya bağladı. İspanya'nın Endülüs bölgesini ele geçiren Arap mücahitlere karşı Puvatya Savaşı'nı kazandı (732). Bu başarı ile Araplar'ın ilerleyişini durdurdu; Akitanya'yı ülkesine bağladı; ayrıca Papa'nın sevgisini kazandı.

Charles Martel'den sonra saray bakanı olan "Kısa" Pepin de dindar bir kişiydi. Hıristiyanlığın Germen kabileleri arasında yayılmasını sağlamak için misyonerlere yardım etti. Papa ile son derece yakın ilişkiler kurdu.

Kısa Pepin ülkede oluşan siyasal durumu kendisi için elverişli görünce kral olmaya karar verdi. Papa'nın da görüşünü aldıktan sonra Soison'da ülkenin ileri gelenlerinden oluşan bir meclis topladı ve bu meclise kendisini kral ilan ettirdi (751). Merovenj sülalesinden olan son kral 3. Hilderik saçları kesilerek bir manastıra kapatıldı. Kısa Pepin'in kral olma töreninde Papa'nın elçisi onu "tanrı adına" kral ilân ettiğinden, bundan sonraki krallar ülkelerini ilahî bir hakla yönetmeye başladılar.
Kısa Pepin Araplar'ı Akitanya'dan çıkardı, Saksonya'yı aldı ve Fransa'yı yönetimi altında topladı. Papa'nın Lombardlar'a karşı kendisinden yardım istemesi üzerine ordusuyla Alpleri geçerek İtalya'ya girdi. Lombardlar'ı yenilgiye uğrattı. Ele geçirdiği yerlerin hepsini Papa'ya verdi. Böylece İtalya'da bir "Papalık Hükümeti" kuruldu.
Kısa Pepin'den sonra yerine oğlu Charle-magne geçti. Charlemagne, Karolenj sülalesinin en önemli hükümdarıdır. Kırk altı yıl süren iktidarı sırasında (763-814), değişik ülkelere altmış kadar sefer yaptı ve çok geniş bir imparatorluk kurdu. Lombardiya Kralı'nın Papa'nın ülkesine saldırması ve Roma dolaylarını yağma etmesi üzerine İtalya'ya iki ordu gönderdi. Lombardiya'yı alarak ülkesine kattı. Araplar" in iç karışıklıklarından yararlanarak İspanya üzerine yürüdü ve Pirene Dağlan'nı aştı. Bazı yöreleri ele geçirdiyse de Saragosa önünde yenilgiye uğrayıp geri çekilmek zorunda kaldı. Pirene Dağlan'nı geçerken Basklar'ın saldınsma uğradı ve ordusu yok edildi. Araplar, bu vesileyle Pirene Dağlan'nm güneyindeki topraklann tamamını geri aldılar.
Fransa'nın doğusunda yaşayan Saksonlar henüz Hıristiyanlığı benimsememişlerdi. Merovenjler zamanından beri Franklarla savaş durumunda olan bu Germen kavminin yaşadığı bölge ormanlık ve bataklıklarla kaplıydı. Charlemagne en uzun süren seferini de bu savaşçı topluluğun ülkesine yaptı. Sak-sonlar'ın lideri Vidukind Charlemagne'ı çok uğraştırdı. Uzun süre kardı savaşlardan sonra Charlemagne Saksonlar'ı kesin bir yenilgiye uğrattı, sonradan tehlikeli olabilecek eli silah tutan Saksonlar'ı başka bölgelere sürdü. Saksonlar Charlemagne'nin baskılarıyla Hıristiyan olmak zorunda kaldılar.

Charlemagne bu zaferden sonra Danimarkalılar, Slavlar ve Ararlarla savaştı. Bunlar arasında onu en çok hırpalayan Avarlar oldu. Sekiz yıl süren çarpışmalardan sonra Avar ordugâhlan birer birer almarak bu devlete de son verildi.
Charlemagne 800 yılında Roma'ya gitti ve Papa ile görüştü. O yılın Noel gecesi Papa tarafından kendisine "Roma İmparatorluğu tacı" giydirildi.

Charlemagne'nin kurmuş olduğu devâsâ imparatorlukta Kuzey Denizi'nden Akdeniz'e ve İtalya'nın kuzeyine, batıda Prens Dağları'ndan doğuda Elbe ve Tuna Irmaklan'na kadar olan ülkeler bulunuyordu. Çeşitli toplulukların yaşadığı bu ülkeleri bir yönetim altında tutmak kolay bir iş değildi. Charlemagne 814 yılında öldü. Yerine oğlu "Dindar" Louis geçti.

Louis kurnaz ve gaddar bir devlet adamı değildi. Günah işlemekten çok korkuyordu, iki yıl kilise ve manastırlara çeki düzen vermek için uğraştı. Ülkelerini Lothaire, Pepin ve Louis adlı oğullan arasmda paylaştırdı. Bundan sonra başka bir eşinden "Kel" Charles adında bir çocuğu daha oldu. Dindar Louis ona da bir yer ayınp vermek istedi, ancak diğer oğulları bunu kabul etmeyerek babalarını hükümdarlıktan uzaklaştırdılar. Kardeşler arasında uzun süren çarpışmalar oldu. Sonunda Kel Charles ile Louis, Lohthair'e karşı birleştiler. Lothaire banş istemek zorunda kaldı. Pepin ise daha önce ölmüştü. Kalan üç kardeş arasmda Verdoun Antlaşması imzalandı (843). Bu antlaşma ile Charlemagne'nin uçsuz bucaksız imparatorluğu üçe bölündü. Kel Charles Batı Galya'ya, Louis Ren Irmağı'nın doğusunda kalan Germanya'ya, Lothaire de Kuzey Denizi'nden İtalya'ya kadar uzanan bölgeye sahip oldu. Kel Charles'm ülkesi günümüz Fransa'smm, Louis'in ülkesi ise günümüz Almanya'sınm esasını oluşturdu. Lothaire'in ülkesi ise doğal sınırlardan yoksun olduğu, ayrıca burada birbirinden çok farklı ve düşman kavimler yaşadığı için kısa sürede parçalandı.

Sonraki dönemlerde Karolenj sülalesinden gelen krallar ülkelerini Normanlar'a karşı koruyamadılar. Bu yüzden de otoriteleri günden güne zayıfladı. Sonunda Capetler Karolenj sülalesinin Fransa'daki egemenliğine son verdiler (987).

Almanya, Fransa'ya göre birliğe daha fazla sahip çıkan bir ülkeydi. Fakat Karolenj krallar burada da ülkelerini Norman, Slav ve Macar saldırılarına karşı korumaktan aciz kaldılar, Almanya'daki iç karışıldıklar yıllarca sürüp gitti. Bir dönem "Şişman" Charles, imparatorluğu tek bir yönetim altında toplamayı başardı. Fakat bu durum çok uzun sürmedi ve Karolenj Sülalesi'nin egemenliği Almanya'da da sona erdi.


BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 1 üye beğendi.