Eşek (Equus asinus)

Eşek Vikipedi, özgür ansiklopedi

1. Atgillerden, uzun kulaklı binek ve hizmet hayvanı, merkep, karakaçan (Equus asinus).
2. Mecaz Kaba, yeteneksiz, inatçı kimse.
3. Halk ağzında Odun kesmek için kullanılan üç veya dört ayaklı sehpa.
4. Halk ağzında Duvar örme, sıva yapma vb. işlerde kullanılan dört ayaklı sehpa.

Eşek (Equus asinus), atgiller (Equidae) familyasının evcilleştirilmiş türlerinden biridir.
Eşeklerin inatçı olduklarına dair olumsuz inanç, aslında sahiplerinin bu hayvanlarınoldukça gelişmiş kendini koruma dürtülerini yanlış anlamalarından kaynaklanır. Bir eşeğe, zorlayarak ya da korkutarak, kendi yararına olmadığınainandığı bir işi yaptırmaya çalışmak oldukça zordur. Bu davranış atlardakininneredeyse tam tersidir çünkü bir at, örneğin, güvensiz bir zemin üzerinde yol alma konusunda eşeklere göre çok daha sorunsuz bir tavır çizer. Eşeklerin davranış ve bilişleri üzerine yapılan ciddi çalışmalar görece sınırlıysa da bu hayvanlar oldukça zeki, dikkatli, arkadaş canlısı, oyuncu ve öğrenmeye meraklı gibi gözükmektedirler.

Sponsorlu Bağlantılar

Morpa Genel Kültür Ansiklopedisi & MsXLabs.org

Eşek

Tekparmaklıların atgiller familyasından bir hayvan (Equus asinus). Başı iri, kulakları büyük, boyu alçak, bacakları ince, kuyruğu uzun, postu genellikle külrengidir. Bununla beraber boyları ve renkleri yaşadıkları bölgeye ve ırklarına göre çok değişik olabilir. Ortalama 30-40 yıl yaşarlar. Dişi eşeğin gebeliği 1 yıl sürer; bir yavru doğurur. Çok eski çağlardan beri evcilleştirilmiş, binek ve yük hayvanı olarak kullanılmıştır. Avrupa ve Türkiye'deki eşek ırkının ataları Kuzey Afrika'dan gelmiştir. Bitkisel besinlerle beslenir. Eşek, Türkiye'de çok bulunan ve atın gördüğü hizmetleri görmesi ve ondan daha dayanıklı olması nedeniyle tercih edilen bir hayvandır. Türkiye, eşek sayısı bakımından dünyanın başta gelen ülkelerinden biridir (1.345.000, 1980).