Arama

Arch Enemy

Güncelleme: 31 Temmuz 2009 Gösterim: 15.418 Cevap: 8
recruit87 - avatarı
recruit87
Ziyaretçi
13 Mayıs 2007       Mesaj #1
recruit87 - avatarı
Ziyaretçi
arch enemy web
Arch Enemy
Sponsorlu Bağlantılar
Carcass, candlemass gibi metal dünyasını derinden etkilemiş iki grupta gitar çalmış olan michael amott, carcass'ın dağılmasının ardından, 1995 yılında isveç'in halmstad şehrinde açtığı bir müzik marketi işletiyordu. hatta o günlerde soilwork'ün ilk albümünün çıkması için grubu müzik şirketleriyle tanıştırmışlığı ve bu sayede soilwork'ün kariyerini başlatmışlığı dahi vardı. bu sıralarda kendi adına bir grup kurmaya karar veren mike, kısa sürede bir yıldızlar kadrosu oluşturdu ve ilk albüm hazırlıklarına başladı. ikinci gitarist olarak armageddon gitaristi ve kardeşi olan christopher amott'u yanına alan mike, bas gitarist olarak witchery, illwill ve mercyful fate'te de çalmış sharlee d' angelo'yu, davulcu olarak da eucharist ve in flames'te çalmış olan ve at the gates davulcusu adrian'ın da kardeşi olan daniel erlandsson'u gruba kattı. vokalist eksikliğini ise o güne dek adı duyulmuş bir grupta yer almamış olan johan liiva ile doldurdu.

bu yıldızlar kadrosuyla şirket bulmakta zorlanmayan arch enemy, century media ile anlaşarak 1996 yılında "black earth" albümünü piyasaya sürdü. melodik ve bir o kadar da sert parçaların yer aldığı bu albüm, kısa sürede grubun adını duyurmasını sağladı. albümde bir de iron maiden "ides of march" cover'ı yer alıyordu. "bury me an angel" parçasına çekilen klip ve uzak doğu turnesi ardından grup ikinci albümünün çalışmalarına başladı.

1998 yılında, ikinci albüm "stigmata" piyasaya çıktı. davulcu daniel'in bazı sorunları dolayısıyla yer alamadığı bu albümde davullar, sonradan adını çok sağlam bir şekilde duyuracak olan darkane'in davulcusu peter wildoer tarafından çalınıyordu. aynı dönemlerde in flames'in "colony" albümünde davul teknisyenliği de yapan wildoer, 2000'li yıllarda, kimi kesimlerce isveç'in en iyi metal davulcusu olarak gösterilecekti.

"stigmata" albümü, ilk albümün başarısını aşarak grubu özellikle japonya'da çok sevilir hale getirdi. grup, avrupa dağıtımın yapan century media'nın ardından, japonya dağıtımı için de toys factory ile anlaştı. grup "stigmata" sonrası in flames, dark tranquillity ve children of bodom'un alt grubu olarak pek çok konser verdi. albümün japonya baskısında "damnation's way" (michael amott'un en sevmediği arch enemy parçası) ve chris amott tarafından yazılan "hydra" adlı kısa bir enstrumantal vardı.

grup 1999 yılına gelindiğinde üretim hızını hiç kesmeden "burning bridges" albümünü yayınladı. grup pek çok yıldızdan oluştuğundan ve promosyonu çok iyi yapıldığından, çıkardığı her albüm oldukça çok satıyordu. bu nedenle de grup her sene bir albüm çıkarıyordu. "burning bridges"; ünlü studio fredman'da fredrik nordström ile kaydedildi. albümde "burning bridges" parçasında konuk müzisyen olarak mellotron çalan ve yıllar sonra opeth'in "damnation" turnesinde de org çalarak gruba eşlik edecek olan per wiberg de vardı.

bu albümde grup daha melodik, akılda kalıcı ve daha kolay anlaşılan parçalar yazmış, ancak her zamanki teknik öğeleri ve mükemmel sololarını da kullanmıştı. japonya bonusu olarak da europe cover'ı "scream of anger" yer alıyordu. basında "müzisyenler grubu" olarak nitelenen grupta eleştirilen tek bir nokta vardı. o da vokalist johan liiva'ydı. kimi eleştirmenler olayı "profesörlerin arasındaki bir stajyer" diye tanımlayıp, liiva'nın vokal performansının grubun genel havasının çok altında olduğunu söylüyorlardı. özellikle stigmata albümünün kayıt dönemi sesi kısılan liiva, bu albümde istediği performansı yansıtamamıştı. tüm bu eleştiriler, mike amott'u da düşünmeye itti ve grup johan liiva ile yollarını ayırdı. ayrılmanın ardından johan liiva: "gruptan ayrıldığıma üzgünüm tabi ama hayatımda ilk kez böylesine büyük bir grupta yer almış olduğum için çok mutluyum. onlara başarılar dilerim." diyordu.

vokalist aramak için verilen arada grup "burning japan" adlı ilk konser albümünü piyasaya sürdü. 2000 yılında çıkan bu albümde grup, dünyada en çok sevildiği ülke olan japonya'daki hayranlarına unutulmaz bir konser veriyordu. grup, eline ulaşan vokalist adayı kayıtlarını dinleyerek bir süre yeni vokalistini bulmaya çalışırken, almanya'dan gelen bir kaset, grubun tüm gündemini değiştiriyordu.

"kaydı dinledikten sonra, şarkı söyleyen kişinin isminin angela olduğunu gördüm. kayıttaki vokalist bir kadındı. inanamadım. bir kez daha dinledim ve ardından gruptaki diğer çocukları çağırıp onlara da dinlettim." diyordu mike amott. tüm grubu şok eden bu sesin sahibi, alman bayan vokalist angela gossow'du. o sıralarda birkaç ufak grupta vokalistlik ve internetteki bazı metal sitelerinde editörlük yapan angela, öylesine yolladığı kaydın ardından, hemen isveç'e davet edildi ve birkaç prova sonrası grubun resmi üyesi oldu.

grup yeni vokalistine kavuştuktan hemen sonra, 2002 yılında "wages of sin" albümüne imza attı. aslında 2000 yılında tamamlanmış olan albüm, vokalist arayışı nedeniyle 2002'de piyasaya sürülebildi. grup bu albümde de studio fredman'ı kullanırken, albümün miksajını dünyaca ünlü yapımcı andy sneap yapıyordu. opeth ve nevermore ile de pek çok başarılı albüm yaratan sneap, "wages of sin" albümünü kusursuz bir ses kalitesine ve harika düzenlenmiş parçalarla dolu bir başyapıta dönüştürüyordu.

grup angela gossow hamlesiyle adını büyük bir hızla duyurmaya başladı. metal dünyasında sayılı olan kadın vokalistler, her daim metal basınının ilgisini çekmiştir. aynı durum angela'da da yaşandı ve angela, birbiri ardına pek çok önemli müzik dergisinde kapak oldu ve bu sayede grup büyük bir reklam yaptı.

albüm japonya'da piyasaya çıktığı ilk hafta 22.000 satarak bir metal albümü için ulaşılması güç bir başarı elde etti. "ravenous" parçasına klip de çekilen albümde özellikle angela; pek çok müzik severin aklını başından alan vokaliyle, brutal vokal yapan binlerce erkeği gölgede bırakıyor, bir kadından çıkabileceğine inanılamayan harika bir performans seriliyor, hatta pek çok arch enemy fanını da kendine aşık ediyordu.

grup daha sonra cover ve bonus parçalarının yer aldığı "rare & unreleased" adlı cd'yi de katarak, çift cd'li bir "wages of sin" albümünü piyasaya sürdü. bu ek cd'de judas priest'ten "starbreaker", iron maiden'dan "aces high", europe'dan "scream of anger" coverlarının yanı sıra, "lament of a mortal soul", "diva satanica", "fields of desolation '99", "damnation's way" ve "hydra" gibi bonus parçaları ve "ravenous" videosu da yer alıyordu. bu sıralarda japon caparison firması, grubun gitaristlerinden christopher'ın imzalı gitar serisini üretmeye başladı.

2003 yılına gelindiğinde, amerika'yı, uzak doğu'yu ve avrupa'yı defalarca turlayan grubun beşinci stüdyo albümü "anthems of rebellion" piyasaya çıkıyor ve çıktığı ilk haftadan, century media records tarihinin en hızlı satan albümü haline geliyordu. albümün kapak tasarımını, bir önceki albümde olduğu gibi dark tranquillity'den niklas sundin yapıyordu. prodüktörlüğünü yine andy sneap'in yaptığı albümden "we will rise" parçasına da klip çekiliyordu. digi-pack versiyonunda bonus bir dvd yer alıyor ve bu dvd'de, "wages of sin" turnesinde kaydedilen üç parçanın konser görüntüleri ve albümdeki üç parçanın da dolby digital 5.1 mix versiyonları yer alıyordu.

tüm dünyada oldukça başarılı bir satış grafiği yakalayan grup bu albüm sonrası amerika, avrupa ve japonya'da pek çok konser verdi. amerika'da "dance of death" turnesindeki iron maiden'ın alt grubu olarak turlayan ve ardından avrupa'da da "enemies of reality" albümünün turnesindeki nevermore ve "death cult armageddon" albümünü tanıtan dimmu borgir ile turlayan arch enemy, 2003'ün tümünü ve 2004'ün de büyük bir kısmını yollarda geçirdi. albüm satış rakamları göz önünde bulundurulduğunda, arch enemy'nin japonya'da en çok satan metal grubu olduğu görülüyor ve grup her japonya turnesinde adeta krallar gibi karşılanıyor ve aşırı bir ilgi görüyor.

kariyerinde neredeyse on yılı dolduracak olan arch enemy, şu an itibariyle dünyanın en popüler ve en çok aranan metal grupları arasında yer alıyor. özellikle kadın vokal avantajını çok iyi kullanarak geniş kitlelere ulaşan arch enemy; grup üyelerinin üstün müzisyenlikleri ve yılların deneyimi amott kardeşlerin parça yazımındaki başarısı ile, daha uzun yıllar metal dünyasının en çok konuşulan ve dikkat çeken gruplarından olmaya devam edecek.


recruit87 - avatarı
recruit87
Ziyaretçi
13 Mayıs 2007       Mesaj #2
recruit87 - avatarı
Ziyaretçi
Arch Enemy
Arch Enemy
Sponsorlu Bağlantılar
Ülke : İsveç
Tür : Death
Firma : Century Media Records
Elemanlar :
Angela Gossow: Vokal
Michael Amott: Gitar
Fredrik Åkesson: Gitar
Sharlee D’Angelo: Bas Gitar
Daniel Erlandsson: Bateri

Albümler

1996 - Black Earth
1998 - Stigmata
1999 - Burning Bridges
2000 - Burning Japan
2001 - Wages Of Sin
2002 - Burning Angel
2003 - Anthems of Rebellion
2004 - Dead Eyes See No Future
2005 - Doomsday Machine

Grup Hakkında

Amacı thrash metal ile death metali karıştırıp “saf” bir sound yakalamak olan Arch Enemy 1995 senesinde kuruldu. 96’da “Black Earth” isimli çıkış albümlerini hazırlayarak kariyerine başlayan grup tüm Avrupa metal camiasının dikkatini çekti. Melodik ve progresif ritimler, çift gitar melodileri ve güçlü vokaliyle oluşturdukları sound eşsizdi. Wrong Again Records etiketiyle 1996 yılında çıkan bu albümden sonra artık herkes gruptan başka bir çalışma bekliyordu.

1997 yılında tekrar stüdyoya girdiler ve “Stigmata” albümlerini doldurdular. Albüm 1998’de Savage Messiah Music firması tarafından çıkarıldı. Daha olgunlaşan ama hala saf duran müziğiyle bu albüm de tüm metal sevenler tarafından tam not aldı. Kariyerini yükselten ve Century Media Records firmasıyla anlaşan grubun üçüncü albümü ise “Burning Bridges” oldu. Death, thrash ve progresif metalin bir karşımı olan albüm ayrıca dozajı dengeli bir şekilde melodikti. Albümde, grubun prodüktörlüğünü yapan Fredrik Nordström de klavyesiyle yer aldı. Per Wiberg de piyanosuyla albümde misafir sanatçı olarak bulundu.

Japonya’da oluşan hayran kitlesine konser vermek üzere 99’da bir turne düzenlediler. Bu konserin görüntüleriyle “Burning Japan” adında sadece Japonya’ya dağıtılan bir de live albümleri çıktı. Daha agresif bir sounda sahip olan dördüncü albümleri “Wages Of Sin” 2001 yılında metal dinleyicilerinin beğenisine sunuldu. Albüm Arch Enemy’nin şu ana dek yaptığı en sert ve en titiz hazırlanmış çalışmasıydı. Japon hayranları için albüm kısa bir süre sonra Japonya’da da piyasaya çıktı.

Century Media Records, Arch Enemy sevenleri için yine “Wages of Sin” adında 2 CD’lik bir albüm hazırladı. 2002 yılında çıkan albümde bonus parçalar ve video klipler de bulunuyordu. Bir sene sonraysa limitli sayıda üretilen ve her Arch Enemy hayranının arşivinde bulunması gereken “Anthems Of Rebellion” çıktı. Arch Enemy bu albümleriyle halen “saf metal” yapan ender teknik gruplar arasında bulunuyor. Hayran kitlesiyse her geçen gün artmaya devam ediyor.

purple_bat - avatarı
purple_bat
Ziyaretçi
28 Ağustos 2007       Mesaj #3
purple_bat - avatarı
Ziyaretçi
yeni albümleri çıkardılar başarıyla siren sesleri harika olmuş yine iyiler ama biraz kaymış sankı tarz Msn Thinking
rocker_asli - avatarı
rocker_asli
Ziyaretçi
11 Eylül 2007       Mesaj #4
rocker_asli - avatarı
Ziyaretçi
ya kıss süper kardeşim bırak böle şeyleri yaaa tarzı kaymış falan değil kurban olurum ben o kısa
DuLLSoN - avatarı
DuLLSoN
Ziyaretçi
1 Ekim 2007       Mesaj #5
DuLLSoN - avatarı
Ziyaretçi
Kıza deilde sese baksak daha iyi yorumlarız sanırım olayı
Metalingus - avatarı
Metalingus
Ziyaretçi
28 Aralık 2007       Mesaj #6
Metalingus - avatarı
Ziyaretçi
Bu şarkılarını beğendim baya...

king nothing - avatarı
king nothing
Ziyaretçi
1 Mayıs 2009       Mesaj #7
king nothing - avatarı
Ziyaretçi
Arch Enemy Wallpaper  by iCrucifix

arch enemy 3

ArchEnemy
king nothing - avatarı
king nothing
Ziyaretçi
31 Temmuz 2009       Mesaj #8
king nothing - avatarı
Ziyaretçi
Michael Amott, Carcass’ın dağılmasının ardından, 1995 yılında İsveç’in Halmstad şehrinde açtığı bir müzik marketi işletiyordu. hatta o günlerde Soilwork’ün ilk albümünün çıkması için grubu müzik şirketleriyle tanıştırmışlığı ve bu sayede Soilwork’ün kariyerini başlatmışlığı dahi vardı. Bu sıralarda kendi adına bir grup kurmaya karar veren Mike, kısa sürede bir yıldızlar kadrosu oluşturdu ve ilk albüm hazırlıklarına başladı. ikinci gitarist olarak Armageddon gitaristi ve kardeşi olan Christopher Amott’u yanına alan Mike, bas gitarist olarak Witchery, Illwill ve Mercyful Fate’te de çalmış Sharlee d’Angelo’yu, davulcu olarak da Eucharist ve In Flames’te çalmış olan ve At The Gates davulcusu Adrian’ın da kardeşi olan Daniel Erlandsson’u gruba kattı. Vokalist eksikliğini ise o güne dek adı duyulmuş bir grupta yer almamış olan Johan Liiva ile doldurdu.
Bu yıldızlar kadrosuyla şirket bulmakta zorlanmayan Arch Enemy , Century Media Records ile anlaşarak 1996 yılında “Black Earth” albümünü piyasaya sürdü. Melodik ve bir o kadar da sert parçaların yer aldığı bu albüm, kısa sürede grubun adını duyurmasını sağladı. albümde bir de Iron Maiden “Ides of March” cover’ı yer alıyordu. “Bury Me An Angel” parçasına çekilen klip ve uzak doğu turnesi ardından grup ikinci albümünün çalışmalarına başladı.
1998 yılında, ikinci albüm “Stigmata” piyasaya çıktı. davulcu Daniel’in bazı sorunları dolayısıyla yer alamadığı bu albümde davullar, sonradan adını çok sağlam bir şekilde duyuracak olan Darkane’in davulcusu Peter Wildoer tarafından çalınıyordu. Aynı dönemlerde In Flames’in “Colony” albümünde davul teknisyenliği de yapan Wildoer, 2000’li yıllarda, kimi kesimlerce İsveç’in en iyi metal davulcusu olarak gösterilecekti.
“Stigmata” albümü, ilk albümün başarısını aşarak grubu özellikle Japonya’da çok sevilir hale getirdi. Grup, Avrupa dağıtımın yapan Century Media’nın ardından, Japonya dağıtımı için de Toys Factory ile anlaştı. Grup “Stigmata” sonrası In Flames, Dark Tranquillity ve Children Of Bodom’un alt grubu olarak pek çok konser verdi. Albümün Japonya baskısında “Damnation’s Way” (Michael Amott’un en sevmediği Arch Enemy parçası) ve Chris Amott tarafından yazılan “Hydra” adlı kısa bir enstrumantal vardı.
Grup 1999 yılına gelindiğinde üretim hızını hiç kesmeden “Burning Bridges” albümünü yayınladı. Grup pek çok yıldızdan oluştuğundan ve promosyonu çok iyi yapıldığından, çıkardığı her albüm oldukça çok satıyordu. Bu nedenle de grup her sene bir albüm çıkarıyordu. “Burning Bridges”; ünlü Studio Fredman’da Fredrik Nordström ile kaydedildi. Albümde “Burning Bridges” parçasında konuk müzisyen olarak mellotron çalan ve yıllar sonra Opeth’in “Damnation” turnesinde de org çalarak gruba eşlik edecek olan Per Wiberg de vardı.
Bu albümde grup daha melodik, akılda kalıcı ve daha kolay anlaşılan parçalar yazmış, ancak her zamanki teknik öğeleri ve mükemmel sololarını da kullanmıştı. Japonya bonusu olarak da europe cover’ı “Scream of Anger” yer alıyordu. Basında “müzisyenler grubu” olarak nitelenen grupta eleştirilen tek bir nokta vardı. o da vokalist Johan Liiva’ydı. Kimi eleştirmenler olayı “profesörlerin arasındaki bir stajyer” diye tanımlayıp, Liiva’nın vokal performansının grubun genel havasının çok altında olduğunu söylüyorlardı. Özellikle Stigmata albümünün kayıt dönemi sesi kısılan Liiva, bu albümde istediği performansı yansıtamamıştı. Tüm bu eleştiriler, Mike Amott’u da düşünmeye itti ve grup Johan Liiva ile yollarını ayırdı. Ayrılmanın ardından Johan Liiva: “gruptan ayrıldığıma üzgünüm tabi ama hayatımda ilk kez böylesine büyük bir grupta yer almış olduğum için çok mutluyum. onlara başarılar dilerim.” diyordu.
Vokalist aramak için verilen arada grup “Burning Japan” adlı ilk konser albümünü piyasaya sürdü. 2000 yılında çıkan bu albümde grup, dünyada en çok sevildiği ülke olan Japonya’daki hayranlarına unutulmaz bir konser veriyordu. Grup, eline ulaşan vokalist adayı kayıtlarını dinleyerek bir süre yeni vokalistini bulmaya çalışırken, Almanya’dan gelen bir kaset, grubun tüm gündemini değiştiriyordu.
“Kaydı dinledikten sonra, şarkı söyleyen kişinin isminin Angela olduğunu gördüm. kayıttaki vokalist bir kadındı, inanamadım. Bir kez daha dinledim ve ardından gruptaki diğer çocukları çağırıp onlara da dinlettim.” diyordu Mike Amott. Tüm grubu şok eden bu sesin sahibi, Alman bayan vokalist Angela Gossow’du. O sıralarda birkaç ufak grupta vokalistlik ve internetteki bazı metal sitelerinde editörlük yapan Angela, öylesine yolladığı kaydın ardından, hemen İsveç’e davet edildi ve birkaç prova sonrası grubun resmi üyesi oldu.
Grup yeni vokalistine kavuştuktan hemen sonra, 2002 yılında “Wages of Sin” albümüne imza attı. Aslında 2000 yılında tamamlanmış olan albüm, vokalist arayışı nedeniyle 2002’de piyasaya sürülebildi. Grup bu albümde de Studio Fredman’ı kullanırken, albümün miksajını dünyaca ünlü yapımcı Andy Sneap yapıyordu. Opeth ve Nevermore ile de pek çok başarılı albüm yaratan Sneap, “Wages of Sin” albümünü kusursuz bir ses kalitesine ve harika düzenlenmiş parçalarla dolu bir başyapıta dönüştürüyordu.
Grup Angela Gossow hamlesiyle adını büyük bir hızla duyurmaya başladı. Metal dünyasında sayılı olan kadın vokalistler, her daim metal basınının ilgisini çekmiştir. Aynı durum Angela’da da yaşandı ve Angela, birbiri ardına pek çok önemli müzik dergisinde kapak oldu ve bu sayede grup büyük bir reklam yaptı.
Albüm Japonya’da piyasaya çıktığı ilk hafta 22.000 satarak bir metal albümü için ulaşılması güç bir başarı elde etti. “Ravenous” parçasına klip de çekilen albümde özellikle Angela; pek çok müzik severin aklını başından alan vokaliyle, brutal vokal yapan binlerce erkeği gölgede bırakıyor, bir kadından çıkabileceğine inanılamayan harika bir performans sergiliyor, hatta pek çok Arch Enemy fanını da kendine aşık ediyordu.
Grup daha sonra cover ve bonus parçalarının yer aldığı “Rare & Unreleased” adlı CD’yi de katarak, çift CD’li bir “Wages of Sin” albümünü piyasaya sürdü. Bu ek CD içinde Judas Priest’ten “Starbreaker”, iron maiden’dan “aces high”, europe’dan “Scream Of Anger” coverlarının yanı sıra, “Lament of a Mortal Soul”, “Diva Satanica”, “Fields of Desolation’99”, “Damnation’s Way” ve “Hydra” gibi bonus parçaları ve “Ravenous” videosu da yer alıyordu. Bu sıralarda Japon Caparison firması, grubun gitaristlerinden Christopher’ın imzalı gitar serisini üretmeye başladı.
2003 yılına gelindiğinde, Amerika’yı, Uzak Doğu’yu ve Avrupa’yı defalarca turlayan grubun beşinci stüdyo albümü “Anthems of Rebellion” piyasaya çıkıyor ve çıktığı ilk hafta Century Media Records tarihinin en hızlı satan albümü haline geliyordu. Albümün kapak tasarımını, bir önceki albümde olduğu gibi Dark Tranquillity’den Niklas Sundin yapıyordu. Prodüktörlüğünü yine Andy Sneap’in yaptığı albümden “We Will Rise” parçasına da klip çekiliyordu. Digi-pack versiyonunda bonus bir DVD yer alıyor ve bu DVD’de, “Wages of Sin” turnesinde kaydedilen üç parçanın konser görüntüleri ve albümdeki üç parçanın da Dolby Digital 5.1 mix versiyonları yer alıyordu.
Tüm dünyada oldukça başarılı bir satış grafiği yakalayan grup bu albüm sonrası Amerika, Avrupa ve Japonya’da pek çok konser verdi. amerika’da “Dance of Death” turnesindeki Iron Maiden’ın alt grubu olarak turlayan ve ardından Avrupa’da da “Enemies of Reality” albümünün turnesindeki Nevermore ve “Death Cult Armageddon” albümünü tanıtan Dimmu Borgir ile turlayan Arch Enemy, 2003’ün tümünü ve 2004’ün de büyük bir kısmını yollarda geçirdi. 2004'te "Dead Eyes See No Future", 2005'te "Doomsday Machine" albümlerine imza attı. Arch Enemy'nin yedinci albümü olan “Rise of the Tyrant” ise Eylül 2007'de yayınlandı. Grup bu albümüyle halen “saf metal” yapan ender teknik gruplar arasında bulunmaktadır. Albüm satış rakamları göz önünde bulundurulduğunda, Arch Enemy Japonya’da en çok satan metal grubudur ve grup her Japonya turnesinde adeta krallar gibi karşılanmakta ve aşırı bir ilgi görmektedir.
Kariyerinde neredeyse on yılı dolduracak olan Arch Enemy , şu an itibariyle dünyanın en popüler ve en çok aranan metal grupları arasında yer alıyor. özellikle kadın vokal avantajını çok iyi kullanarak geniş kitlelere ulaşan Arch Enemy; grup üyelerinin üstün müzisyenlikleri ve yılların deneyimi Amott kardeşlerin parça yazımındaki başarısı ile, daha uzun yıllar metal dünyasının en çok konuşulan ve dikkat çeken gruplarından olmaya devam edecek.Grup,2009 yılı itibariyle The Root Of All Evil isimli bir albüm hazırlığındadır,albüm ekim ayında piyasaya çıkacaktır.Albümde yeni şarkıların yanı sıra vokalist Angela Gossow katılmadan önce yapılmış şarkıların yeni düzenlemeleri de yer alacaktır.

Stüdyo albümler EP'ler
  • 2002: Burning Angel
  • 2004: Dead Eyes See No Future
  • 2007: Revolution Begins
Konser albümler Toplama albümler
  • 2009: Manifesto of Arch Enemy
Konser videolar
  • 2006: Live Apocalypse
  • 2008: Tyrants of the Rising Sun
Alıntı:Wikipedi
king nothing - avatarı
king nothing
Ziyaretçi
31 Temmuz 2009       Mesaj #9
king nothing - avatarı
Ziyaretçi
Arch Enemy II by GIVEthemHORNS
Arch Enemy by Misery2005

Arch Enemy 3   Wacken 2006 by HellPig


Benzer Konular

12 Ocak 2013 / _EKSELANS_ Oyunlar
 D'arch
30 Ağustos 2008 / SatanpisT Taslak Konular