Arama

Kır Kurdu (Canis latrans)

Güncelleme: 24 Ekim 2010 Gösterim: 2.672 Cevap: 1
_Yağmur_ - avatarı
_Yağmur_
VIP VIP Üye
24 Ekim 2010       Mesaj #1
_Yağmur_ - avatarı
VIP VIP Üye
Kır Kurdu
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Sponsorlu Bağlantılar

800px Canis latrans walking
  • Bilimsel sınıflandırma
  • Alem: Animalia (Hayvanlar)
  • Şube: Chordata (Kordalılar)
  • Sınıf: Mammalia (Memeliler)
  • Takım: Carnivora (Etçiller)
  • Alt takım: Caniformia (Köpeğimsiler)
  • Familya: Canidae (Köpekgiller)
  • Oymak: Canini (Asıl köpekler)
  • Cins: Canis
  • Tür: C. latrans
  • Binominal adı Canis latrans, Say, 1823
  • Diğer adları Koyote


800px California Death Valley Coyote

Death Valley Milli park'da bir kır kurdu (Kaliforniya)



800px Coyote portrait

Kır kurdu



800px Coyote closeup

Kır kurdu (Canis latrans), köpekgiller (Canidae) familyasının Kuzey Amerika'da rastlanılan bir üyesi. Kısaca kurdun daha küçük bir versiyonu olarak da tarif edilebilir. Diğer bir adı olan Koyete Aztekçe Kóyotl kelimesinden gelmektedir.
Aynı Avrupa'da kızıl tilkilerde de izlenildiği gibi, Amerika'da da kır kurdunun büyük şehirlere girip şehir sokaklarında yaşamaya ayak uyduranlarının sayılarının son on yılda arttığı görülmektedir.

Özellikleri

Kır kurdu 110 cm uzunluğa, 50 cm boyuna ve 9-22 kg ağırlığa ulaşır (ortalama 14 kg). Tüylerinin rengini kesin olarak belirlemek kolay değildir; sarı-kahverengi ve gri-kahverengi tonları arasında değişir. Ama boğazı ve göğsü daima beyazdır.
Dış görünümü ile ilk bakışda kurta benzetilsede, ikisini ayrıt etmek o kadar zor değildir. Kır kurdu kurttan daha küçük ve daha zayıftır, çenesi daha ince, kulakları daha büyük ve bacakları daha kısadır. Çoğunlukla yere yakın tuttuğu gür tüylü kuyruğu da kır kurdu için tipik bir dış özelliktir.

Yaşam alanı ve dağılımı

Kır kurtları tüm Kuzey Amerika'da, Kanada'nın ve Alaska'nın kuzeyinden, Meksiko ve Kosta Rika'ya kadar yaygındır. Birçok farklı yaşam alanlarına ayak uydurmuşdur. Ormanların derinliklerinde de, açık alanlarda da yaşayabilir.

Beslenme

Amerikalılar kır kurdunu genelde "leş yiyici" olarak görürler. Gerçekten leş yiyor olsa da, aslında beslenmesinin en büyük kısmını kendi avladığı hayvanlar oluşturur. Avladığı hayvanlar %90'ı fare ve tavşanlardır. Bunların yanında çok nadir olarak kuş, yılan veya tilki de avlayabilir. Geyik gibi büyük hayvanlar sadece hasta veya yaralı oldukları zaman ve kendi sürülerinden bu halde uzak kaldıkları zaman bir kır kurdu sürüsü tarafından dize getirilebilirler. Meyve ve böğürtlen gibi bitkisel besinlerle de beslenirler. Yerleşim yerlerinin yakınlarında çöp tenekelerini karıştırıp içinde yenilebilecek şeyler ararlar.

Yaşam şekli

Sosyal davranışı kurtda olduğu kadar gelişmiş değildir. Ama daima yalnız yaşadığı da tam olarak söylenememektedir. Kır kurtları bazen bir çift olarak, bazen de birbirlerine fazla bağlı olmıyan kardeş hayvanlardan oluşan kücük grubların içinde görülebilir. Ama en sık rastlanılanlar yalnız gezenlerdir.

Üreme
Dişileri 60 gün süren ve çoğunlukla Nisan-Mayıs aylarında gerçekleşen bir gebelikten sonra 4-6 yavru dünyaya getirir. Ömürleri ortalama 6 yıl kadar olur. Erkek kır kurdu, dişi ile birlikte yavruları besler. Sonbahara doğru yavrular kendilerine ait bir av bölgesi ararlar, ama annelerinden 15 km'den fazla uzaklaşmazlar. Bir yaşına vardıklarında çiftleşme olgunluğa ulaşırlar.

Ayrıca

Kır kurdu yaşam şekli ile Afrika-Asya çakallarının yaşam şekli arasında birçok benzerlikler vardır.
Köpeklerle çiftleşip türeyebilirler. Ara sıra köpek ile kır kurdu karışımından oluşmuş melezlere rastlanılır. Kuzey Amerika!da bu melezlere Koydog denir.
Amerika'da kurdun insanlar tarafından çoğu bölgelerde ortadan kaldırılması kır kurtlarının fazlalaşmasına yol açmıştır. Kır kurdu böylece en büyük düşmanından kurtulmuşdur. Çünkü kurtun av hayvanları listesinde kır kurdu da vardır. Kır kurtlarının sayısını tekrar azaltmak için yapılan dev avlama kampanyaları, istenen etkiyi getirmemiştir. Böylece fazlalaşmaya devam etmekte ve hatta artık büyük şehirlere girip yerleşmektedirler. 2006 yılının nisan ayında, son Amerikan büyük şehiri olarak, başkent Washington D.C.'de kır kurtları tarafından "feth edilmiştir".

Mitoloji

Kuzey Amerika'nın birçok yerli mitolojilerinde kır kurdu önemli bir rol oynamaktadır. Bu mitlerde daima kurnaz dolandırıcı olarak tarif edilir.
"İnşallah"derse Yakaran..."İnşa" eder YARADAN.
CenneT-ul Meva - avatarı
CenneT-ul Meva
Ziyaretçi
24 Ekim 2010       Mesaj #2
CenneT-ul Meva - avatarı
Ziyaretçi
VAHŞİ ŞARKICILAR: KIR KURTLARI

Sponsorlu Bağlantılar
KIR KURDU» (Canis lat. rans), Birleşik Amerika'nın batı bölgelerinde akşamları şarkı söyler. Güneş battıktan sonra ininden çıkarak kendine bir tepecik bulur. Burada tek başına veya soydaşlarıyla oturarak serenada başlar. Bir tek hayvan, kesik havlama, inleme ve sessiz gece havasında çok uzaklardan duyulabilen uluma gibi bağrış serisini tamamlamaya çalışırken, bütün bir sürü hissini uyandırabilir. Kır kurdu bu törenden hiçbir akşam vazgeçmez.
Kır kurdu, şarkısından ziyade, sürülere büyük zarar verdiğine çobanlar tarafından inanıldığı için, bol miktarda avlanır. Halbuki hayvanın bu kötü şöhreti yersizdir. Uzmanlar, kır kurdu'nun sanıldığından çok daha az evcil hayvan öldürdüğü sonucuna varmışlardır. Esasen bol sayıda kemirici hayvan öldürdüğünden, zarardan çok faydası vardır. Saatte 70-75 kilometre hızla koşabilen kır kurdu, ada tavsanma yetişebilecek kadar hızlı tek memelidir. Bundan dolayı daha ağır koşan kemirgenler ona kolaylıkla yem olurlar.
Kır kurdu, tavşanlarla kemirgenlerden başka, kuş, sürüngen, böcek ve leş de yer. Başka köpekler gibi yiyecek depo eder. Balığa bile çıkar. Kır kurtlarının yiyecek rejimi ile ilgili başka bir ilginç nokta, meyva ve sebze yemesidir.
Bu hayvan bir arkadaşla birlikte geyiklere de saldırır' ve bazen onları yere yıkar. Fakat bazen de bu avların keskin toynakları ve boynuzları kır kurdu'nu yenilgiye ve ölüme sürükler. Daha iri akrabası olan kurda da göz kulak olmak zorundadır. Zira bozkurt, kır kurdunu yiyecek olarak çok sever.


Kır kurtları ailelerini nasıl yetiştirirler:
Kır kurtlan da genel olarak öbür kurtlar gibi, eşlerini ölünceye kadar beraber kalmak üzere seçerler. Fakat eşlerden biri ölecek olursa, öbürü kendine başka bir eş bulur. Çiftleşme mevsimi çoğu zaman şubat ise de sıcak bölgelerde daha erken başlar.
Dişi, çiftleşmeden iki ay sonraki doğuma pek az kala eşinin de yardımıyla yavruları için bir in seçer. Bu, bir mağara, kayaların arasındaki tabiî bir sığınak, bir ağaç kovuğu veya yerin altında kazılmış bir oyuk olabilir. Yavruların bu ini çırçıplaktır, yatak görevi görecek yaprak veya ot yoktur. Kır kurdu çiftçi yer altında bir in kazacak olursa yerin 7,5-9 metre altındaki odaya inen ek tüneller açar. Odanın tavanında bir de hava deliği vardır. İki kır kurdu bundan sonra odaya yerleşirler.
Fakat erkek kır kurdu, yavruların doğumundan birkaç gün önce inden ayrılıp kendine o yakınlarda başka bir yuva bulmak zorundadır. Eşi asıl iride kalıp genel olarak altı yavru dünyaya getirir. Yavru sayısının dokuza kadar da çıktığı görülmüştür.
Yavrular küçükken, annenin etrafta dolaşacak vakti yoktur. Ailenin yiyeceğini getirmek babaya düşer. Baba bu durumda dahi ine girmeyerek her gün avladığı tavşanları, fareleri ve sıçanları inin ağzına bırakır. Bazen sindirilmiş gıda da kustuğu olur. Yavrular sütten keildiği zaman, annenin de onlara kusulmuş yiyecek getirdiği olur. Yavrular büyüdükçe, onların karınlarını doyurmak anneyle babanın bütün vaktini alır.
Yavrular altı haftalık olunca, dışarıda gezmeye ve oynamaya başlarlar, fakat iki aylık oluncaya kadar ava katılmalarına izin verilmez. Bu devrede baba da ine serbestçe girer çıkar. Anne için yavrulara avlanmayı öğretmek görevi başlar. Anne ile baba yavrularını gitgide daha uzun yola götürerek onlara kendi sıçanlarını, sincaplarını ve bunlara
benzer hayvanları yakalamanın usullerini öğretirler.
Genç kır kurtları aynı yılın sonbaharında inden ayrılıp uzak alanlarda talihlerini denemeye hazırdırlar. Başka kır kurtlarının işgalinde olmayan bir bölge bulana kadar bazen 150 -160 kilometre yol almaları gerekir. Genç kır kurtları tecrübe sizliklerinden düşmanlarına kolay kurban olurlar. Birçokları da yeni bölgelerine yerleşemeden açlıktan ve yorgunluktan ölürler. On üç yıl bir kır kurdu için oldukça uzun bir hayat sayılır.
Kır kurtları bazen evcil köpeklerle eiftleşirler. Melezler evcil köpeklerin uysal karakterinden yoksun olduğundan, terbiye edilmeleri kolay değildir.
Genellikle açık ovaların, kırların ve çöllük bölgelerin hayvanı olan kır kurdu'nun bazen ormanlara da girdiği görülmüştür. Bu hayvana Kuzey Amerika'nın batı ve orta bölgelerinde raslanılır.
Bozkurdun yarısı iriliğindeki bu yabani köpek, kalın ve uzun tüylü kürkü, sivri kulakları ve siyah uçlu uzun ve tüylü kuyruğuyla güzel ve zarif bir hayvandır. Kürkü grimsi veya koyu sarı renktedir. Vücudunun alt yüzü ise beyaza yakındır. Yetişkin kır kurdu omuz hizasında 52 - 53 santim boyundadır, ağırlığı da 10 -15 kilo arasıdır. Uzunluğu, üçte biri kuyruk olmak üzere 120 santime yakındır.


Benzer Konular

29 Ağustos 2010 / _Yağmur_ Zooloji
24 Nisan 2009 / bi quan Taslak Konular
29 Ağustos 2010 / _Yağmur_ Taslak Konular
24 Eylül 2009 / asla_asla_deme Taslak Konular