Önemli İcatlar - Yüksek Fırın
VIP VIP Üye
Yüksek fırın
MsXLabs & Morpa Genel Kültür Ansiklopedisi & Vikipedi
Metal cevherlerini (çoğunlukla demir cevheri) işlemekte kullanılan dikey izabe fırını.
Demir cevherini demire ya da pik demire indirgemekte, aynı amaçla kurşun, kalay ve bakır için de kullanılan ve yanma olayının yüksek basınçlı, sıcak hava kütlesi aracılığıyla gerçekleştirildiği sanayi fırını. Silindir biçiminde ve düşey bir fırındır. Modern yüksek fırınlar 10 metre çapında, 30 metre yüksekliğindedir. Günlük üretim kapasiteleri 1.800 ton kadar olabilir. En üste demir oksit cevheri, alta da kok kömürü ve kireçtaşı yerleştirilir. Kokun yanmasıyla ısı elde edilir ve karbon monoksit gazı açığa çıkar.
Bu gaz, cevheri demire indirger. Kireçtaşı, ısı etkisiyle bozunur, kül ve öteki yabancı maddelerle birleşerek ergimiş demir üzerinde yüzen cürufu oluşturur. Sıcak gazlar üstten çıkarken yakılarak fırına giren havanın ön ısıtmasını sağlar.
Cevher ve yakıt fırının tavanından kesintisiz bir şekilde eklenirken, hava ise fırının alt kısmından üflenir. Bu sayede kimyasal tepkimeler maden cevherinin fırında tavanından tabanına doğru hareket ettiği bütün süre boyunca gerçekleşir. Fırındaki işlemin ürünleri fırının alt kısmında toplanan ergimiş metal ve curuf ile üst kısmından salınan baca gazıdır.
En geniş tanımı ile yüksek fırınlar cevherin yakıtla doğrudan temas halinde olduğu izabe üniteleridir. Bu tanıma göre yansımalı fırınlar (İng: reveberatory furnace) haricinde kalan bütün demirci ocakları (İng: bloomery), kalay üfleme ocakları (İng: blowing house) ve tarihte kurşun izabesinde kullanılan izabe değirmenleri (İng: smeltmill) bir yüksek fırındır. Ancak günümüzde yüksek fırın terimi çelik üretiminde bir ara ürün olan pik demir elde edilen fırınlar için kullanılmaktadır.
Tarihçe
MÖ 5. yüzyıldan itibaren Çin'de kullanılan yüksek fırınların Avrupa'da kullanımı ise Orta Çağ’ın Zirve Dönemine rastlar. Valonya'nın (Belçika) Namur bölgesinde 15.yy'da görülen metodun İngiltere'de yerini alması 1491 yılındadır. Bu dönemde tüm yüksek fırınlarda yakıt olarak odun kömürü kullanılmıştır. Daha verimli bir yakıt olan kokun, Abraham Darby'nin araştırmaları sonucunda, odun kömürünün yerini alması 1709 yılını bulmuştur. 1828 yılında James Beaumont Neilson'un geliştirdiği basınçlı üfleme havasını (İng: blast) önısıtma yöntemi yüksek fırınların verimi arttıran çalışmalardandır.
Türkiye
Türkiye'de 8 adet yüksek fırın bulunur. Yüksek fırınlara üretimlerinin artması için doğurganlık özelliği nedeniyle kadın isimleri verilir. İskenderun Demir-Çelik Fabrikası'nda Cemile, Ayfer,Gönül isimlerinde 3 adet, Ereğli Demir-Çelik Fabrikası'nda Ayşe ve Atatürk'ün annesinin adının verildiği Zübeyde olmak üzere iki adet, Karabük Demir-Çelik Fabrikası'nda ise Fatma (1939-Türkiye'nin ilk Yüksek Fırını), ZeynepÜlkü (1962) olmak üzere 3 adet ve toplam 8 adet yüksek fırın mevcuttur.
Kardemir 4. Yüksek Fırın projesine 2007 Ocak ayında başlamış olup bir Çin firması ile ortak yürüttüğü bu projeyi 2008 Şubat ayında bitirmeyi planlamaktadır. İsdemir 4. Yüksek Fırın projesini bir Çin firmasına vermiş ve inşaatını başlatmıştır. Erdemir 2007 Ayşe'nin yerini alacak yeni bir yüksek fırın yapımına başlamış olup. Fırın 2008 ilk çeyreğinde devreye girecektir. Bu fırının en önemli özelliği mühendislik, imalat ve montajının tamamen yerli imkânlarla yapılmış olmasıdır. Türkiye deki ilk şarj konveyörü beslemeli Yüksek Fırın olacaktır.
Cevherden üretim yapmanın bir metodu olan Yüksek Fırın prosesi,maliyetleri düşürerek daha ucuza çelik elde etmeyi mümkün kılmaktadır. Yüksek fırın adetlerinin artması durumunda çelik fiyatları düşeceğinden ülke sanayisinin rekabet gücü artar. İsdemir 2006 da 3 nolu yüksek fırınında büyük bir modernizasyon yapmıştır. Bu modernizasyonla fırına çansız tepe ekipmanı monte edilmiş, soğutma plakaları ve tuğlaları yenilenmiş, otomasyon sistemi modernize edilmiştir. Diğer fırınların yenilenmesi için bir deneme olan bu proje başarı ile 13 Şubat 2007'de tamamlanmıştır.
MsXLabs & Morpa Genel Kültür Ansiklopedisi & Vikipedi
Sponsorlu Bağlantılar
Bir yüksek fırın kompleksi. Fırının kendisi çelik konstrüksyonun içinde yer almaktadır. (Sestao, İspanya)
Metal cevherlerini (çoğunlukla demir cevheri) işlemekte kullanılan dikey izabe fırını.
Demir cevherini demire ya da pik demire indirgemekte, aynı amaçla kurşun, kalay ve bakır için de kullanılan ve yanma olayının yüksek basınçlı, sıcak hava kütlesi aracılığıyla gerçekleştirildiği sanayi fırını. Silindir biçiminde ve düşey bir fırındır. Modern yüksek fırınlar 10 metre çapında, 30 metre yüksekliğindedir. Günlük üretim kapasiteleri 1.800 ton kadar olabilir. En üste demir oksit cevheri, alta da kok kömürü ve kireçtaşı yerleştirilir. Kokun yanmasıyla ısı elde edilir ve karbon monoksit gazı açığa çıkar.
Bu gaz, cevheri demire indirger. Kireçtaşı, ısı etkisiyle bozunur, kül ve öteki yabancı maddelerle birleşerek ergimiş demir üzerinde yüzen cürufu oluşturur. Sıcak gazlar üstten çıkarken yakılarak fırına giren havanın ön ısıtmasını sağlar.
Cevher ve yakıt fırının tavanından kesintisiz bir şekilde eklenirken, hava ise fırının alt kısmından üflenir. Bu sayede kimyasal tepkimeler maden cevherinin fırında tavanından tabanına doğru hareket ettiği bütün süre boyunca gerçekleşir. Fırındaki işlemin ürünleri fırının alt kısmında toplanan ergimiş metal ve curuf ile üst kısmından salınan baca gazıdır.
En geniş tanımı ile yüksek fırınlar cevherin yakıtla doğrudan temas halinde olduğu izabe üniteleridir. Bu tanıma göre yansımalı fırınlar (İng: reveberatory furnace) haricinde kalan bütün demirci ocakları (İng: bloomery), kalay üfleme ocakları (İng: blowing house) ve tarihte kurşun izabesinde kullanılan izabe değirmenleri (İng: smeltmill) bir yüksek fırındır. Ancak günümüzde yüksek fırın terimi çelik üretiminde bir ara ürün olan pik demir elde edilen fırınlar için kullanılmaktadır.
Tarihçe
MÖ 5. yüzyıldan itibaren Çin'de kullanılan yüksek fırınların Avrupa'da kullanımı ise Orta Çağ’ın Zirve Dönemine rastlar. Valonya'nın (Belçika) Namur bölgesinde 15.yy'da görülen metodun İngiltere'de yerini alması 1491 yılındadır. Bu dönemde tüm yüksek fırınlarda yakıt olarak odun kömürü kullanılmıştır. Daha verimli bir yakıt olan kokun, Abraham Darby'nin araştırmaları sonucunda, odun kömürünün yerini alması 1709 yılını bulmuştur. 1828 yılında James Beaumont Neilson'un geliştirdiği basınçlı üfleme havasını (İng: blast) önısıtma yöntemi yüksek fırınların verimi arttıran çalışmalardandır.
Türkiye
Türkiye'de 8 adet yüksek fırın bulunur. Yüksek fırınlara üretimlerinin artması için doğurganlık özelliği nedeniyle kadın isimleri verilir. İskenderun Demir-Çelik Fabrikası'nda Cemile, Ayfer,Gönül isimlerinde 3 adet, Ereğli Demir-Çelik Fabrikası'nda Ayşe ve Atatürk'ün annesinin adının verildiği Zübeyde olmak üzere iki adet, Karabük Demir-Çelik Fabrikası'nda ise Fatma (1939-Türkiye'nin ilk Yüksek Fırını), ZeynepÜlkü (1962) olmak üzere 3 adet ve toplam 8 adet yüksek fırın mevcuttur.
Kardemir 4. Yüksek Fırın projesine 2007 Ocak ayında başlamış olup bir Çin firması ile ortak yürüttüğü bu projeyi 2008 Şubat ayında bitirmeyi planlamaktadır. İsdemir 4. Yüksek Fırın projesini bir Çin firmasına vermiş ve inşaatını başlatmıştır. Erdemir 2007 Ayşe'nin yerini alacak yeni bir yüksek fırın yapımına başlamış olup. Fırın 2008 ilk çeyreğinde devreye girecektir. Bu fırının en önemli özelliği mühendislik, imalat ve montajının tamamen yerli imkânlarla yapılmış olmasıdır. Türkiye deki ilk şarj konveyörü beslemeli Yüksek Fırın olacaktır.
Cevherden üretim yapmanın bir metodu olan Yüksek Fırın prosesi,maliyetleri düşürerek daha ucuza çelik elde etmeyi mümkün kılmaktadır. Yüksek fırın adetlerinin artması durumunda çelik fiyatları düşeceğinden ülke sanayisinin rekabet gücü artar. İsdemir 2006 da 3 nolu yüksek fırınında büyük bir modernizasyon yapmıştır. Bu modernizasyonla fırına çansız tepe ekipmanı monte edilmiş, soğutma plakaları ve tuğlaları yenilenmiş, otomasyon sistemi modernize edilmiştir. Diğer fırınların yenilenmesi için bir deneme olan bu proje başarı ile 13 Şubat 2007'de tamamlanmıştır.
"İnşallah"derse Yakaran..."İnşa" eder YARADAN.
