Arama

Piraziz - Giresun

Güncelleme: 15 Şubat 2012 Gösterim: 1.642 Cevap: 0
GüNeSss - avatarı
GüNeSss
Ziyaretçi
15 Şubat 2012       Mesaj #1
GüNeSss - avatarı
Ziyaretçi
Piraziz - Giresun
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Piraziz, Giresun ilinin bir ilçesidir.Eski İsmi Abdal (Abdal Musa dan veya Yöreye yakın Güvenç Abdal/Kargın ocağından Şeyh İdris ve Pir Aziz'den geldiği sanılmaktadır. (dteyalı için bilgi Ankara Ünv.Hacı Bektaşi Veli araştırma Ens.)
Sponsorlu Bağlantılar

Tarihi
Selçuklu İmparatorluğu, döneminde Piridede-Abdal adında biri(Muhtemelen Abdal Musa veya onun müridlerinden) tarafından kurulmuştur. Bazı kaynaklar ilk 1869 yılında yerleşim yeri olarak kurulduğu söylensede ilçenin tarihinin daha eski olduğu sanılmaktadır. Zira daha eski tarihli yabancı haritalarda Abdal şeklinde yazılı olarak ilçe gösterilmektedir. Bilindiği üzere karadeniz yöresindeki Abdallar Alevi Türkmenler Olup Gürgentepe Ocağında Güvenç Abdal Pirlerine bağlıdırlar. İlçenin adının bu şekilde Abdallar,Pirler-Azizler yurdu anlamına da geldigi söylenir.
Ordu ile Bulancak arasında, sahilde bugün bir ilçe merkezi olan Piraziz'in 1455-1485'lerde Karahisar-ı Şarki (Şebinkarahisar) Sancağına bağlı Pazarsuyu kazasının Bozat divanına bağlı Bölük-i Şeydi Ali Kethüda ile Bendehura bağlı Bölük-i Davut Nahiyesi Pazarsuyu Kazasına bağlı Bozat Nahiyesi haline gelmiştir. Bölgenin Merkezinin daha sonra Kuzeye doğru inerek Bendehur - Piraziz Köyü - Eren Köyü arasında değişerek Piraziz nahiyesi adını aldığı görülmüştür. Geçmişte Bulancak ilçesine bağlı belde olan Piraziz'in halk arasındaki adı Abdal'dır. Bozat adında bir belde teşkilatı vardır.

Coğrafya
Doğu Karadeniz kıyı şeridinde, Ordu ile Giresun il sınırında kurulu olan, Piraziz'in toplam yüz ölçümü 130 km2 dir. Doğusu Bulancak ilçesi, Batısı Ordu ili ve kuzeyde Karadeniz ile çevrilidir.
Yeryüzü şekilleri olarak derin vadiler ve dik kıyılar çok geniş yer kaplar. Yüksek kesimlerindeki bir kısım yayla düzlükleri hariç düzlük arazi azdır. Bölgedeki başlıca önemli dereler, Domuzderesi, Piraziz Deresi, Kelekderesi, Çayırağzı Deresi'dir. Önemli tepeleri arasında, Boztepe, Veli tepesi, Evliya tepesi, Kafa tepesi, Ümitdolu tepesi, Kaleyeri tepesi, Hasandede Tepesi, Göynük tepesi, Danalık tepesi Dıfrıl tepesi, Acut tepesi sayılabilir.
Bitki örtüsü olarak 600 m. yüksekliğe kadar fındık, kızılağaç, kavak, kayın, karaağaç, kestane, kiraz, gürgen ve ceviz ağaçları bulunur. Eğrelti otu (Aşk Merdiveni), ısırgan, yonca, asma, orman gülü ve benzeri bitki türleri de yaygındır.
İlçede, ekilip dikilebilir alanların çoğunda fındık, bir kısmında çay yetiştirilmektedir. Diğer kısımların çoğunluğu orman ve çayır ve mera alanı bulunur.
İklim tipik Karadeniz ikliminin bütün özelliklerini taşımaktadır. Her mevsim yeterince yağış almaktadır. Yüksek kesimlerinde kış mevsiminde biraz daha fazla kar yağışı olur.
Bölgede bulunan bir belediye, 19 köy ve ilçe merkezinde bulunan 9 mahallenin, 1997'yılı nüfus sayımı sonucuna göre, toplam nüfus 15.167 olup, ilçe merkezinin nüfusu 7.357 ' dır. İlçede bulunan köylerden ilçe merkezine ve diğer şehirlere çok fazla göç yaşanmış olup, halen devam etmektedir. Bu göç olayından dolayı ilçenin nüfusu sürekli azalmakta.

Ekonomi
İlçenin dışarı ile bağlantıları kara yolu ile olup, Ordu - Giresun 010 nolu Devlet karayolu ulaşımda kullanılmaktadır. İlçe Karadeniz kıyısında olmasına rağmen liman olmaması dolaysı ile deniz yolu kullanılmamaktadır. İlçenin tüm köylerinde yol olup bu yolların tamamı sıtabilize ve ham yoldur. Son yıllarda betonlaşma çalışmaları sürdürülmektedir.
Ekonomik yapı çoğunlukla fındık tarımına, hayvancılığa, balıkçılık, arıcılık ve ormancılığa dayanır. Fındığın yanı sıra, halk kendi ihtiyacını karşılamak amacıyla mısır, sebze, meyve ve çay tarımı da yapmaktadır.
Deniz balıkçılığı yanında son yıllarda alabalık yetiştiriciliği de büyük gelişme göstermiştir. Ayrıca arıcılık son yıllarda önemli bir gelişme göstermiş tır.
İlçede 4 adet fındık kırma fabrikası mevcuttur. Bunun yanı sıra fiskobirliğin çeşitli fındık kırma değirmenler bulunmaktadır. İlçe merkezinde turistlik amaçlı iki otel vardır. Avize atölyeleri ve ilçeye canlılık kazandıran özel ihracat şirketleri bulunmaktadır.

Turizm
Doğa turizmi yönünden büyük bir potansiyele sahip olan ilçede güzel kumsal sahiller bulunmasına rağmen, İlçede Turizm çok gelişmemiş olup ekonomiye bir katkısı yoktur. Daha çok iç turizm hakimdir. Yayla turizminin dışında turizm amaçlı herhangi bir faaliyet yaygın değildir.
Önemli tarihi ve doğal eserleri bakımından; Bey Konağı, Ayıkaşı Mahallesinde bulunan Bendehor Kalesi, Pir-Aziz türbesi, Şeyh İdris takkesi, Kozlar Kalesi, Gökçeali Köyünde Şeyh İdris'e ait 2 adet türbe, Akçay Köyünde Hasandede Mezarı sayılabilir.

Yaylacılık
İlçede yaylacılık çok gelişmiştir. Eskiden bölge halkı hayvan otlatmak için yaylaya göç etmekte iken son yıllarda, Temiz dağ havası alarak dinlenmek ve çeşitli yayla şenliklerine katılarak eğlenmek için yaylaya çıkmaktadır.
Önceden yaylaya yürüyerek gidilirken; ulaşımın sağlanması ile otomobiller ile bu yaylalara üç-dört saatte gidilip gelinmektedir. Yöre halkının çıktığı yaylalarda Haziran, Temmuz aylarında çeşitli şenlikler düzenlenmektedir.

Örf ve Adetler
İlçe Örf ve Adet bakımından Giresun yöresine benzerlik göstermektedir.Oğuz/Türkmen/Çepni Türklerine has Gelenekler yaşatılmaya çalışılmaktadır.Aslen Alevi olan Çepnilerin önemli bir bölümü asimile olarak sünni olsa da yüksek köylerde Çepni gelenekleri devam etmektedir. Geleneksel giysiler halk tarafından özel günlerde giyilmekte. Eski geleneklere göre yaylacılık ve yayla şenlikleri sürdürülmektedir.Adını Hacı Bektaş Veli den alan Bektaş yaylası İlçe halkı tarafından da kullanılan en önemli yayladır.

Benzer Konular

11 Şubat 2012 / Hi-LaL Türkiye Coğrafyası
11 Eylül 2008 / Bia Taslak Konular
10 Temmuz 2012 / GüNeSss Türkiye Coğrafyası