Ziyaretçi
Arama
Parfüm Nedir?
Güncelleme: 28 Kasım 2015 Gösterim: 3.403 Cevap: 2
Ziyaretçi
19 Mart 2008
Mesaj #1
13 Nisan 2013
Mesaj #2
VIP Never Say Never Agaın
Parfüm , 4000 Yıl Önce Sümerler Tarafından Geliştirildi
Sümerler, dünyada ilk damıtma ve ekstraksiyon tekniklerini geliştiren medeniyettir. Bu tekniklerle güzel kokulu bitkilerin özünü çıkarmayı keşfettiler.
Parfümden Önce Güzel Kokulu Tütsüler Kullanılırdı
Ateşin keşfinden sonra ağaç ve çalıları yakan insanlar bazı bitkilerin güzel kokular yaydığını fark etti. Ancak bu ağaç ve bitkileri tanıyıp onlardan tütsü yapmaları uzun yıllar aldı. Çinliler’in Neolitik Dönem’de (Yeni Taş Devri) tütsü yakmayı bildiği ve M.Ö. 2.000’den itibaren de dinsel amaçla yaktıkları biliniyor. Tarçın ve günlük ağacından yaptıkları tütsüleri yaktıklarını gösteren belgeler var. Tütsü yakmayı Çinliler’den öğrenen Hintli ve Mısırlılar için tütsü, günlük yaşamın parçası olmuştu. Mısır’da 6-7 bin yıllık mezarlarda tütsü yapmakta kullanılan ağaç reçineleri bulundu. Babilliler de tütsü kullanırdı. Tütsü, Çinliler’den sonra diğer kültürler tarafından da dinsel amaçla, hastalık tedavisinde ve kötü ruhları uzaklaştırmak için kullanıldı. Tütsü yaygınlaştıktan sonra insanlar çiçek, bitki ve ağaçlardaki güzel kokulu özleri çıkarmanın yollarını da aramaya başladı.
Dünyanın en eski damıtma cihazı (Sümerler- M.Ö. 3500)
Sponsorlu Bağlantılar
Parfümden Önce Güzel Kokulu Tütsüler Kullanılırdı
Ateşin keşfinden sonra ağaç ve çalıları yakan insanlar bazı bitkilerin güzel kokular yaydığını fark etti. Ancak bu ağaç ve bitkileri tanıyıp onlardan tütsü yapmaları uzun yıllar aldı. Çinliler’in Neolitik Dönem’de (Yeni Taş Devri) tütsü yakmayı bildiği ve M.Ö. 2.000’den itibaren de dinsel amaçla yaktıkları biliniyor. Tarçın ve günlük ağacından yaptıkları tütsüleri yaktıklarını gösteren belgeler var. Tütsü yakmayı Çinliler’den öğrenen Hintli ve Mısırlılar için tütsü, günlük yaşamın parçası olmuştu. Mısır’da 6-7 bin yıllık mezarlarda tütsü yapmakta kullanılan ağaç reçineleri bulundu. Babilliler de tütsü kullanırdı. Tütsü, Çinliler’den sonra diğer kültürler tarafından da dinsel amaçla, hastalık tedavisinde ve kötü ruhları uzaklaştırmak için kullanıldı. Tütsü yaygınlaştıktan sonra insanlar çiçek, bitki ve ağaçlardaki güzel kokulu özleri çıkarmanın yollarını da aramaya başladı.
Dünyanın en eski damıtma cihazı (Sümerler- M.Ö. 3500)
Sümerler Damıtma ve Ekstraksiyon Cihazlarıyla Parfüm Üretti
Parfüm yapmak, Sümerler’in damıtma ve ekstraksiyon tekniklerini keşfi sayesinde gerçekleşti. Sümerler, damıtma cihazını M.Ö. 3.500’de kullanıyordu. Bu cihaz çift dudaklı seramik bir saksıya benziyordu. İçine şarap konulup kapağı kapatıldıktan sonra alttan ısıtılan cihazın, üstteki iki dudağı arasında damıtılmış alkol toplanıyordu. Şarabın içine kuru çiçek konulup birlikte damıtılarak alkolle karışık halde bitki esansı elde edilebiliyordu. Ekstraksiyon cihazı da damıtma cihazı gibi çift dudaklı bir saksıya benziyordu ve iki dudak arasında saksının içine doğru açılmış 5-6 delik vardı. Cihazın içine şarap veya bira konulduktan sonra kuru çiçek veya kokulu ağaç kabukları cihazın iki dudağı arasına yerleştirilirdi. Kapağı kapatılan cihaz alttan ısıtılınca buharlaşan alkol kapağa çarpıp sıvılaşarak iki dudak arasındaki çiçek veya kabuktaki kokulu yağları (esansiyel yağ) çözüyordu. Alkolde çözülen kokulu yağlar iki dudak arasındaki delikten kabın içine akıyordu. Alttan ısınan alkol tekrar buharlaşıp aynı işlemi defalarca tekrarladığı için çiçek veya kabuktaki kokulu yağın tamamına yakını alkolde çözünüp kabın içinde birikiyordu. Kabın içinde biriken kokulu yağ, olduğu gibi veya alkolü uçurulduktan sonra parfüm olarak kullanılmaktaydı. Ancak Sümerler önceleri parfümü güzel kokmak için değil vücutlarını yağlamak için kullandı. Çünkü kokulu yağların kötü ruhları uzaklaştırıp kendilerini güçlendireceğine inanıyorlardı. Parfümlerle ölülerin de vücudu yağlanırdı.
Yazılı kayıtlarda adı geçen dünyanın en eski parfüm yapımcısı, M.Ö. 2. bin yılda yaşamış olan Tapputi adlı Babilli bir kadın kimyacıdır. Yaklaşık 4 bin yıl önceden kalan başka bir parfüm atölyesi ve damıtma cihazları 2005’te Kıbrıs’ın kuzeyindeki Pyrgos kasabasında bulundu.
Mısır’da nilüfer çiçeği parfümü yapan kadınlar
Fransa Kralı XV. Louis (1710-1774)
Parfüm yapmak, Sümerler’in damıtma ve ekstraksiyon tekniklerini keşfi sayesinde gerçekleşti. Sümerler, damıtma cihazını M.Ö. 3.500’de kullanıyordu. Bu cihaz çift dudaklı seramik bir saksıya benziyordu. İçine şarap konulup kapağı kapatıldıktan sonra alttan ısıtılan cihazın, üstteki iki dudağı arasında damıtılmış alkol toplanıyordu. Şarabın içine kuru çiçek konulup birlikte damıtılarak alkolle karışık halde bitki esansı elde edilebiliyordu. Ekstraksiyon cihazı da damıtma cihazı gibi çift dudaklı bir saksıya benziyordu ve iki dudak arasında saksının içine doğru açılmış 5-6 delik vardı. Cihazın içine şarap veya bira konulduktan sonra kuru çiçek veya kokulu ağaç kabukları cihazın iki dudağı arasına yerleştirilirdi. Kapağı kapatılan cihaz alttan ısıtılınca buharlaşan alkol kapağa çarpıp sıvılaşarak iki dudak arasındaki çiçek veya kabuktaki kokulu yağları (esansiyel yağ) çözüyordu. Alkolde çözülen kokulu yağlar iki dudak arasındaki delikten kabın içine akıyordu. Alttan ısınan alkol tekrar buharlaşıp aynı işlemi defalarca tekrarladığı için çiçek veya kabuktaki kokulu yağın tamamına yakını alkolde çözünüp kabın içinde birikiyordu. Kabın içinde biriken kokulu yağ, olduğu gibi veya alkolü uçurulduktan sonra parfüm olarak kullanılmaktaydı. Ancak Sümerler önceleri parfümü güzel kokmak için değil vücutlarını yağlamak için kullandı. Çünkü kokulu yağların kötü ruhları uzaklaştırıp kendilerini güçlendireceğine inanıyorlardı. Parfümlerle ölülerin de vücudu yağlanırdı.
Yazılı kayıtlarda adı geçen dünyanın en eski parfüm yapımcısı, M.Ö. 2. bin yılda yaşamış olan Tapputi adlı Babilli bir kadın kimyacıdır. Yaklaşık 4 bin yıl önceden kalan başka bir parfüm atölyesi ve damıtma cihazları 2005’te Kıbrıs’ın kuzeyindeki Pyrgos kasabasında bulundu.
Mısır’da nilüfer çiçeği parfümü yapan kadınlar
Abbasiler Dönemi’nde Arap Kimyacılar Parfümü Avrupa’ya TanıttıÖnceleri kötü ruhları uzaklaştırıp tanrılara yakınlaşmak için kullanılan parfüm, daha sonra Mısır ve Babil’de yalnızca güzel kokmak amacıyla kullanıldı. Abbasi Halifesi Harun Reşit’in kimyacısı El Cabir, döneminin en gelişmiş kimya laboratuvarına sahipti. Yazdığı kitaplarla, Avrupalılar’ın kimyanın prensiplerini anlamasını sağlamıştı. Onun modernleştirdiği damıtma ve ekstraksiyon teknikleriyle, parfüm için gerekli uçucu yağları üretmek kolaylaştı. Yazdığı 100’den fazla kitabın 70’ini Avrupalılar Latince’ye çevirdi. Abbasi döneminin diğer önemli kimyacısı El Kindi’dir ve onun Kitab Kimya al-Itr Wat-Tas'Isdat adlı eseri parfüm yapma ve damıtma hakkındadır. Avrupalılar El Cabir ve El Kindi’nin kitaplarından kimya tekniklerini ve parfüm yapmayı öğrendi. Önce İtalya’daki bazı rahipler M.S. 1200’lerde Arap kimyacıların teknikleriyle parfüm yapmaya başladı. Macar kraliçesi Elizabeth’in isteği üzerine 1370’te “Macar Suyu” adı verilen bir kolonya ürettiler. Fransa’da parfüm üretimi 16. yüzyılda İtalyan uzmanlarca geliştirildi. Parfüm için gerekli çiçekler de Fransa’da yetiştirildi ve Fransa parfüm merkezi oldu. Orta Çağ’da sık banyo yapmayan Fransızlar, vücut kokularını parfümle kapatmak için bolca parfüm kullanırdı. Günümüzde Avrupa’nın parfüm merkezi İtalya ve Fransa’dır. Parfüm kelimesi, Latince “perfumum” yani buharın içinden kelimesinden gelir.
Almanya- Köln’de üretilen dünyanın ilk kolonyasının bir reklamıEsans, Parfüm ve Kolonya
İçerdikleri aromatik madde miktarına göre ticari ürünler farklı şekilde adlandırılır.
Esans: %20’den fazla, Eau de Parfume: %15, Eau de Toilette: %10, Eau de Cologne: %5 ve tıraş losyonu: %1 aromatik madde içerir. Esans, çiçek ve kokulu bitkilerden elde edilen uçucu yağlardır ve damıtma veya sıkma yoluyla elde edilirler. Bazen karışım fermente edilir ve kokunun kalıcılığını sağlayan sabitleştirici (fiksatif) eklenir. Parfüm, değişik oranlarda alkol ve farklı esanslar karıştırılarak yapılır. İngiltere Kralı VIII. Henry ve daha sonra tahta geçen kızı I. Elizabeth özel parfümler ürettirirdi. Kolonya, Almanya’nın Köln kentinde berberlik yapan İtalyan G. P. Feminis’in 1709’da ürettiği ve “Eau de Cologne” (Köln Suyu) adıyla bilinen karışımdır. Alkolde çözülmüş limon, turunç, portakal ve bergamot esansları içeren karışım, diğer ülkelerdeki benzerürünlere de kolonya denilmesine neden oldu. Kolonya bir gün içinde meşhur olunca İtalyan berber, yeğeni Farina’yı işin başına getirip işi büyüttü. Yedi yıl savaşları sırasında Fransız, Avusturyalı ve Rus askerler kolonyayı ülkelerine götürüp tanıttı. Fransa Kralı XV. Louis- Madame du Barry ve Napolyon- Josephine çiftleri de kolonyayı çok severdi. Napolyon’un günde bir şişe tükettiği söylentisi talebi artırdı ve kolonya Fransa’da da üretilmeye başlandı.
Esans: %20’den fazla, Eau de Parfume: %15, Eau de Toilette: %10, Eau de Cologne: %5 ve tıraş losyonu: %1 aromatik madde içerir. Esans, çiçek ve kokulu bitkilerden elde edilen uçucu yağlardır ve damıtma veya sıkma yoluyla elde edilirler. Bazen karışım fermente edilir ve kokunun kalıcılığını sağlayan sabitleştirici (fiksatif) eklenir. Parfüm, değişik oranlarda alkol ve farklı esanslar karıştırılarak yapılır. İngiltere Kralı VIII. Henry ve daha sonra tahta geçen kızı I. Elizabeth özel parfümler ürettirirdi. Kolonya, Almanya’nın Köln kentinde berberlik yapan İtalyan G. P. Feminis’in 1709’da ürettiği ve “Eau de Cologne” (Köln Suyu) adıyla bilinen karışımdır. Alkolde çözülmüş limon, turunç, portakal ve bergamot esansları içeren karışım, diğer ülkelerdeki benzerürünlere de kolonya denilmesine neden oldu. Kolonya bir gün içinde meşhur olunca İtalyan berber, yeğeni Farina’yı işin başına getirip işi büyüttü. Yedi yıl savaşları sırasında Fransız, Avusturyalı ve Rus askerler kolonyayı ülkelerine götürüp tanıttı. Fransa Kralı XV. Louis- Madame du Barry ve Napolyon- Josephine çiftleri de kolonyayı çok severdi. Napolyon’un günde bir şişe tükettiği söylentisi talebi artırdı ve kolonya Fransa’da da üretilmeye başlandı.
Sümerlerden günümüze ulaşan parfüm ve güzel kokulu ürün alışkanlığı, önemli bir pazar yarattı. Günümüzde yıllık parfüm tüketimi 27 milyar dolara ulaştı.
Prof. Dr. Ural Akbulut ODTÜ Kimya Bölümü
Şeytan Yaşamak İçin Her Şeyi Yapar....
SMD MiSiM
PARFÜM a. (fr. parfüm’den). Genellikle aromatik ürünler (konsantre) ile koku taşımaya ve yaymaya yarayan etil alkolün karışımından oluşan, bedene sürmek için kullanılan hoş kokulu ürün; koku.
—ANSİKL. Parf. Bir parfümün üretiminde, farklı sanayilerle ilgili olan üç aşama yer alır:
1. Doğal hammaddelerin işlenmesi. Hammaddeler hayvansal (amber, miskkedisi, castoreum, misk, vb.) ya da bitkisel kökenli olabilir. Bitkisel kökenli olması durumunda özüf, çiçeklerden (yasemin, gül, süm- bülteber, vb.), yapraklardan (tefarikotu, nane, limonotu, vb.), tohumlardan (kişnişotu, karabiber, kimyon, vb.), odundan (santal, sedir, vb.), köklerden (sakalotu, zambak, zencefil, vb.) ve meyvelerden (bergamot, limon, portakal, vb.) elde edilir.
Hammaddenin kökenine göre kullanılan başlıca özütleme yöntemleri şunlardır:
Su buharıyla damıtma. Bu yöntem yalnız ısı etkisi altında bozunmayan ürünlere (lavanta, turnagagası, vb.) uygulanır ve bu yolla esanslar1 yani uçucu yağlar elde edilir.
Uçucu çözücülerle özütleme. Çözücülerle (özellikle heksan,#benzen) önce, damıtık ürün de denen 'konkret' elde edilir; daha sonra alkolle işlenen bu konkret, çözünmeyen mumları giderildikten sonra salt" esansı verir. Bu yöntemle işlenen çiçekler özellikle yasemin, gül, sümbülteber,
vb.'dir. Ancak bu yöntemle elde edilen ürünler, büyük bir yatırımı gerektiren teknik donanımların yanı sıra çok az bir üretim için milyonlarca çiçeğin kullanılması nedeniyle (örneğin 1 kg salt yasemin esansı için yaklaşık 6 milyon çiçek gerekir) son derece pahalıdır.
Sıkma. Bergamot, limon, portakal vb. gibi meyvelerin kabuklarından esans elde etmede bu yöntemden yararlanılır. Meyveler soyulduktan sonra kabukları, esanslarını çıkarmak üzere sıkılır.
2. Sentetik ürünler. Bu ürünlerden kimileri yukarıda sayılan doğal ürünlerden fiziksel yolla özütlenir; örneğin feniletil alkol (gül esansı bileşeni), linalil asetat (lavanta bileşeni), linalol (gül odunu bileşeni), vb. bunlar arasında yer alır. Sentetik ürünler, kullanılan hammaddeden ya ayırımla- ma yöntemiyle ya da bireşim yoluyla elde edilir.
Çok sayıda sentetik ürün, başka maddelerin yanı sıra, taşkömürü katranı, petrol türevleri, terebentin (terementi), asetilen vb. gibi maddelerden üretilir ve tanımlanmış hoş kokulu bir ürün elde etmek için özgül bir maddeye dönüştürülür. Bu durumda yağlı aldehitler, jasmonlar vb. gibi tam bireşim ürünleri sözkonusu olur.
3. Bileştirme. Bu yöntem, istenen etkinin elde edilmesi amacıyla, kokulu ürünlerin, genellikle başka maddelerin katılmasıyla tamamlanan bir fon kokusu"’yla bileştirilmesi ilkesine dayanır. Bir parfüm zamanla gelişerek evrime uğrar, özgün nitelikler kazanır; bu nedenle formülünü yavaş yavaş değiştirmek gerekir. Formül bir kez elde edildikten sonra, formülün çeşitli bileşenleri titizlikle tartılıp birbirleri içinde çözündürülerek “konsantre"nin sanayisel üretimine geçilebilir.
Alkollü çözeltiler (ya da konsantrenin alkol içinde seyreltilmesi) için hacim olarak yaklaşık °/o 96 oranında saf alkol içeren ve olabildiğince yansız bir kokusu olan etil alkol kullanılır. Alkollü çözeltiler bir kez hazırlandıktan sonra, araya "emiştirme" denen bir dönem girer; kullanılan ürün, emiştirme döneminde daha da zenginleşir. Katışkı maddelerinden arındırmak üzere uygulanan süzme işleminden sonra piyasaya sürülmeye hazır bitmiş bir ürün elde edebilmek için yaklaşık iki ay beklemek gerekir.
—ANSİKL. Parf. Bir parfümün üretiminde, farklı sanayilerle ilgili olan üç aşama yer alır:
1. Doğal hammaddelerin işlenmesi. Hammaddeler hayvansal (amber, miskkedisi, castoreum, misk, vb.) ya da bitkisel kökenli olabilir. Bitkisel kökenli olması durumunda özüf, çiçeklerden (yasemin, gül, süm- bülteber, vb.), yapraklardan (tefarikotu, nane, limonotu, vb.), tohumlardan (kişnişotu, karabiber, kimyon, vb.), odundan (santal, sedir, vb.), köklerden (sakalotu, zambak, zencefil, vb.) ve meyvelerden (bergamot, limon, portakal, vb.) elde edilir.
Hammaddenin kökenine göre kullanılan başlıca özütleme yöntemleri şunlardır:
Su buharıyla damıtma. Bu yöntem yalnız ısı etkisi altında bozunmayan ürünlere (lavanta, turnagagası, vb.) uygulanır ve bu yolla esanslar1 yani uçucu yağlar elde edilir.
Uçucu çözücülerle özütleme. Çözücülerle (özellikle heksan,#benzen) önce, damıtık ürün de denen 'konkret' elde edilir; daha sonra alkolle işlenen bu konkret, çözünmeyen mumları giderildikten sonra salt" esansı verir. Bu yöntemle işlenen çiçekler özellikle yasemin, gül, sümbülteber,
vb.'dir. Ancak bu yöntemle elde edilen ürünler, büyük bir yatırımı gerektiren teknik donanımların yanı sıra çok az bir üretim için milyonlarca çiçeğin kullanılması nedeniyle (örneğin 1 kg salt yasemin esansı için yaklaşık 6 milyon çiçek gerekir) son derece pahalıdır.
Sıkma. Bergamot, limon, portakal vb. gibi meyvelerin kabuklarından esans elde etmede bu yöntemden yararlanılır. Meyveler soyulduktan sonra kabukları, esanslarını çıkarmak üzere sıkılır.
2. Sentetik ürünler. Bu ürünlerden kimileri yukarıda sayılan doğal ürünlerden fiziksel yolla özütlenir; örneğin feniletil alkol (gül esansı bileşeni), linalil asetat (lavanta bileşeni), linalol (gül odunu bileşeni), vb. bunlar arasında yer alır. Sentetik ürünler, kullanılan hammaddeden ya ayırımla- ma yöntemiyle ya da bireşim yoluyla elde edilir.
Çok sayıda sentetik ürün, başka maddelerin yanı sıra, taşkömürü katranı, petrol türevleri, terebentin (terementi), asetilen vb. gibi maddelerden üretilir ve tanımlanmış hoş kokulu bir ürün elde etmek için özgül bir maddeye dönüştürülür. Bu durumda yağlı aldehitler, jasmonlar vb. gibi tam bireşim ürünleri sözkonusu olur.
3. Bileştirme. Bu yöntem, istenen etkinin elde edilmesi amacıyla, kokulu ürünlerin, genellikle başka maddelerin katılmasıyla tamamlanan bir fon kokusu"’yla bileştirilmesi ilkesine dayanır. Bir parfüm zamanla gelişerek evrime uğrar, özgün nitelikler kazanır; bu nedenle formülünü yavaş yavaş değiştirmek gerekir. Formül bir kez elde edildikten sonra, formülün çeşitli bileşenleri titizlikle tartılıp birbirleri içinde çözündürülerek “konsantre"nin sanayisel üretimine geçilebilir.
Alkollü çözeltiler (ya da konsantrenin alkol içinde seyreltilmesi) için hacim olarak yaklaşık °/o 96 oranında saf alkol içeren ve olabildiğince yansız bir kokusu olan etil alkol kullanılır. Alkollü çözeltiler bir kez hazırlandıktan sonra, araya "emiştirme" denen bir dönem girer; kullanılan ürün, emiştirme döneminde daha da zenginleşir. Katışkı maddelerinden arındırmak üzere uygulanan süzme işleminden sonra piyasaya sürülmeye hazır bitmiş bir ürün elde edebilmek için yaklaşık iki ay beklemek gerekir.
Kaynak: Büyük Larousse
Benzer Konular
| 9 Ekim 2010 / Misafir Sağlıklı Yaşam |
| 14 Şubat 2012 / *TeoDora* Taslak Konular |
| 20 Ocak 2015 / Pollyanna Taslak Konular |
| Kapat Saat: 22:02 Hoş Geldiniz Ziyaretçi
Benzer Konular
Son MesajlarYenile Yükleniyor... |
Sayfa 0.058 saniyede 10 sorgu ile oluşturuldu