SİT, -ttl a. (ar. sitf). Esk. Hanım, kadın. SİT sıf. (ar. sitf). Esk. Altı. ( SİTTE.)
SİT a. (fr. site). Tarihöncesi'nden günümüze kadar gelen çeşitli uygarlıkların ürünü olarak yaşadıkları dönemlerin toplumsal, ekonomik, mimari vb. özelliklerini yansıtan kent ve kent kalıntıları; önemli tarihsel olayların geçtiği yerler ve doğal özellikleri bakımından korunması gereken alanlar.
—-Bağışıkbil. Antikor siti, antikorun antijenle birleştiği immünoglobülin molekülü parçası. (Antikor siti, immünoglobülinlerin al- lotipi ve idiyotipi özgüllüklerini taşır.)
—Genet. Bir genin içinde bulunan ve değişinim ya da yeni düzenleme yapabilen en küçük altbirim. (Bu altbirim DNA molekülündeki baz çiftidir.)
SİT a. (ar. şit). Esk.
1. Ün, şöhret, iyi tanınma.
2. Gürültü, patırtı, şamata.
3. Sıt ü şöhret, ün ve san. || Sıt-i sefa, neşe sesi.
Kaynak: Büyük Larousse