Saya Nedir?

1 . Ayakkabının yumuşak olan üst bölümü.
2 . halk ağzında Gebe koyunların karnındaki yavru yüz günlük olduğunda çobanların yaptığı tören.

3 . halk ağzında Yayla ve kırlarda hayvanlar için yapılan üstü samanla örtülü yer.

4 . halk ağzında Kadın giysisi.

5 . halk ağzında İş önlüğü:
"Sırtına giymiş sıkma sayayı / Yedeğine almış ağca mayayı."- Halk türküsü.

SAYA a.
1. Ayakkabının, burun, yüz ve gamba bölümlerini oluşturan, astarlı ya da astarsız dikilmiş yüz parçalarının tümü.
2. Saya dikmek, bir sayanın yüzünü ve gambalarını dikişle birleştirmek.

SAYA a. Yörs. Folk.
1. Koyunların kuzulama dönemine yakın sürü sahiplerini dolaşarak yiyecek ve bahşiş toplayan çoban ya da derviş.
2. Saya bayramı, Anadolu'nun hayvancılıkla uğraşan yörelerinde koç katımından yüz gün sonra, genellikle şubat ayı içinde kutlanan geleneksel şenlik. (Koyun yüzü, davar yüzü de denir.) [Bk. ansikl. böl.] || Saya gezme, saya bayramında çobanların değişik kılıklara girip yanlarına topladıkları delikanlı ve çocuklarla tekerlemeler söyleyerek ya da küçük seyirlik oyunlar sergileyerek ev ev dolaş maları töreni. (Saya bayramının ana öğelerinden birini oluşturur.) || Saya kutluğu, Türkmenler arasında saya bayramına verilen ad. || Saya türküleri, saya bayramı sırasında, saya gezmeye katılanların söyledikleri tekerlemeye benzer türküler.

—Ed. Baştan sona düz tümcelerle söylenen. içinde şiir yer almayan halk hikâyesi. || Ayaklı saya, masallarda, halk hikâyelerinde yer yer görülen tekerleme biçiminde uyaklı düz söz. (Divan edebiyatındaki uyaklı düzyazıyı [secili nesir] andırır).

—ANSİKL. Koç katımından yüz gün sonra kuzunun, anasının karnında canlandığına ve tüylerinin çıkmaya başladığına inanılır; genellikle şubat ayına rastlayan bu dönemde saya bayramı kutlanır. Saya bayramında düzenlenen eğlenceler.yörelere göre farklılıklar göstermekle birlikte ana öğesini saya gezme oluşturur. Gece olduğunda çobanlar, çevresine toplanan gençler ve çocuklar çeşitli garip kılıklara girerler, saya türküleri söyleyerek ev ev dolaşır, yiyecek ve bahşiş toplarlar.
Saya bayramı, Anadolu'nun bazı yörelerinde hıristiyanların 18 ocakta kutladıkları Epiphania yortusuna rastlar. Rum ortodokslarının o gün düzenledikleri haçı suya atma törenleri, saya törenleri gibi yorumlanır; saya bayramının kış yarısına rastladığı yörelerde Anadolu halkı da o günden başlayarak havaların ısınacağına inanır.