ISKARTA a. (ital. scorto).
1. Kimi iskambil oyunlarında kullanılması gerekmediğinden bir tarafa bırakılan kağıtlar.
2. Çürüme, bozulma ya da başka nedenlerle değerini yitirmiş şey, kullanılmaz duruma gelmiş, değersiz mal.
3. Iskartaya çıkarmak, işe yaramaz, değersiz bularak ayırıp bir yana koymak. || Iskartaya çıkmak, işe yaramaz, değersiz sayılarak bir köşeye atılmak: Iskartaya çıkmış bir sürü masa ve sandalye vardı odada.
—Deric. Kullanılmayan ya da yalnızca düşük kaliteli eşyalarda kullanılan düşük nitelikli deri.
—ipekböcç. Kusurlu oldukları için bir kenara ayrılan kozalar.
—Kâğ. san. Kenar ıskarta, bobinleme sırasında elde edilen ve yeniden hamurlaştırılarak kullanılabilen kâğıt artığı.
—Orm. san. Biçilen tomruk ya da kalaslardan çıkan ve kereste olarak kullanılmaya elverişli olmayan tahta.
sıf. Kullanılmayacak duruma gelmiş, artık kullanılmayan şey için söylenir: Iskarta mal.
—Kâğ. san. Iskarta bobin, eni sipariş edilenden daha dar kesilen, ama hamur haline getirmeden başka bir amaçla kullanılabilen bobin. |[ Iskarta yaprak, işleme sırasında ayrılan, boyutları sipariş edilenden küçük, ancak hamur haline getirmeden, başka bir amaçla kullanmak için yeterli olan yaprak.
Kaynak: Büyük Larousse