ÖZLÜK a.
1. Bir şeyin öz durumu.
2. Tamlayan olarak, bir kimsenin kendisine, zatına ait şeyi belirtir: Özlük işleri, özlük hakları.
—Fels. Bir varlığın özü, oluşturucu özelliklerinin tümü.
—ida. huk. Özlük işleri, memurların çalışma, disiplin, yükselme ve emeklilik gibi kişisel durumlarıyla ilgili işler, zat işleri. (Kamu kuruluşlarında her memur için bir özlük dosyası tutulur.)
Kaynak: Büyük Larousse