Taarruz Nedir?

Taarruz

Sponsorlu Bağlantılar

isim Arapça ta¤arruø
Saldırı:

"Bu gece cephede umumi taarruz var."- M. Ş. Esendal.

• taarruz etmek

• yarma taarruzu

TAARRUZ a. (ar. 'ırz’ dan ta'arruz).
1. Bir bölgeyi ele geçirmek, düşmanı yok etmek, yararlandığı kaynakları tahrip etmek gibi amaçlardan bir ya da birkaçını başarmak için yapılan harekât. (Bk. ansikl. böl.)
2. Sataşma, takılma, saldırı: Muhalifleri taarruza geçmekte gecikmediler.
3. Bir rakibi geriletmek amacıyla yapılan ileri hareket: Barış taarruzu.
4. Taarruz etmek, saldırmak; sataşmak.

—Ask. Taarruz ateşi, taarruz eden birliğe yardımcı olmak, onu korumak için ateş destek birliklerince açılan ateş. || Taarruz çıkış hattı, taarruz edecek birliklerin belirli bir zamanda geçmeleri emredilen ve arazi üzerinde belirlenmiş hat. || Taarruz emri, taarruzu gerçekleştirecek birliklerin, destek kıtalarıyla eşgüdüm içerisinde hareketlerini sağlayacak bilgileri açıklayan emir. || Taarruz istikameti, bir komutanın bir hedefe yönelik taarruzu sırasında izlemeyi tasarladığı ideal hat. (Bir birliğin taarruz istikametlerinin, bu birliği verilen istikamette tutmaya yardımcı olması gerekir.) || Taarruz mevzisi, taarruzu gerçekleştirecek birliklerin, taarruz çıkış hattına ulaşmadan önce son hazırlıklarını yapmak için işgal ettikleri mevzi. || Taarruzda ön alma, savaşın kaçınılmaz olduğunun anlaşılması durumunda karşı tarafın gücünü kırmak amacıyla, ona indirilen ilk darbe. || Taarruz planı, taarruzun hedefinin, birliklerin cephe boyunca bölünüşünün, ateş destek etkinliğinin ayrıntılı olarak belirtildiği plan. (Genellikle “ateş destek planı” ile "manevra planı"nı kapsar.) || Taarruz zamanı, en ileri uçtaki manevra unsurlarının, taarruz çıkış hattını geçecekleri zaman. (Üst komutanlık tarafından saptanır.) || Karşı taarruz, savunan tarafın çıkacak fırsatları değerlendirerek, sınırlı kuvvetlerle belli bölgelerde, taarruz eden tarafa yaptığı taarruz harekâtı.

—ANSİKL. Ask. Her türlü saldırı taktiğinin amacı taarruzdur Taarruz her zaman güçlüden zayıfa doğru gerçekleştirilir Eskiden taarruz, piyadenin, hat düzeninde ya da kol düzeninde derinlemesine tertiplenmiş taburlar halinde düşman mevzisine saldırmasıydı. Ancak, açılmış düzende klasik taarruz biçimleri, 1914-15’te hazırlanan sağlam mevziler karşısında etkisiz kalınca, cepheyi yarmak için, Birinci Dünya savaşı boyunca gücü sürekli artan topçu ateşine başvuruldu. Piyade, daha önce topçularla dövülen düşman mevzilerine küçük gruplar sızdırarak taarruz ediyordu ("topçu fetheder, piyade işgal eder" deniyordu). Gene de, 1917-18'de yarma harekâtını ancak tanklar gerçekleştirebildi. Yıldırım savaşını benimseyen alman sistemindeyse (1939-1941), taarruzun başarısı, uçak ve tank İkilisinin hız ve gücüne bağlıydı. Cepheler sabitleşince, piyade ve topçu yeniden önem kazandı. Bir süre sonra da, taarruz, bu iki sınıfın, zırhlı araçlar, helikopterler ve destek uçaklarıyla sıkı bir işbirliği yapmasıyla gerçekleşti. Modern savaşta saldırı harelâtının temel unsuru olan taarruz, artık yalnızca ateş ve hareket bütünlüğü ile belirli bir düşmanı imha etmeyi değil, aynı zamanda bu düşmana olabildiğince kayıp verdirerek onu, işgal ettiği bölgelerden kovmayı amaçlar. Bu durumda ortaya iki tür taarruz çıkar:
—güçlü ve yoğun bir ateşle düşmanı imha etmeyi ya da en azından etkisiz kılmayı ve sonra da zırhlı ve mekanize birlikleri harekete geçirerek elde edilen sonuçları tamamlamayı amaçlayan cephe taarruzu;
—derinlemesine sızmalarla düşmanı dağıtıp bozmayı ve hareketsiz bırakmayı, sonra da geride ve ayrı kalan unsurları imha etmeyi amaçlayan esnek taarruz.