SAĞU a. Ed. Eski Türkler’de "yuğ" denen ölüm törenlerinde kopuz eşliğinde söylenen manzum ağıt. (Bk. ansikl. böl.)
—ANSİKL. Sağu 7 ya da 8 heceli dörtlüklerden oluşur. Günümüze ulaşan örnekleri Divanü lügat rf-fûric'tedir. Bunlardan biri efsanevi türk hakanı Alp Er Tonga için söylenmiş sağuya ait 9 dörtlük, İkincisi ise kimliği bilinmeyen bir bey ya da kahramanla ilgili 3 dörtlüktür. Sağular ya "sağucu” adı verilen ağıtçının ağzından öleni anlatır, geride kalanların duyduğu acıları dile getirir ya da ölenin ağzından yaşamını, başarılarını, kişiliğini konu edinir. Sağularda ölenin yaşamıyla ilgili olarak hareketli savaş, av sahneleri, canlı doğa görüntüleri sergilenir. Parlak başarıları anlatılan kahramana feleğin acımasızca kıydığı, geride kalanların gözyaşları içinde yas tutmaya başladığı, dünyanın artık onun sağlığındaki gibi olmadığı, daha kötüleştiği vb şeyler sözkonusu edinilir.
Kaynak: Büyük Larousse