TAHRİP a. (ar. (jarâb’dan tahrib).
1. Bir şeyi yıkma; yıkık, harap duruma getirme: Patlama çevrede büyük tahribe neden oldu.
2. Bir şeyi tahrip etmek, onu yıkmak, bozmak, kınp dökmek: Patlayan bomba çevredeki binaları tahrip etti.
—Ask. Düşmana karşı zaman kazanmak, onun etkisini azaltmak ve zarar vermek amacıyla tesis, araç, silah ve yapıları işe yaramaz duruma getirmek. || Tahrip ateşi, düşmanın canlı olmayan hedeflerini işe yaramaz duruma getirmek için açılan ateş. || Tahrip emniyet kıtası, bir hedefin tahribi için mevzilendirilmiş yerel kuvvet. || Tahrip müfrezesi, her tür tesis, yapı ve malzemenin teknik açıdan işe yaramaz duruma getirilmesiyle görevli ekip.
—Ask. cez. huk. Askeri hizmete ayrılmış eşyayı tahrip. (Bk. ansikl. böl.)
—ANSİKL. Ask. cez. huk. Milli savunmaya zarar vermek amacıyla, savunma araçlarından birini ya da bir tesisi tahrip eden, yok eden ya da kullanılamıyacak duruma getirenler, 8 yıldan aşağı olmamak üzere ağır hapis cezasıyla cezalandırılır (Ask. cez. k. md. 59). Eylem, seferberlikte yapılmış ya da devletin savaş hazırlıklarını ve savaş gücünü tehlikeye sokmuş ise, faile ölüm cezası verilir. Askeri hizmete ayrılmış ve değeri 15 bin lirayı geçmeyen eşyayı tahrip etmek de bir disiplin suçudur. Bu tür eylemde bulunanlar iki aya kadar oda ya da göz hapsi ile cezalandırılır. (477 sayılı Disiplin mahkemeleri kuruluşu, yargılama usulü ve disiplin suç ve cezaları hakkında k. md. 52).
Kaynak: Büyük Larousse
Tahrip Nedir?
