SİTİL a. (ar. sa(/'dan).
1. Metalden yapılmış büyük su kabı. (Bk. ansikl. böl.)
2. Esk. Su içilen kulplu bakraç; kova.
3. Çubuk takımında ateşin konduğu bölüm.
4. Hamam tası.
5. Gümüş buhur ve kahve mangalı.
6. Berberlerin tıraştan sonra yüz yıkamak için kullandıkları tas. || Sitil örtüsü, içindeki suyun ve kabın kirlenmemesi için sitilin üzerine örtülen örtü. (İşlemeli olanları da vardır.)
Kaynak: Büyük Larousse